Hoofdstuk 24

(Jazz pov)

Met een dromerige blik kijk ik over het meer. Het rimpelt door de stevige herfstwind en prachtige geleurde bladeren waaien om iedereen heen. Diep adem ik de heerlijke geur van de herfst in. Plots word ik langs achter vastgenomen. Bijna gil ik van schrik, maar kan me net op tijd inhouden.
"Dag, Jazz." Hoor ik Alex zeggen.
Hij plant een kus op het plekje waar de nek in de ruggengraat overgaat. Het is één van mijn gevoeligste plekjes dus ik ril helemaal.
"Dat moet ik onthouden." Grijnst Alex als hij me omdraait.
Mijn gezicht wordt zo rood als een tomaat. Alex kust me teder maar het wordt al heel snel hongerig. Na enkele seconden moet ik letterlijk naar adem happen.
"Gelukkig dat ik gisteren op tijd was. Anders had je al je harde werk weg gegooid" Zegt hij met een lieve glimlach.
"Daar wil ik het nog eens over hebben... Eigenlijk wil ik het helemaal niet meer doen. Het maakt al lang niet meer uit dat Andy me niet ziet staan." Zucht ik.
"Sorry, maar als je dat niet durft, dan ben je een echte Hufflepuff!" Reageert hij fel.
Hij heeft me abrupt los gelaten en ik kijk hem met open mond aan. Even ben ik te verbaasd om te bewegen, het doet pijn dat hij zoiets zegt.
"Sorry, je hebt gelijk." Zeg ik stilletjes. "Ik doe het vanavond." Vervolg ik.
"Sorry, ik reageerde weer als een Slytherin. Ben blij dat je het gaat doen, mooie meid." Zegt hij plots weer lief.
Hij neemt me in zijn armen en draait me in het rond. Hierdoor moet ik heel erg lachen en ook hij lacht alsof hij nog nooit gelachen heeft.

********************************************************************************

Die avond dronk ik het drankje van Ashling. Gelukkig hebben we dezelfde maat en kan ik zeggen dat ik mijn das vergeten ben. Alex gaat Andy lokken in het gedaante van Malfoy, die was toch nooit meer in de Great Hall. Ongeduldig en vol zenuwen wacht ik op Andy in de bibliotheek, daar is toch nooit iemand.
"Ashling, waar ben je? Draco zei dat je hier op me wachtte. Ik dacht dat je strafstudie had omdat je bij Snape je mond niet kon houden." Hoor ik Andy zeggen.
Mijn hart bonkt paniekerig in mijn keel. Waarom doe ik dit nu ook alweer?

Mededeling: Dankje voor succeswensen, reacties en kudo's!!! ^^