#003

We hebben niet eens de tijd om weg te rennen en het enige wat ik kan doen is mijn ogen sluiten. Als de klok op nul staat begint hij onbedaarlijk te piepen maar er volgt geen knal. Verbaasd open ik mijn ogen. Dan verschijnt er een clown's hoofd op het schermpje van de nokia en een hoge kille lach vult de kamer en de clown begint te praten.
'Haha, gefopt. Laat dit een waarschuwing zijn! Laat Joe Severide vrij of er zullen echt dode vallen!' Het schermpje vult zich met allemaal doodskoppen en springt dan uit.
Trillend probeer ik mijn hart weer te kalmeren en terwijl ik de jongen van het bom team aan de slag gaan loop ik naar buiten. Daar word ik weer apart genomen door Gabriel en Jake die willen weten wat er aan de hand is.
'Ik kwam op mijn kamer en ik voelde dat er iets niet klopte.' Vermoeit vertel ik wat ik daarna heb gedaan.
'En toen zei die clown dat we Joe Severide vrij moesten laten of er zouden doden vallen.' Eindig ik mijn verhaal.
'Nou je leeft gelukkig nog.' Zegt Jake ernstig.
Ik knik en opeens gaat mijn telefoon. Het nummer van Martha verschijnt op mij beeldscherm.
'Met Piper.' Ik hoor Martha praten.
Weer vertel ik het hele verhaal. Ze vraagt me nog wat dingen en ik beantwoord alles.
'Ja is goed, ik slaap wel op kantoor.' Zeg ik geruststellend.
'Ja ik weet zeker dat ik veilig ben.' Verzeker ik haar.
Dan word de verbinding verbroken.
'Jongens, ik moet boven mijn spullen halen en dan slaap ik wel op kantoor.' Zeg ik terwijl ik naar binnen loop, op de voet gevolgd door Gabriel en Jake.
'Wij zullen ook op kantoor slapen.' Zegt Jake vastberaden.
Gabriel kreunt en kijkt hem verontwaardigd aan.
'Die bedden zijn zo hard daar.' Klaagt hij.
Jake geeft hem een stomp in zijn ribben.
'Maar dat vind ik natuurlijk geen probleem.' Zegt Gabriel snel.
Ik schiet in de lach en hoofdschuddend pak ik mijn spullen. Met z'n drieen lopen we door de menigte van het hotel die buiten staan te wachten tot ze weer naar binnen mogen. De bekende klik geeft aan dat mijn pick up open is en ik gooi mijn bagage in de achterbak. Gabriel en Jake rijden achter me aan naar het kantoor.

'Slapen jullie maar op de stretchers, ik slaap wel op de bank.' Bied ik aan.
De jongens halen hun schouders op en lopen naar de sportzaal waar de stretchers staan en ik gooi mijn spullen op de bank. Na 10 minuten hoor ik al luid gesnurk en ik schud mijn hoofd. Ho konden zijn nu slapen? Met een zucht ga ik achter mijn werk computer zitten en ik start hem op. Als hij is opgestart zoek ik mijn favoriete zoekmachine en ik type nepbom in. Ik krijg eindeloos veel zoek resultaten maar niets lijkt op wat er in mijn kamer lag. Ik kom ook nog op een film site die nepbommen aanbied maar die klik ik weg. De hele nacht ben ik bezig met zoeken, maar zonder resultaat.

Vermoeit loop ik naar het koffie zet apparaat en ik zet extra sterke koffie. Met de dampende drank in mijn handen loop ik weer naar de computer en ik open het Special agent systeem en ik type de naam Johny Severide in. Hij is al eerder opgepakt wegens drugsbezit, aanranding, mishandeling, brandstichting en noem allemaal maar op. Er was altijd genoeg bewijs maar toch kwam hij elke keer, vanwege een "administratie fout" op vrij voeten.
Zonder dat ik het merk komt de zon op en opeens gaat de deur open en staat Martha daar.
'Goedemorgen agent Shay. Ik neem aan dat jij Johny Severide zo wel wil verhoren?' Ze kijkt me onderzoekend aan.
'Laat me raden, je bent de hele nacht opgebleven om informatie te zoeken?'
Ik knik.
'Die bom zit me niet lekker, en precies op deze dag deden de bewakingscamera's het niet. En hoe wist degene die hem geplaatst heeft dat ik in dat hotel zat?' Mijmer ik hardop.
'Daar komen we nog wel achter.' Zegt Martha geruststellend. Dan kijkt ze zoekend om zich een.
'Zijn agent Black en agent Clearwater niet aanwezig?' Ik grinnik.
'Die hebben op de stretchers geslapen.' Er schiet een lach over Martha haar gezicht.
'Arme, arme, arme agent Clearwater.'
Op dat moment komen ze binnen en zoals verwacht kwam Gabriel moeizaam lopend binnen.
'Goedemorgen heren.' Ze groeten haar allebei gapend terug.
Hoe konden zij zo moe zijn? Ik had niet geslapen en ik voel me zo fris als een hoentje.
'Kom!' Ik trek ze mee.
'Wat gaan we doen?' Vraagt Gabriel nog half slapend.
Ik rol met mijn ogen.
'We gaan Johny Severide verhoren voor er een echte bom geplaatst word en er doden vallen!' Opeens zijn ze allebei klaar wakker.
We lopen richting de cel van Johny en met mijn pas maak ik hem open.
'Meekomen Johny!' Roep ik.
Hij blijft stil liggen en ik schud hem door elkaar. Geen reactie.
'Zozo, die gast slaapt vast.' Zegt Jake bewonderend.
Ik voel de hals slagader en ik loop langs Jake en Gabriel de gang op en druk op de noodknop.
'Hij slaapt niet vast, hij is morsdood.' Zeg ik terwijl ik naar het blauwe gezicht van Jonhy kijk.