Why do you wanna help me out of my problems ( Tom lovestory ) 133

Ze ging van voor de oven weg en ging naar je toe. Sam “Demi gaat het?” Jij: “Tuurlijk.” Ze zag dat je loog maar vroeg er niet verder achter. Ze gaf je een knuffel en daarna ging het kookalarm af. Ze snelde naar de oven toe en haalde er de 2 plateaus koekjes uit. Ze deed de oven terug toe en liet de koekjes maar even staan om af te koelen. Je zag de hand van Jef al richting de koekjes gaan maar Sam hield hem tegen. Sam: “Straks verbrand je jou vingers nog aan die plaat.” Jef: “Oké oké zolang ik er straks maar mag.” Hij stak onschuldig zijn handen omhoog en liep dan de keuken uit. Jij: “Je vader is echt erg.” Sam: “I know.” Jullie lachten eens en besloten om dan maar even in de tuin te gaan zitten met een glas sinaasappelsap. Sam was een uitleg aan het doen maar je raakte helaas een beetje verzeild in je eigen gedachten. Je schrok op toen je een hand op je arm voelde en keek met grote ogen naar Sam. Sam: “Demi?” Jij: “Ugh sorry, wat was er?” Sam: “Waar zit jij toch met je gedachten?” Je werd rood. Sam: “Laat me raden, Tom?” Jij: “Soort van.” Sam: “Hoe bedoel je?” Jij: “Wel Tom vertrekt over een week en een half met de jongens op tour maar ik zit nog met dat programma.” Sam: “Je gaat toch niet opgeven?” Jij: “Wel nee, maar als ik zo ver geraak, vraag ik me af hoe ik 2 weken alleen kan zijn.” Sam: “Jij alleen? Nonsens, we kunnen een grote slaapparty bij jou houden dan, ik ben zeker dat Annelies, Andrew, Jeffrey en Justin daar mee eens zijn.” Jij: “Ik wil jullie niet tot last zijn.” Sam: “Ben je gek, je bent ons nooit tot last Demi dat weet je.” Je haalde je schouders op. Sam trok je in een knuffel en wreef over je rug. Sam: “Ik dacht dat je nooit naar je ouders luisterde?” Jij: “Maar wat als ze gelijk hebben, wat als dit een dom idee is?” Sam: “Nonsens, jij gaat die wedstrijd winnen, je zal wel zien.” Jij: “Misschien.” Sam: “Kom op, de koekjes zullen nu wel afgekoeld zijn.” Je stond met een glimlach op waarna Sam je mee trok naar de keuken. Sam: “Ik had de koekjes toch daar gelegd?” Ze wees naar de ovenschalen die nu leeg waren. Jij: “Ja.” Sam: “Dit ga je niet menen.” Ze liep meteen door naar de woonkamer. Je volgde haar maar snel en zag in de zetel Jef zitten met een doos koekjes die verdacht veel leken op die jullie hadden gemaakt. Sam: “Pa!” Jef: “Ik was het niet!” Sam: “Tuurlijk niet wie anders.” Ze nam snel de doos koekjes van hem af maar legde er dan toch nog een aantal op het salontafeltje voor haar vader. Daarna liepen jullie terug naar de tuin toe. Jij: “Ik meen het, je vader is echt erg.” Sam: “Ik weet het, ik vraag me echt af hoe hij zo smal blijft.” Je knikte instemmend. Je nam een koekje uit de doos en beet er een hap uit. Jij: “Ik begrijp al waarom hij er zoveel eet, ze zijn gewoon kei lekker.” Sam: “We zijn gewoon een perfect team.” Jij: “Haha wel als ik uiteindelijk flop met dat programma kunnen we nog altijd een koekjes winkel openen.” Hierdoor moesten jullie lachen. Na een tijdje waren jullie uitgelachen en keek Sam je lachend aan. Sam: “Je zou beter graffiti les geven en dan kunnen we met pauzes onze verrukkelijke koekjes eten. Jij: “Weet je Sam?” Sam: “Wat?” Jij: “Dat lijkt me nu eens een top plan.” Sam: “Weet ik.” Je schudde al lachend je hoofd waardoor Sam een lach op haar gezicht kreeg.