Chapter 1.O2O

Samen met Gran lopen we door het gebouw. We zijn onderweg naar vader. Zelf weet ik nog niet waarvoor. Gran klopte opeens op mijn deur. Ik moest met hem mee naar vader om iets te regelen. Wat hij daar precies mee bedoelde weet ik ook niet. We zijn ondertussen alweer een aantal weken verder. Epsilon blijft tot nu toe winnen van Raimon en de scholen verwoesten. Vader is daardoor extra goed gehumeurd de afgelopen dagen. Iets wat voor ons enkel fijn is, want dat betekent minder zware straffen of helemaal geen. ‘Vader?’ Gran loopt binnen en ik volg hem. ‘Ik wilde om toestemming vragen om Alius te verlaten voor vandaag.’ verbaasd keek ik hem aan. ‘Natuurlijk. Jij en Gazel hebben toestemming, zorg dat je op tijd thuis bent en niet voor teveel problemen zorgt.’ We bedanken vader en lopen het kantoor weer uit.

Eenmaal buiten hou ik Gran tegen. ‘Ga je me nog vertellen waar we heen gaan en waarom?’ ik keek hem vragend aan. ‘We gaan Burn ophalen, hij werkt zich nog in de problemen zo. En op deze manier kan je het team van Raimon zelf een keertje zien.’ ik knik als teken dat ik het begrijp. Ik heb geen problemen met het verpesten van de plannen van Burn. Dat deed ik vroeger ook altijd, het was alleen maar leuk. ‘Dus waar is Burn?’ ‘Okinawa.’ Gran laat de bal op de grond vallen en voor ik het weet staan we niet meer in het bos bij Alius, maar aan het strand bij Okinawa. We hadden onze gewone kleding aan zodat we niet op zouden vallen. ‘Kom op, we gaan opzoek naar Burn.’

Het duurde niet lang voor we hem gevonden hadden. Hij was op het voetbalveld, vlak naast het strand. Hij was daar samen met heel het team van Raimon en hun coach. Ze staan allemaal op het veld. Burn staat op de middenstip met de bal aan zijn voeten. ‘Burn, wat ben je nou weer van plan?’ Gran en ik staan op een soort paal vlak naast het veld. Hier zou niemand ons kunnen zien maar zien wij alles perfect.
Het duurt niet lang of Burn heeft de bal in het doel geschoten. Als hij al zo makkelijk langs iedereen heen komt, vraag ik me af hoe Gemini Storm ooit heeft kunnen verliezen. Iedereen uit het team van Raimon had zich om hem heen verzameld. Ze zagen er allemaal laaiend enthousiast uit dat hij in hun team zou komen, dachten ze. De coach vraagt naar de school waar Burn op zit. ‘Zo is het wel weer genoeg geweest, of niet Gazel.’ ik knik instemmend. ‘Hij heeft zijn lol gehad.’ antwoord ik.

‘Op Alius Academy natuurlijk.’ iedereen draait zich geschrokken naar ons om. De aanvoerder roept iets naar Gran. ‘Ken je hem?’ hij knikt enkel. Burn lijkt boos. ‘Gazel, Gran waar bemoeien jullie je eigenlijk mee.’ ‘Je wilde stiekem bij het team van Raimon, waarom precies?’ mijn stem klinkt rustig maar is toch duidelijk te verstaan. ‘Ik wilde die gast waar Gran zoveel over praat wel eens zien, van dichtbij.’ de grijns op zijn gezicht is niet te missen. ‘Niet voor zijn praatjes vallen Endou.’ Gran schiet de bal naar Burn toe, die hij met gemak opvangt en weer terug schiet. Ik vang de bal op en schiet hem, twee keer zo hard, naar Burn toe. Deze vangt de bal op en land op de grond, in zijn eigen tenue van Prominence. Ook Gran en ik hebben nu ons weer tenue aan en springen naar beneden toe. Samen landen we naast Burn, recht voor het team van Raimon. Gran neemt de bal weer van Burn over. ‘Gazel, Burn, we gaan.’ Gran trapt tegen de bal en voordat je kan knipperen met je ogen zijn we weer verdwenen.