10

De avond valt en Calum en ik beginnen alles op te ruimen. 'Je hebt nog steeds niet geantwoord op mijn vraag.' 'Welke vraag?' 'Of jij al verliefd bent geweest, of misschien verliefd bent?' Ik kijk verlegen naar beneden en begin het picnic deken op te plooien en steek het dan terug in de mand. Ik voel opeens een arm onder mijn benen en opeens is de grond er niet meer waar hij was en lig in Calum zijn armen. Ik tier van verschot en kijk recht in zijn diep bruine ogen. 'WAT DOE JE NU!' tier ik en was echt geschrokken; Calum kan alleen maar lachen en draait rondjes met mij. Ik blijf tieren en wordt echt dizzy. 'JE HEBT NOG STEEDS GEEN ANTWOORD GEGEVEN OP MIJ VRAAG!' 'ZET MIJ NEER!' 'NIET ZOLANG JE MIJ GEEN ANTWOORD GEEFT!' 'STOP DAN MET DRAAIEN!' 'NIET ZOLANG JE MIJ GEEN ANTWOORD OP MIJN VRAGEN GEEFT!' roept hij nog eens en lacht zo luid dat mensen ons aankijken. Wel dat vermoed ik toch want echt zien kan ik niet aangezien alles draait en draait en draait. 'STOOOOOOOOOOOOOOP!!!' roep ik nog eens en opeens BAM liggen we op de grond. We schieten beiden in de lach en Calum ligt half op mij. Mijn buik doet pijn van het lachen en ik kijk naar Calum en hij naar mij. Het lachen stopt en Calum kijkt echt diep in mijn ogen. Oh god, wat doet hij mij aan. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik en ze fladderen rond, op zoek naar een uitweg. Calum tilt zijn hand van onder mijn hoofd op en streelt mijn wang. Het geeft mij een warm gevoel vanbinnen. 'Je bent echt zo mooi Abrianna, weet je dat?' Ik wordt rood en schud mijn hoofd. 'Dat dacht ik al. Je beseft gewoon niet wat je met mij doet.' fluistert hij en blijft mijn wang strelen. Zijn aanraking is zo zacht, en zo liefdevol. Hij buigt naar mij. Hij gaat mij kussen. Oh god! Daar ben ik nog niet klaar voor! Dit gaat mij veel te rap! Ik draai mijn hoofd verlegen weg en zijn kus komt op mijn wang terecht. 'Sorry.' fluister ik stil en Calum kijkt mij aan. 'Vind je mij niet leuk?' hij bijt op zijn lip en ik voel mij zo schuldig. 'Jawel ik vind je enorm leuk. Maar ik heb nog nooit een liefje gehad, ik heb nog nooit gekust. Ik ben er nog niet klaar voor.' ik kijk naar mijn handen en schaam mij zo. Calum zoekt mijn ogen maar als hij ze niet echt kan bereiken tilt hij mijn kin op en dwingt me in zijn ogen te kijken. Ik schaam mij zo. 'Alstublieft Abri, schaam je hier niet voor. Het maakt niet uit dat je er nog niet klaar voor bent, we doen het op jou tempo. Ik merk het wel als jij er klaar voor bent. Ik wil dat jij je goed bij mij voelt, oké?' ik knik verlegen en kijk hem in zijn ogen aan. Een glimlach siert zijn lieve gezicht. 'Ik was al bang dat je mij niet leuk vond.' lacht hij en kust mijn wang. Ik word nog roder. 'Was dat dan niet duidelijk?' Hij schudt zijn hoofd. 'Blijkbaar kan je zoiets goed verstoppen. Kom.' Hij gaat rechtstaan en helpt mij ook recht. Terwijl hij mij recht trekt, trekt hij eigenlijk iets te hevig, waardoor ik mijn evenwicht verlies en tegen hem aanval. Ik giechel en kijk op recht in zijn gezicht. Zijn ogen spreken boekdelen. 'Dit is dus waarom ik jou leuk vind. Je beseft gewoon niet dat je zo leuk bent.' mijn wangen worden warm en we wandelen samen naar onze fietsen. 'Ik ken een langere weg naar huis.' ik kijk Calum aan en hij heeft een grijns op zijn gezicht. Het is zo schattig en ik kan mijn gegiechel niet onderdrukken. 'Toon die dan.' 'Dat was ik van plan.' ik krijg een knipoog en schudt giechelend mijn hoofd en volg Calum dan op de lange weg naar huis.