Foto bij Vijf

toen ik de volgende ochtend wakker werd zag ik iemand tegenover me zitten. ik schrok zo dat ik een gilletje slaakte. ze deed niks. het was een meisje met bruin rood haar en een vrij bleke huid. ze had een versleten spijkerbroek aan en zat gehurkt. ik schatte haar rond de achtien of negentien jaar. ik stond op "Wie ben je en wat doe je hier?" vroeg ik op mijn hoede "ik ben Scarlett" zei ze bits en ze stond op en liep weg, ik liep achter haar aan en vroeg nogmaals "Wat doe je hier?" "Dat gaat jouw niks aan. O ja, je bannanen waren lekker" en ze liep weg. mij verbijsterd achterlatend...

Simone POV.

Toen ze uit het zicht was besefte ik me pas dat ze Duits had gesproken. ik pakte mijn tas, en inderdaad, de bananen waren weg. ik besloot weer naar de winkel te gaan omdat het nog vroeg was.

toen ik bij de winkel aankwam was het er behoorlijk druk. ik besloot gewoon naar binnen te gaan en daar eten te stelen. hoe moest ik anders aan eten komen? ik ging eerst naar de afdeling met de broodjes. ik deed de kleinste verpakking die er was in mijn broekzak. het ging zo snel en zo gemakkelijk, dat het bijna normaal voelde. alsof ik nu heel gewoon aan het boodschappen doen was...
ik liep naar de afdeling met het drinken en stopte een flesje water in mijn mouw. ook al had ik nog wel water. dat zou toch ooit ook opraken? ik liep naar de uitgang en mijn hart klopte in mijn keel toen ik door de deur liep. gelukkig had niemand me door.

ik slenterde door het stadje terwijl ik nog steeds in oostelijke richting besloot te gaan. ik liep langs een aantal winkels maar niets interesseerde me echt. totdat ik langs een winkel liep waar tv's in de etalage stonden, je weet wel, zoals je altijd in van die tv series ziet. ik zag dat het nieuws ervoor was, tot mijn schrik zag ik een foto van mezelf. ik keek, en ik begreep dat de politie mij zocht, mijn moeder had me als vermist opgegeven!

nadat ik het nieuws had gezien was ik uit het stadje gegaan in noordelijke richting. ik moest niet te veel in de buurt komen van mensen. alleen als het echt nodig was zou ik naar een stadje toe gaan. toen ik het stadje uit liep kon ik dit keer wel zien hoe het er hete, de naam van het stadje was Stadtlohn. ik kon me vagelijk herinneren dat ik er ooit eerder geweest was. de weg waar ik langs liep stond aan de linkerkant vol met bos. ik liep verder en diep in gedachten verzonken zag ik dat er iemand voor me liep. Het was een meisje met bruin rood haar en een beetje een bleke huid. ze had een versleten spijkerbroek aan...

Ik had Scarlett haar naam geroepen, toen ze dat hoorde was ze weggerend. ik was achter haar aan gegaan en nu stonden we tegenover elkaar in het bos wat net nog links van me had gelegen. ik stond op een heuveltje en ze keek vanuit een soort kuil omhoog naar mij. "Waarom rende je weg en wat deed je op de bouwplaats in het stadje?" "op de eerste vraag heb ik een andwoord, de tweede gaat je niks aan" "Waarom rende je dan weg?" "omdat de politie me zoekt, ik dacht dat je me achterna zat om me aan de politie te overhandigen! en wat doe jij hier? ik heb je hier nog nooit gezien..." zei ze op haar hoede "Ik ben weggelopen van huis, ik ben 2 dagen onderweg" "Hahaha.. weer een weglopertje!!" lachte ze "Hoezo, weer?" vroeg ik misschien iets te nieuwsgierig "je wilt niet weten hoeveel mensen er uit Nederland hiernaartoe zijn weggelopen..." "Hoe weet je dat ik uit Nederland kom?" vroeg ik geschrokken terwijl ik bedacht dat Scarlett misschien ook hetzelfde nieuwsbericht had gezien als ik. "wist ik niet, maar nu dus wel" ze praate met een harde, bijna kille stem. het klonk af en toe een beetje angstaanjagend...
ik liep van de heuvel af in de 'kuil'
"Waarom loop jij al de hele dag in het stadje rond?" ik vroeg het op een manier alsof ik het zeker wist. "hoe weet je dat?!" reageerde ze geschrokken "Wist ik niet, maar nu dus wel" Reageerde ik slim. "oke" zei ze "ik ben ook een soort van weggelopen, iedereen denkt dat ik ben vermoord." ik schrok nu ook een beetje, maar herstelde me vlug. "Waarom ga je niet terug naar huis dan?" "omdat dat niet kan, trouwens, wat gaat jou dat aan!?" ze raakte geïrriteerd. ik draaide me om en liep weg. ik zou naar een stadje gaan genaamd Ahaus, ik had op een vervallen bordje langs de weg zien staan dat het nog 1 kilometer was, dus dat moest nog te doen zijn, ik zou stoppen vlak voordat ik echt in het stadje was en daar een overnachtingplaats zoeken.

ik was bijna bij het hutje wat ik had zien staan aan de andere kant van het weiland. ik ging zitten en pakte een broodje wat ik aan het begin van de middag had gestolen. ik dronk nog wat en maakte een zo zacht mogelijke plaats op de kille vloer van het stalletje waar ik de nacht zou doorbrengen



Reacties?? (A)

Reageer (4)

  • Noah98

    (Y)

    1 decennium geleden
  • FlyXAngel

    hiaa.. gratis verder lezen bij 10 abo's :D x'D

    ik heb 7 abo's binnen 1 week!!(hoera)

    1 decennium geleden
  • LionStarxX3

    gggoooeeeddd !!!
    vvveeerrrdddeeerrr!
    Actie na deze reactie! xD

    1 decennium geleden
  • Finesse

    mwuaha ik ben gewoon eng.
    deal with it bitch.

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen