Katy

Ik fiets het schoolplein op en doe mijn fiets op slot. Ik ren naar Karin. 'Hai!', zet ik blij. Karin kijkt snel de andere kant op. Een paar andere meiden kijken giechelend onze kant op. Waarom doet Karin zo vreemd? De giechelende meiden komen erbij staan. 'Volgensmij is Karin een beetje op je afgeknapt sinds gisteravond op het klassenfeest! ', roept een van de meisjes. Oja... Gister was er een klassenfeest en er was bier. Ik kan niet zo goed tegen bier, maar had toch heel wat glazen op. Op een gegeven moment werd ik misselijk en wou ik naar huis. Ik wou het net tegen Karin zeggen toen ik over haar heen kotste. Karin was woedend weggelopen en iedereen lachte mij uit. Ik kon er toch ook niks aan doen! Nou misschien een beetje, maar iedereen dronk! Waarom moet zoiets mij toch altijd weer overkomen... Karin heeft duidelijk geen zin meer in mij, dus loop ik naar het bankje voor de school. Eigenlijk is Karin altijd mijn enige vriendin geweest. We kwamen altijd voor elkaar op en we konden goed met elkaar lachen. Helaas is dat veranderd. Nu wil ze al helemaal niks meer met me te maken hebben! Als de bel gaat sjok ik verdrietig naar de klas. Ik wil gewoon naast Karin zitten als ik zie dat ze naast Nicky zit. Wat ziet ze in die Nicky! Het is een vervelende trut die mij steeds belachelijk maakt. Het zou me niks verbazen als zij gister iets in mijn drankje had gedaan. De leraar komt binnen en doet de deur achter zich dicht. Hij wil net beginnen als een meisje met wilde krullen en paars geverfd haar de klas in gestormd komt. Ik kijk verbaasd op. 'Oja, helemaal vergeten! Dit is Katy! Ze komt bij ons in de klas.', zegt meneer Klok. Nicky gebaart dat ze wel voor haar kan komen zitten. Ik zucht. Niet nog zo'n trut! Maar tot mijn grote verbazing komt ze opeens naast mij zitten. 'Eh... Hoi', begin ik verlegen. 'Hé! Ik ben Katy! Ik dacht ik kom gezellig bij jou zitten! Die Nicky ziet er zo truttig uit!' Ik mag haar meteen.

Als ik na school naar huis fiets heb ik een heel fijn gevoel. Ik heb met Katy afgesproken na school. We gaan de stad in. Als ik thuis ben vertel ik enthousiast aan mijn moeder wat ik heb meegemaakt. 'Paars haar? Is dat wel een geschikt iemand voor jou?', vraagt mijn moeder op een manier waarop je eigenlijk niet kan reageren. 'Mam, doe normaal!', roep ik woedend. Ik storm de trap op en ren naar mijn kamer. Ik kijk naar de foto van mij en Karin en verscheur hem. als de deurbel eindelijk gaat ren ik snel naar beneden en ga met Katy op de fiets naar de stad. Als we in de stad zijn zegt Katy: 'Ik weet iets leuks! Volg me!', roept ze. Ik ren snel achter haar aan en stop als Katy een winkel binnen gaat. 'Tattoo & Piercing', staat er op de voorkant van de winkel. Ik loop onzeker naar binnen. Katy staat al bij de toonbank en komt opgewonden naar me toe. 'Ik heb twee piercings gekocht! Kom, die vrouw gaat ze voor ons zetten.' Ik kijk angstig naar het apparaat wat de vrouw vast heeft. Ik beveel mezelf diep in en uit te ademen en ik loop naar Katy en de vrouw. Net als ik wil zeggen dat ik het niet wil drukt Katy me op de stoel. 'Waar wil je hem?', vraagt de vrouw vriendelijk. 'Ze wil hem in haar neus', zegt Katy alsof ik niks te zeggen heb. Nu kan ik niet meer terug. Ik hou mijn adem in en knijp mijn handen samen. Ik voel een scherpe pijn door mijn neusvleugel. Als ik mijn ogen open doe, lijkt het alsof alles draait. 'Sta je nog op of wat?', vraagt Katy. Ik sta met moeite op en laat me snel weer vallen in de stoel ernaast. Ik kijk aandachtig hoe de vrouw het apparaat naar de wenkbrauw van Katy beweegt. Ik kan zelf nog steeds niet geloven wat er net gebeurd is. Dan bedenk ik me opeens wat mama hier van gaat vinden. 'Shit!', roep ik. De vrouw doet net of ze het niet gehoord heeft en schiet zonder moeite de piercing door Katy's wenkbrauw.

Als Katy en ik naar buiten lopen van de pizzeria draai ik zenuwachtig aan mijn piercing. Ik wil naar de fietsenstalling lopen, maar Katy loopt door. Ik ren haar snel achter aan. 'Waar ga je heen? Het is al 9 uur!', roep ik verbaasd. Mijn moeder gaat het nooit goed vinden als ik later dan 9 uur thuis kom. 'Wat denk je zelf? Ik ga naar de disco!'