6

Na een helse dag van wandelen en Sydney te ontdekken, zit ik samen met de jongens in Michael zijn tuin. Zijn ouders hebben ons gevraagd voor een barbeque en ik moest en zou er natuurlijk bij zijn vonden de jongens. Ik ben nu eenmaal een deel van hun vriendengroepje geworden, wat ik echt heel lief vind van hen. Ze betrekken mij alvast heel veel in hun vriendschap en dat doet mijn hart zwellen. Ik zit op Calum zijn schoot en zijn armen liggen rond mijn middel terwijl mijn handen op de zijne liggen. Ik zie Ash af en toe naar ons kijken en een glimlach ligt. 'Jullie zouden echt moeten daten.' klinkt hij opeens. Michael en Lukes ogen glijden meteen naar Calum en mij toe en ik wil mij verstoppen. Calum trekt mij nog meer tegen hem aan en geeft mij een zacht kusje op mijn wang en uit de monden van de jongens klinkt er: 'Oooh.' Ik word steeds roder en roder en hoop dat Michael zijn ouders ons snel roepen voor aan tafel te komen. Blijkbaar hebben de goden mijn gebeden aangehoord want al snel klinkt de stem van Michaels moeder. 'Komen jullie aan tafel? Het vlees is klaar!' 'Ja mam! We komen eraan!' Met z'n allen gaan we aan tafel zitten en Michael zijn ouders vragen ons hoe het in Sydney was. 'Oh super, we hebben Abrianna de leukste plaatsjes getoond en we hebben gewinkeld.' 'Vond je het leuk Abrianna?' 'Ja hoor, de jongens hebben echt hun best gedaan en veel uitleg gegeven.' 'Oh super en ben je van Australië?' 'Nee ik kom ergens anders vandaan. 'Oh, waar dan?' 'Mmm, papa dit vlees is echt lekker, hoe heb je het zo lekker gekregen?' redt Michael mij en ik kijk hem denkbaar aan. Hij knipoogt en luistert naar zijn vader terwijl hij een verhaal doet over de marinade van het vlees.

Na het eten zitten we rond een klein kampvuurtje met een pot marshmellows en Ash legt me uit hoe alles werkt want ik heb nog nooit marshmellows geroosterd. De jongens hebben een redbull gekregen en iedereen ligt lang uit in zijn stoel. 'Wow, dit is dan het echte leven.' Luke neemt een hap van zijn marshmellow en verbrand zijn tong. We lachen met zijn allen, ondertussen heb ik al door dat zo'n dingen vooral met Luke gebeuren. De avond valt en het wordt echt steeds gezelliger. We babbelen over echt vanalles.'Dus jij en Luke haatten elkaar eerst?' 'Ja, geen idee waarom.' 'Ik wou hem vermoorden en hij mij.' 'En jij mocht van Michael niet bevriend zijn met Luke?' vraag ik verbaasd aan Calum en hij schudt zijn hoofd. 'Ik was gewoon zijn beste vriend, dus kon ik gewoon niet met Luke bevriend zijn, ook al wou ik dat wel, hij zag er echt een toffe gast uit.' 'En nu zijn jullie beste vrienden?' 'Ja. Gek hé.' ik knik en keek naar mijn handen. 'Hoe zit het met jou Abri? Had jij vrienden bij jou thuis?' ik kijk naar Michael, mijn tanden staan weer in mijn lip gedrukt en ik onderdruk een snik. 'Ik had een beste vriendin Clara.' 'Wat is er met haar gebeurd?' ik kijk naar Luke, dan naar Michael, dan naar Ash en als laatste naar Calum. Zijn blik blijft op de mijne rusten en hij kijkt mij bemoedigend aan. 'Zij is de reden waarom ik hier ben.' 'Wil je erover praten?' Ash komt naast mij zitten en Calum knijpt bemoedigend in mijn hand. Ik slaak een diepe zucht en vertel de jongens wat er allemaal gebeurd was, dat haar gedrag eigenlijk de druppel was geweest die de emmer deed overlopen. De jongens luisteren aandachtig en wanneer ik klaar ben met mijn verhaal en in tranen uitbarst, wordt ik meteen door iedereen geknuffeld. 'Je bent nu hier bij ons, en wij laten jou niet zomaar in de steek.' 'Beloofd?' vraag ik snikkend en kijk mijn nieuwe vrienden aan. 'Beloofd.' zeggen ze in koor en ik voel me meteen een stuk beter.