Hoofdstuk 8~ de wetten van magie

Aarzelend deed meneer Huiswegen de eerste stappen in de woonkamer. Zijn voetstappen maakte amper geluid. Dit kwam omdat er een tapijt lag. Nu pas viel het hem op dat er het oog van Horus in was gehaakt. Even schudde hij zijn hoofd. Waarom wist hij dit? Zijn intresse lag niet eens in de Egyptische mythologie of vreemde tekens.
Een stem deed Huiswegen opschrikken uit zijn gedachte.
"Gegroet meneer Huiswegen. Wat fijn dat u me een bezoek komt brengen."
Huiswegen keek op. Hoe wist die man, die Feron heette dat zijn naam Huiswegen was. Nou, alleen zijn achternaam dan. Hij had liever geen bekendheid met zijn voornaam.
"Ja,ik vroeg me af of u me met een probleempje kon helpen", momplede Huiswegen zacht. Maar wel hard genoeg dat zijn medemens het kon horen.
"Komt u maar zitten", was het antwoord.
Op zijn hoede kwam Huiswegen de kant van Feron op. Nog steeds vertrouwde hij dit niet. Maar waarom zal een wetenschapper het goed kunnen vinden met een magiër? In geen enkel opzichten lijken ze op elkaar.Het enige wat de meeste met elkaar gemeen hebben, is dat ze allebei mensen zijn. Meer niet.
Terwijl Huiswegen steeds dichterbij de tafel kwam, viel het hem op dat er ook op het boek het oog van Horus op was getekend. Het was een van de vele tekens.Ook wel het alziende oog genoemd, dat meestal in verband werd gelegd met magie. Er ging door magie een hele andere wereld voor mensen open. Net als Qecue. Daardoor ging er ook een hele wereld open voor de mensheid.
Huiswegen schoof de houten stoel naar achteren nam zacht plaats. Uit beleefdheid hield Feron op met het lezen van het boek. Met een zachte klap legde hij het weg,net als zijn schrift waar een paar krassen in stonden. Het handschrift van hem was gehaast, waardoor het moeilijk te lezen was. Maar wat verwachten je dan van? Vele magiërs hadden een gehaast handschrift, gewoon omdat ze veel in een keer moesten opschrijven.
"Zo", begon Feron terwijl hij zijn vingers in elkaar vlocht. "Wat brengt een wetenschapper zoals jij naar mij toe?" Vragend keek de magiër hem aan. Huiswegen werd er zenuwachtig van.Normaal zal hij allang alles hebben verteld, tot in de details. Maar tegen een vreemde , die ook nog iets bezit wat de wetenschap niet kan verklaren, vertellen over het experiment zat hem niet lekker. Natuurlijk was dit wel te verwachten, maar nu op dit moment nam de aarzeling het van hem over. Feron zag het aan zijn gezicht en knikte hem vriendelijk toe.
"Nou tja, ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen", begon Huiswegen aarzelend.
"Begin bij het begin", antwoordde Feron eenvoudig.
Huiswegen zuchtte. Makkelijker gezegd dan gedaan. Maar toch moest deze man weten waarom hij hier was. Anders had hij deze rit voor niks gemaakt.
"Ik ben een wetenschapper", begon Huiswegen zijn verhaal. " En werk hier ongeveer één uur van rijden in een laboratorium. Daar waren we bezig met een experiment."
"Wat voor experiment?", vroeg Feron terwijl hij pen en papier pakte. Huiswegen wist dat hij aantekeningen ging maken, zodat hij een overzicht had van alles. Iets wat in dit geval wel handig was.
"Een experiment om te kijken dat fantasie werkelijkheid kon worden." Huiswegen keek zenuwachtig om zich heen. De kaars bracht enge schaduwen op de muur. Als duizend handen die hem elk moment konden grijpen en laten stikken. Snel keek hij weg van de muur.
"In wat voor opzichten?", vroeg Feron geïnteresseerd. Ondertussen schreef hij een paar woorden op. Het was te donker om het lezen.
"Om te kijken of de gedachtes over een zelfverzonnen wereld werkelijkheid kon worden", bracht de professor snel uit. "Mensen konden zich ervoor opgeven en dan konden ze een wereld in gedachte nemen. Als het experiment lukte, dan kon die wereld ergens op deze wereld ontstaan. "
"En ik neem aan dat dat is gelukt." Alweer schreef de pen wat op.
Huiswegen knikte bedroefd. "Ja, dat is gelukt", momepelde hij voor zich uit.
"Maar waarom bent u dan naar mij gekomen? Wat heb ik heermee te maken?" Feron keek hem met een vragende blik aan. Ja, dat vroeg Huiswegen zich ook af. Waarom hij hier was, was voor hem ook een raadsel. Natuurlijk was hij hier met een doel, maar nu hij hier zo zat twijfelde hij wel aan de man tegenover hem. Kon hij hem wel helpen, of was het gewoon een oplichter? Die had je hier tocqh genoeg. Maar waarom zal hij er een zijn. Huiswegen had niet een geld aangeboden, hij vroeg alleen naar Feron's hulp. Meer niet.
"Ik vroeg me af." Feron gebaarde Huiswegen verder te gaan met zijn verhaal.
"Ik vroeg me dus af,omdat we de wereld niet konden opsporen met satelliet beelden,of breed gezegd wetenschap ofu misschien, ja de wereld kon vinden met u magie. Ik weet niet of dat mogelijk is. Zoals u denk ik al weet zijn wetenschap en magie twee tegenovergestelde dingen."
"Ja,dat weet ik maar al te goed. En ik weet ook hoe u tegen me aan kijkt. Wetenschappers vragen zich altijd af of magiërs geen oplichters zijn die alleen maar geld willen. Maar, dat kan ik je vertellen, waarom zouden we. Natuurlijk kent de magie ook grenzen. Magie kan geen doden meer levend maken, bemoeid zich njet met de liefde en kan al helemaal geen rijkdom geven aan iemand."
Feron stond op en liep naar zijn boekenkast. De beoekn waren gesorteerd op kleur, dat er best wel grappig uitzag. Ergens van de middelste plank pakte hij een boek en deed hem open. Daarna legde hij hem zo neer dat Huiswegen bet kon lezen. Met sierlijke ouderweyste letters stond er:
De wetten van magie.