Hs 71 - <3

(door Inge)
De bus stopt vlak voor RMA. We zijn eindelijk weer thuis, deze week in Frankrijk heeft me heel veel verschillende gevoelens bijgebracht. Leslie en enkele anderen staan ons al op te wachten, maar ik zie enkel hem. "Les!!", schreeuw ik uit en ik loop naar hem toe. Hij opent zijn armen en vangt me perfect op.
"Ik heb je zo gemist, babe", mompelt hij en ik glimlach. "Ik heb jou ook gemist!" Hij drukt een kus op mijn lippen en ik wens dat de tijd nu even stil blijft staan.

(door Shailene)
"Zooo, dus nu we vandaag zijn, is "wij" ook gisteren en verleden voor je, zeker?", vraag ik aan Sven, via Skype. Hij blijft natuurlijk in Frankrijk en ik mis hem nu al. Hij is de enige die me blij maakt, hij is de enige die me kan doen lachen. Maar een deel van me is heel bang dat hij me als een van de velen ziet, en een ander deel van me zegt dat ik me niet moet aanstellen en gewoon normaal moet doen, maar dat lukt me de laatste tijd niet zo goed meer.
Hij glimlacht ,"Voor mij niet nee, als jij dit wilt, zou dit wel meer dan een een-dagsding kunnen worden." Ik grijns naar zijn blonde haren. Claire komt achter hem staan. "Qu'est-ce que tu fais?", vraagt ze en ze kijkt naar de webcam ,"Oh, salut, Shailene!"
"Bonjour, Claire", mompel ik en ik fake een glimlach. "Claire, cette fille est ma petite amie", hoor ik Sven zeggen en hij knikt naar de webcam. Claire kijkt even vreemd en haalt dan haar schouders op, waarna ze wegloopt. Ik voel me helemaal trots. "Ik mag die Claire dus stiekem echt niet", mompelt Sven.
Ik lach ,"Ik ook niet."