The resting bitch face

A person, usually a girl, who naturally looks mean when her face is expressionless, without meaning to. “Nah, she’s just got a resting bitch face, she’s actually really sweet.”

Ik kan er niks aan doen, het is nu eenmaal de vorm van mijn hoofd, de manier waarop mijn ogen en wenkbrauwen staan, of de manier waarop mijn kaak hangt wanneer ik hem ontspan. Sommigen van jullie zullen misschien meteen begrijpen wat ik bedoel; Ik heb een resting bitch face, ik kan er niks aan doen.
Als ik televisie kijk, geconcentreerd met mijn huiswerk bezig ben, en zelfs als ik achter de kassa bij de jumbo zit. Als mijn gezicht ontspannen is, of beter gezegd wanneer ik niet bezig ben met de manier waarop ik kijk, dan gaat mijn mond een soort van hangen op een rare manier, wat er schijnbaar voor zorgt dat ik chagrijnig kijk. Mensen voelen altijd de drang om hier wat van te zeggen, alsof ik het voor het eerst in mijn leven hoor, en alsof ik er ook maar iets aan kan veranderen. Maar toch bedankt voor je zorgen.

Want hoe vaak ik wel niet hoor dat ik niet zo boos/chagrijnig/verwaand/bitchy moet kijken.. Dat is niet meer te tellen. En zodra iemand me dit verteld sta ik met een mond vol tanden, want wat kun je daarop nou antwoorden? ‘Sorry, ik zal het niet meer doen?’ of er een soort grap over maken en terugkomen met een opmerking als ‘Dat is mijn resting bitch face, ik kan er niks aan doen.’ Afgelopen week heeft mijn huisgenoot me twee keer gevraagd of alles wel goed met me ging. Ja, prima dus. “Weet je het zeker?” JA, DAT IS MIJN HOOFD. En zoals ik al zei, achter de kassa heeft iemand me eens gezegd dat ik ‘niet zo chagrijnig hoef te kijken, hoor’. Op dat moment deed ik echter geen moeite meer om mijn gezichtsuitdrukking te veranderen, die persoon verdiende gewoon een bitch face.

Gelukkig ben ik niet de enige die hier last van heeft, want inmiddels is het een fenomeen. Niet voor niets dat er een naam + definitie voor is bedacht. Op internet kun je tientallen memes vinden over het hebben van een resting bitch face. Trouwens, nu ik dit type merk ik dat mijn gezicht op onweer staat. Onaantrekkelijk en maar goed dat ik in bed lig. Alleen.

Inmiddels ben ik me er wel van bewust hoe mijn gezicht eruit ziet op dit soort momenten, dus ik probeer er zo veel mogelijk op te letten. Dan zet ik mijn kaken weer op elkaar, haal ik de frons uit mijn wenkbrauwen, en als het nodig is glimlach ik er lief bij. Ik wou dat ik de persoon was waarvan mensen zeiden dat ze een engelen gezichtje had. Helaas zal dat het waarschijnlijk nooit worden..

“I don’t always have a resting bitch face.. But when I do, it’s all the time.”