16. Jaimy A. Wright

Ik zat in mijn zetel en probeerde me te concentreren op mijn nieuw verhaal. Ik wou een roman schrijven deze keer misschien wel met een beetje inspiratie op mijn ervaring met Harry. Het online gebeuren. Ze melde zich aan op de site. Ze was er al vier jaar niet meer op geweest. De eerste keer dat ze met iemand had afgesproken liep het niet zo goed. De man was vijftig jaar oud en zijzelf was vijftien. Hij stond daar met een gemene glimlach maar alles wat zij kon doen was rennen. Daarna had ze het programma van haar computer gegooid en die gebeurtenis uit haar leven verbannen. Nu zit ze hier terug op die verdomde site waarom? Haar vriendin wou dat ze eens ging zien of er geen leuke jongens zaten. Ze tikte haar paswoord in en ze zuchtte.

Ik schudde mijn hoofd, dit was brol. Ik delete de tekst en staarde naar mijn lege pagina. Waarom kon ik geen romantische dingen verzinnen? De deurbel ging en ik geïrriteerd stond ik op. Ik opende de deur en zag een onbekende man met twee pakketjes staan. 'Kan ik iets voor u doen?' Vroeg ik verbaasd. 'Bent u mevrouw Wright?' 'Uh, ja.' Zei ik verbaasd. 'Dit is voor u.' Zei hij en overhandigde mij de dozen. Ik knikte en zette ze neer en zette mijn handtekening. 'Weet u van wie dit is?' Vroeg ik hem. 'Van Harry Styles.' Zei hij. Ik knikte en deed de deur dicht. Ik liep verbaasd met de pakjes naar de woonkamer en pakte ze uit. Ik keek verbaasd naar het kleedje en de schoenen. Ik slik en kreeg tranen in mijn ogen. Ik paste de schoenen en ze zaten als gegoten. Ik deed ze terug uit en deed het kleedje aan en liep naar de spiegel. Het was beeldig. Ik deed het terug uit en pakte mijn laptop misschien was Harry online. Ik klikte Skype open en zag inderdaad Harry online staan. Ik klikte op bellen en niet veel later kwam hij in beeld. 'Hey Jaims.' Zei hij. 'Harry oh god dat had je niet hoeven doen.' Zei ik en keek hem aan. Hij glimlachte. 'Ik zei toch dat ik alles ging regelen.' Ik glimlachte. 'Echt bedankt Harry.' Zei ik hem. Hij knikte. 'Nog twee weken.' Zei ik hem. Hij knikte. 'ik kan niet wachten tot ik je in dat kleedje zie.' Zei hij. Ik glimlachte. 'Veel succes met je concert straks.' Zei ik hem. 'Bedankt Jaimy.' Zei hij. 'Spreek je snel.' Zei hij en hing op. Ik sloot alles af en legde mijn kleedje in mijn kast en mijn schoenen er onder.

Ik hoorde mijn deurbel en deed die open. Ik zag Rosa staan met een grijns. 'Wat is er?' Vroeg ik. 'Nou zin om mee naar de stad te gaan?' Vroeg ze. 'Ja sure, ik moet je eerst iets laten zien.' Zei ik en trok haar mee naar binnen en mijn kamer in. Ik duwde haar op mijn bed en pakte het kleedje en schoenen uit mijn kast. 'Wat vind je?' Vroeg ik. 'Wow dat is kei mooi, en kei duur hoe kom je er aan?' Vroeg ze en voelde aan de stof. 'Gekregen van Harry, voor onze date.' Fluisterde ik verlegen. Normaal was ik niet verlegen maar Harry maakte me verlegen. 'Wow, Jaims dat is geweldig.' Zei ze. 'Wat hebben jullie eigenlijk nog gedaan?' Vroeg ze en ik hing alles weg. 'Oh, ik had mijn shirt eens uitgedaan als uitdaging.' Zei ik lachend. 'Kom dan gaan we.' Zei ik toen ik haar verbaasde gezicht.

We liepen door de winkelstraat en we liepen naar ons favoriete foodbar en bestelde een potje fruit. We gingen aan het tafeltje zitten. 'Hoe is het met jou en Joshua?' Vroeg ik. 'Goed hoor, je broer is geweldig.' Zei ze. Ik knikte. 'Ja soms kan hij ook heel irritant zijn hoor.' Waarschuwde ik haar. Ze grinnikte en we begonnen te eten. 'Dat was lekker.' Zei ik toen het op was. 'Ja en nu gaan we verder shoppen.' Zei ze en we liepen terug weg.

s'Avonds lag ik in mijn bed en dacht aan Harry. Ik glimlachte. Het was echt een schatje. Ik was echt verliefd geworden op hem. Kan dat? Ik had hem nog nooit in levende lijven gezien alleen maar vanachter een scherm. Ach ik zie het binnen twee weken wel. Ik zuchtte gelukzalig en viel in slaap.