OO7 - Hermione Granger

De volgende ochtend liepen Jasmine en ik al vroeg de Great Hall binnen. Het was nog rustig, en ik bekeek de studenten die er waren. Al snel herkende ik het witblonde haar van Draco. Voor een paar seconden staarde ik naar hem, wat niet onopgemerkt bleef bij Jasmine. Ze grinnikte zachtjes. 'Zit je te staren? Starend ogen zijn verliefd,' zei ze plagend. Ik wendde mijn blik af, en keek Jasmine kil aan. 'Nee, Jasmine, absoluut niet.' Ik schudde mijn hoofd, en liep toen door naar de Slytherintafel. Jasmine volgde me, en we namen samen plaats. 'Wanneer krijgen we onze roosters?' vroeg ik aan Jasmine. 'Bij het ontbijt als het goed is, dus we kunnen ze elk moment krijgen.' Ik knikte, en begon toen mijn ontbijt op te scheppen. Ik had honger.

'Wat hebben we als eerste?' vroeg ik aan Jasmine, terwijl we door de gangen liepen. Zoals ze had gezegd, hadden we bij het ontbijt onze roosters gekregen. Ik had hetzelfde rooster als haar. 'Euh, eens zien,' mompelde ze, 'we hebben Potions met Gryffindor.' De afgunst was duidelijk in haar stem te horen, en ik keek haar vragend aan. 'Oh, je zult nog wel te zien krijgen wat er mis is met Gryffindor,' beantwoordde Jasmine mijn vragende blik. 'Potions zei je? Dat is in de kelders beneden, toch?' Jasmine knikte, en samen liepen we de trappen af. Eenmaal aan gekomen in de donkere, koele kerkers, zochten we snel het lokaal op. We waren aan te late kant. We gluurden het lokaal binnen, en er waren nog maar 2 plekken vrij. Jasmine liep snel naar één van de lege stoelen. Jasmine keek me spijtig aan, maar keerde me daarna haar rug toe. Ik zuchtte, en liep langzaam naar de andere plek. Hier zaten 3 mensen. Een roodharige jongen, een meisje met bruine, warrige haren en een jongen met zwart haar, een bril en een vreemd litteken op zijn voorhoofd. Op hun gewaad herkende ik het symbool van Gryffindor.

Toen ik ging zitten, keek het drietal me argwanend aan. 'Ik eet jullie niet op,' mompelde ik zachtjes. 'Miss Granger, zou u de nieuwe student deze les kunnen beleiden? Hoe heet U ook alweer?' vroeg professor Slughorn aan het begon van de les. 'Sarah Delaney,' antwoordde ik. 'Delaney, natuurlijk! Wel, miss Granger, zou U dat willen doen?' 'Natuurlijk, professor,' zei het bruinharige meisje. Ze forceerde een glimlach. Ik kon duidelijk aan haar merken dat ze dit absoluut niet wilde. Slughorn legde snel wat uit, en daarna moesten we aan de slag. Ongemakkelijk keek ik het drietal even aan, die mij net zo ongemakkelijk aankeken. 'Hoi,' zei ik overdreven vrolijk. Granger keek me even aan, en stak toen haar hand uit. 'Hermione Granger!' Ik pakte haar hand aan. 'Sarah Delaney, wie zijn hun?' 'Dit' - ze wees op de rood harige jongen - 'is Ron Weasley, ' - daarna wees ze op de zwart harige jongen - en dit is Harry Potter.' Ik knikte. 'Aangenaam.'

Al snel gingen Hermione en ik aan de slag aan de toverdrank. Ik hoorde Harry en Ron zacht met elkaar fluisteren, maar ik besteedde geen aandacht aan hun. 'Moet deze er nu in?' vroeg ik aan Hermione. Ze keek even in haar boek, en schudde toen haar hoofd. 'We moeten eerst nog even roeren, daarna mag die erin.' Daarna begon ze te roeren. 'Jij bent wel oké,' zei ik glimlachend. Hermione keek op van de toverdrank, en keek me toen lichtjes verbaast aan. 'Jij ook,' antwoordde ze daarna. Het lesuur ging snel voorbij en al snel ging de bel. 'We zijn nog niet klaar,' mompelde ik. 'Ik heb nu een tussenuur, ik kan wel even doorwerken,' zei Hermione. 'Ik heb ook een tussenuur, dus ik help wel.' Hermione keek me blij aan.