Chapter 3

Severus

Hij had Violet in haar wiegje gelegd en keek naar het slapende meisje, wat had Voldemort voor speciaals in haar gezien? Hij zag niets bijzonders aan haar, behalve dat ze van de deurbel hield en dat er een paarse gloed in haar ogen was. Hij stond zuchtend op en liep naar de woonkamer, Lucius had Draco in zijn wiegje gelegd. Bellatrix had gekookt en hij moest toegeven, het was niet slecht. Hij kookte zelf wel, maar meestal werd dat een ramp. Meestal haalde hij een tas met vis bij de visboer, hij kwam er zo vaak dat de visboer iedere keer gewoon een portie klaar had liggen. Hij had allemaal briefjes met een vijf erop, dat moest Mugglegeld voorstellen. Iedere keer als hij kwam legde hij het briefje op de toonbank en nam de plastic tas mee. De vissen heetten haringen. Het was natuurlijk anders dan de vissen op Hogwarts, maar hij vond het wel lekker. Nu aten ze aardappelpuree, vlees, maar bij hem lag er een vis op zijn bord, en een groente. Hij had net zijn vis op en hoorde eeen baby huilen, hij keek op en hoorde dat het van de logeerkamer kwam.
'Dat is Violet, Severus' zei Lucius. Natuurlijk, zij kenden hun huis het beste. Hij stond op en liep naar de logeerkamer, Violet was inderdaad wakker. Hij tilde haar uit de wieg en hoorde een tweede baby huilen, Draco was blijkbaar ook wakker geworden. Hij liep naar de kamer waar Draco sliep en keek naar het jongetje, hij legde Violet in de wieg en tilde Draco er uit. De baby begon harder te huilen en hij zag dat Narcissa de kamer inliep.
'Drcao begon ook te huilen' zei hij zachtjes. Hij gaf de baby aan Narcissa en tilde Violet uit Draco's wieg.
'Je moet haar verschonen' zei Narcissa zachtjes. Hij wist hoe het moest, want hij had het eerder gedaan, met behulp van Narcissa. Hij liep met haar naar de tafel waar een kussen op lag, hij legde Violet erop en maakte haar romper los. Voorzichtig pakte hij de luier en zag dat die nat was, hij pakte doekjes en maakte haar schoon. Hij deed het voorzichtig, te voorzichtig.
'Moet ik je helpen, Severus?' vroeg Narcissa. Hij knikte en nam Draco over, die keek hem met grote ogen aan maar begon niet opnieuw te huilen. Narcissa verschoonde Violet en deed een nieuwe luier om,mdaarna maakte ze het rompertje vast en pakte Draco weer.
'Bedankt' mompelde hij. Hij voelde zich een slechte ouder, hij was niet eens in staat om een baby te verschonen! Hij liep met Violet naar de logeerkamer en legde haar in de wieg. Hij keek naar de baby en pakte haar voorzichtig weer uit de wieg, hij wou haar gewoon vasthouden, ze was zo speciaal. Hij stond op en liep naar het raam, het was een balkon zag hij. Vlug legde hij Violet op zijn bed en maakte de glazen deur van het balkon open, daarna pakte hij Violet weer en ging met haar op het balkon staan. Hij hield van haar, net zoals hij van Lily hield. Misschien kon ze hem helpen met het verzorgen van de baby, nee, dat ging niet door. Hij besefte dat Lily getrouwd was met James Potter en toen hij eens in Goderic's Eind was, om stiekem naar haar te kijken, zag hij dat ze een hele dikke buik had en James Potter had zijn handen er opgelegd. Hij was gelijk weer weggegaan en kreeg nog meer hekel aan James Potter, maar hij kon haar wel een brief sturen, toch? Die gedachte zette hij bijna onmiddelijk weer uit zijn hoofd, James Potter zou het ook te horen krijgen en die zou het weer vertellen aan zijn twee beste vrienden, Sirius Black en Remus Lupin. Hij zou het gewoon zelf moeten leren, en hij was van plan om er gelijk me te beginnen, zodra Violet wakker was geworden, want ze was in slaap gevallen, terwijl de zwoele wind zachtjes om hen heen blies.

De maanden daarna waren geweldig, hij logeerde nog steeds bij de Malfoy's, tot ergenis van Bellatrix. Hij zag haar eerste lachje, keek toe hoe ze lachend naar hem toekroop en zag dat haar ogen paars waren in plaats van bruin, groen of blauw. Hij hoorde haar eerste woordjes (papa en Vol)Draco en Violet konden het goed met elkaar vinden. Voldemort kwam een paar keer in de twee weken op bezoek en iedere keer dat Violet hem zag, begon ze gelijk te lachen en kroop naar hem toe.
Op een dag toen Draco en Violet negen maanden waren, zaten de baby's op een kleedje te spelen met rammelende dingen. Ze hielden op toen het geluid van de deurbel klonk, beide begonnen ze naar de deur te kruipen om te kijken wie er was. Narcissa liep naar Draco toe en pakte hem op, ze pakte ook Violet op die met grote ogen naar de stemmen achter de deur luisterde. Hij pakte Violet van Narcissa aan en hield haar stevig vast omdat de baby richting de deur leunde. Lucius deed de deur open en de persoon die aan had gebeld verscheen achter hem. Violet begon te kraaien van plezier toen ze de persoon zag. Het was Voldemort. Hij zette Violet op de grond, die begon gelijk naar hem toe te kruipen en trok zich op aan zijn gewaad.
'Hallo Violet' Voldemort bukte en tilde het meisje op. Blij sloeg het meisje haar handjes op zijn gezicht. 'Vol, Vol' kirde ze. Voldemort liep met het meisje naar een stoel en ging erop zitten. 'Hoe is het met jou?' vroeg Voldemort aan haar. Hij haalde zijn toverstok tevoorschijn en gaf hem aan Violet. Hij deed dat bijna iedere keer en iedere keer keek het meisje er verwinderd naar. Ze begon er mee te zwaaien (dat deed ze bijna iedere keer) en plots sproeiden er gouden vonkjes uit, iedereen was verbaasd. Het was doodstil en het enige wat je hoorde wat het gebrabbel van draco die de vonkjes niet had gezien.
'Het is een tovertalent' zei Voldemort verwonderd.