11

Calum POV.

Ik en Abrianna wandelen naast onze fiets richting haar nieuwe thuis. Ze is enorm open gebloeid sinds de dag dat wij haar gevonden hebben, maar ergens merk ik wel dat het voorval nog steeds aan haar knaagt en ik begrijp dat het niet gemakkelijk is om zoiets los te laten. Ik zou Ash, Mikey en Luke nooit kunnen vergeven mochten ze mij zoiets aandoen. Abrianna is stil tijdens het wandelen, maar er is niets gênant aan onze stilte. Het is zelfs op een gekke manier aangenaam. Ik bekijk Abrianna stiekem vanuit mijn ooghoeken en slaak een verliefde zucht. Het is echt niet te geloven hoe lief, leuk en knap ze is zonder dat ze dat van zichzelf beseft. Ze probeert anderen gelukkig te maken, zelfs al moet ze haar eigenlijk geluk daarvoor aan de kant schuiven. Abrianna is een geweldige vriendin dat hoeft ze niet te bewijzen, maar ik wil meer zijn dan enkel vrienden. Ik wil haar de mijne maken, maar ik besef ook wel dat ze tijd nodig heeft. Abrianna is niet één van die meisjes die meteen in de eerste de beste relatie springt die ze kan vinden. En dat maakt haar zo geweldig. 'Is er iets?' hoor ik Abrianna vragen. Ze heeft ontdekt dat ik naar haar zit te kijken en ik voel een lichte blos op mijn wangen verschijnen. 'Nee hoor, ik zat mij gewoon te bedenken dat ik je echt graag beter wil leren kennen en je alle tijd van de wereld wil geven om mij beter te leren kennen.' Abri haar kleine gezichtje wordt knalrood en ze bijt op haar lip. Ze beseft niet hoe sexy haar dat maakt. Ik probeer mijn gedachten van dat te verzetten want wil echt niet dat ze zich gepusht voelt. 'Ik wil je ook echt beter leren kennen Cal, en ik hoop dat we samen nog veel tijd kunnen doorbrengen, ook zonder de andere jongens erbij.' ik knik en weet wat ze bedoelt. Het is altijd anders wanneer de andere jongens erbij zijn. Begrijp mij niet verkeerd het is leuk om samen met Ashton, Luke, Michael en Abrianna af te spreken, maar op die manier kan ik haar niet echt beter leren kennen zoals ik wil. 'Misschien kunnen we morgenavond eens naar de cinema. Ik denk dat er wel enkele leuke films spelen.' stel ik voor en Abrianna knikt enthousiast. Yes goeie zet Cal! Ze ziet dat zeker zitten. 'Ja! Dat klinkt echt super leuk.' Abrianna schenkt mij één van haar mooiste glimlachen en het doet mijn hart enorm veel sneller slaan. Ze is echt geweldig, en dat beseft ze echt niet. Hoe vaak je het haar ook zou zeggen, ze zou je niet geloven. We wandelen de straat van Ashton zijn huis in, die natuurlijk nu ook Abrianna haar thuis is, en Abrianna kijkt mij aan. 'Cal, ik wil echt niet denkt dat ik je niet leuk vind, want ik vind je echt geweldig. Ik heb gewoon wat tijd nodig om aan alles te wennen en om jou nog beter te leren kennen.' Ik kijk de kleine schat aan en haar ogen staan groot. Ik schenk haar een lieve glimlach. 'Ik wil jou alle tijd van de wereld schenken Abrianna. Ik denk echt dat wij een goed team zullen vormen, maar dat zullen we natuurlijk moeten ontdekken. Misschien kunnen we ook nog iets gaan eten voor we naar de cinema gaan, want in de bios kunnen we natuurlijk niet echt babbelen.' 'Dat is een super idee. Daar heb je gelijk in en ik wil je echt beter leren kennen Cal.' Ik lach verliefd en we stoppen voor de deur van hun huis. Abrianna draait zich naar mij en zet haar fiets op zijn pekkel. 'Dankjewel voor de leuke dag Calum. Ik heb mij al lang niet meer zo goed geamuseerd.' 'Geen probleem Abri, ik vond het echt enorm leuk en ik hoop jij ook.' ze knikte giechelend en drukt een lieve, zachte kus op mijn wang. Haar lippen zijn zo zacht, oh wat zou ik er alles voor doen om haar lippen op de mijne te kunnen voelen. 'Tot morgen dan?' klinkt er vragend uit haar mondje, haar stem is zo stil en zacht. 'Natuurlijk, ik sms je nog alle details, is dat goed?' ze knikt lief en geeft mij nog snel een knuffel en gaat dan naar binnen. Nog één keer draait ze zich om, ik knipoog naar haar en met rode kaken verdwijnt ze dan uit het zicht. Een diepe zucht ontsnapt uit mijn mond en met vlinders mijn buik fiets ik terug naar huis.