Forks! {hoofdstuk 3}

'Rennen!' gilt Moniek. Je rent de longen uit je lijf. En net als je niet meer kan, zie je een licht in de verte. Moniek valt op de grond. 'Moniek nee!' gil je. De schim achter jullie is veels te dichtbij om Moniek nog te rennen. Een afschuwelijke gil zorgt ervoor dat je weer moet rennen. De tranen stromen over je wangen. Je bent bijna bij de uitgang. Waarom duurt dit zo lang! nog 10 meter. De schim zit vlak op je hielen. Nu nog 5 meter. Je word vanachter gegrepen. En als je denkt dat het voorbij is, sta je ineens buiten. Achter je staat nog steeds de meest angstaanjagenste bos aller tijden. De bos waar je bijna in was gestorven, de bos waar je Moniek alleen achter moest laten. Waarschijnlijk is ze dood. De bos waar het gruwelijkste wezen allertijden woonde. De bos van Forks.

Je schrikt wakker. Taylor kijkt je bezorgd aan. Eerlijk gezegd de halve vliegtuig. 'Heb je naar gedroomd?' vraagt een stewardess. Je knikte nog een beetje beduusd. 'Wil je even meekomen?' vraagt ze vriendelijk. Je knikt weer en staat voorzichtig op. De stewardess neemt je mee naar een kamertje. 'Ik heet Shannon. Wil je er even over praten?' vraagt ze. Je schud je hoofd. Je verzonk diep in je gedachtes. 2 jaar geleden ging je bij moniek in Forks logeren. Jullie liepen even door DE bos. Maar met jullie geluk raakte jullie verdwaald, jullie liepen te diep het bos in. Alles werd donker en angstaanjagend. Na een tijdje klonken er voetstappen achter jullie. Automatisch begonnen jullie sneller te lopen. Op het laatst gewoon rennen. Jullie vonden de weg terug maar het was te laat. De 'schim' had Moniek te pakken en jij werd op de een of ander manier gered. Dit had je nooit tegen iemand kunnen zeggen, dat had je hoor beloofd. Haar laatste woorden waren. "Hou dit geheim, alsjeblieft Chloë, anders krijg je problemen". Tranen kwamen naar boven als je er aan dacht. 'Gaat het weer?' vraagt Shannon. Je knikt en staat weer op. Nog steeds wat bleekjes loop je terug naar je plaats. Je gaat weer zitten. 'Waar droomde je over?' vraagt Taylor nieuwsgierig. 'Over iets wat lang geleden is gebeurd, daarom wou ik hier niet heen, maar ik vertel je het nog wel een keer.' mompelde je verdoofd. 'Je mompelde de woorden, Moniek, Forks en schiem. Oja en dood.' zegt Taylor niet-begrijpend. Je sluit je ogen en valt weer in slaap, droomloos.

Reacties?