002

"Je moet mee gaan vanavond, we gaan samen. Het wordt echt wel leuk" Zeurt Hanna aan de telefoon. "Ik weet het niet Han.. Straks is Jay daar, ik zit er echt niet op te wachten."-"Is dat een ja? Oké ik zie je dan vanavond. Half 8 zijn we bij je huis, byee babe". Zonder te kunnen antwoorden had ze al op gehangen.

Ik kijk naar mezelf in de spiegel. Duizend gedachtens gaan door me hoofd. Wat als ik Jay zie, straks is hij met een meisje of nog erger straks is hij met het meisje uit me klas waarmee hij is vreemd gegaan. Het is nu een maand geleden dat het uit is, maar het lijkt nog maar een dag. Nog elke dag mis ik hem ookal heeft hij me het ergste geflikt. De deurbel onderbreekt mijn gedachtes. Ik kijk op de klok "Dat moeten de meiden zijn" mompel ik zacht. Langzaam loop ik naar de deur, terwijl ik me haar nog even in model kneed met mijn handen. Ik open de deur en zeg de meiden gedag. "Doeeii mam!" Schreeuw ik terwijl ik me jas pak en het huis verlaat.

Aangekomen op het feest kijk ik rond of ik Jay ergens zie. "I need a drink!" Zegt Emily zuchtend, Spencer stemt in en voor ik nog kan knipperen zijn Emily en Spencer al verdwenen.

"Shay kom op nou, neem een drankje! Doe eens gezellig" Schreeuwt Hanna in me oor door het harde geluid van de muziek heen. Ze loopt weg en komt vervolgens terug met 2 drankjes. Ze duwt een drankje in me handen waarna ik gedwongen wordt een slokje te nemen. Hanna keek me bezorgd aan "Kom op Shay, hoelang gaat het nog duren voordat je over hem heen bent. Het is al een maand geleden dat je het uitmaakte". Ik schudde me hoofd "Ik hield van hem Han, dat gaat niet zomaar weg ookal is hij vreemd gegaan" halverwege voelde ik de tranen in me ogen branden, maar wist ze gelukkig in te houden. "Kom op vergeet het vanavond even, gewoon een leuke avond met je beste vriendinnen" zei Hanna vast besloten waarna ik glimlachte. Altijd weet ze iemand op te vrolijken. Hanna draaide zich om en liep half dansend naar Emily en Spencer. Mijn oog viel op een meisje en een jongen die ruzie leken te hebben. Het deed me weer denken aan de ruzie die ik met Jay had nadat ik hem zag zoenen met een meisje uit me klas. Ik betrapte mezelf op een diepe zucht. Ik keek om me heen of ik Jay zag. Wil ik hem wel zien of is het misschien beter dat hij er niet is. Weer schiet ik in gedachte. Plotseling voel ik een harde klap op me hoofd en lig ik voor dat ik het door heb op de grond. "Oh shit, ik en.. je liep ineens.. en toen.. ik zag je niet.. ehh gaat het?" hoor ik een jongens stem paniekerig zeggen. "Ik open me ogen en kijk naar de jongen die mij paniekerig aan kijkt. "Ja, het gaat wel.. denk ik.." Antwoord ik terwijl ik knallende pijn op me hoofd voel. De jongen rijkt zijn hand uit waarna ik hem vast pak en hij me helpt op staan. "Ben je duizelig, kan je staan?" Vraagt hij me met nog een beetje paniek in zijn stem. Ik knik van wel. "Sorry ik werd geduwd, het was niet mijn bedoeling ik ben Ian trouwens"-" Shay, en sorry het was ook een beetje mijn schuld ik lette niet goed op" Antwoord ik waarnaar we allebei naar elkaar glimlachte.