9

‘Adam kijk alsjeblieft even naar mij!’ Beveelt Bill wanhopig. Ik zit namelijk al vijf minuten met mijn hoofd de andere kant op. Voorzichtig en vooral niet te snel kijk ik naar Bill. Hij kijkt heel doordringend met een heel lief snoetje te kijken. ‘Allerliefste Adam’ begint Bill. Mijn mond valt open bij die twee woorden. ‘Zou jij alsjeblieft mijn vriendje willen worden?’ gaat hij verder. Zelfs als ik niet gay was, zou ik nog ja willen zeggen. Ik zie het allemaal nu voor me. Wij, Bill en ik, samen trouwen en 2 kindjes adopteren. Ik schrik uit mijn gedachte op, want ik hoor Bill weer praten. ‘Ik weet dat het misschien wel heel erg vroeg is, om dit te vragen en we kennen elkaar nog amper.. Maar dat maakt toch niets uit?’
‘Natuurlijk wil ik je vriendje zijn’ Zeg ik opgewekt. Glunderend kijken we elkaar aan. Bill komt dichterbij mij en zit uiteindelijk op mijn schoot. Hij slaat zijn armen om mijn nek en hypnotiseert mij door zijn mooie bruine ogen. Langzaam komt mijn hoofd dichterbij die van Bill. Wanneer ik zijn lippen voel, gaat er van alles door mij heen. Ik wil mij zo voor altijd voelen.

2 weken later:
Bill en ik zitten samen op een bankje in het park. Bill heeft zich helemaal in mij genesteld. Ik zit iedereen te bekijken. Er lopen ook zo veel mensen voorbij. Elk persoon die daar zijn/haar doorbrengt, heeft een eigen levenslijn waar allemaal gebeurtenissen opstaan. De gebeurtenissen zijn niet allemaal even leuk, maar dat bepaalt hoe diegene in het leven nu staat. Bijvoorbeeld; Die man in die rolstoel. Heeft hij het veel beter of juist slechter dan wij? Zou hij een ongeluk hebben gehad? Hij mist 1 been maar toch ziet het er naar uit dat hij gelukkig is. Of is dat een masker die hij gebruikt wanneer hij buiten is?
En dat meisje onder die grote eik. Ze zit een boek te lezen en heeft een koptelefoon op. Zou ze merken wat er gebeurt in de wereld om haar heen? Die twee mensen zijn twee individuen in deze wereld. Ze staan op hun eigen benen in deze maatschappij. Elk persoon is uniek die een eigen karakter heeft ontwikkeld. Heeft God bepaald wie er homo is en wie niet? Bestaat God eigenlijk wel? Als er iemand daarboven het regelt, wil ik hem toch bedanken. Sinds Bill en ik samen zijn, voel en zie ik de wereld weer. Het lijkt net of hij precies is, wat ik nodig heb. Alsof ik weer mag ademen, als Bill in de buurt is. Ik heb het gevoel weer dat ik niet alleen op deze wereld sta, want wij, homo’s, zijn ook allemaal mensen, die niet gemaakt zijn om alleen te zijn. Je hebt toch iemand nodig die voor je klaarstaat, wanneer jij dat nodig hebt. Dat kan zijn je beste vriendin, een familielid die dag en nacht voor je klaarstaan. Die je steunen whatever je doet.

Of je geliefde waar je lang op gewacht hebt om die te vinden. Je geliefde die weet wat je goede en slechte eigenschappen zijn. Je geliefde die je steunt waar je ook bent. Die voor jou 1000 kilometers reist, om je te helpen, om jou te zien. Die je laat voelen dat je een speciaal persoon bent en dat jij het waard bent. Dí¡t kan je niet ‘gewone’ liefde noemen…. Maar ware liefde....

Want ware liefde kan overal beginnen, als jij er maar in gelooft en bij diegene wilt zijn voor altijd. Dat kan je niet alleen, je vriendje/vriendinnetje, moet je daarbij helpen, want jullie kunnen het alleen samen. Één van de belangrijkste dingen is dat elkaar vertrouwt en niet gebruikt. Dat jij je liefde die je in je hebt, laat zien aan je geliefde.
Dat maakt ware liefde speciaal, want dan heb je ook niemand meer nodig. (buiten je vrienden en familie).
Geloof in vandaag
Geloof in morgen
Geloof in jezelf wat er ook gebeurt…

Liefde is een raar en zeer mooi ding dus geef het een kans. (:

THE END.