Sleeën

~Jennifer~
Dinsdag en woensdag waren twee geweldige dagen. Het sleeën was geweldig! De honden waren zo ontzettend braaf! Ze trokken de slee heel snel door de sneeuw vooruit met hun tongen uit hun bek. Ze liepen twee aan twee en Vira, het trouwe maatje van Wilma, was de leidster van onze 'hondenroedel'. Zij liep helemaal vooraan. Achter Vira liepen Tilly en Marvin, die broertje en zusje waren van elkaar. Tilly was erg speels en Marvin, haar grote broer, paste heel goed op haar. Wilma had gelijk gehad over Tilly. Ze was druk en speels maar voor de slee deed ze het ontzettend goed. Vooral voor haar leeftijd. Achter Tilly en Marvin liepen de brave Aaron en de oude vrouwtjeshond Zanna, die ook de moeder was van de wat oudere puppy's in de hondenschuur.
Wij hadden allemaal een lievelingshond waar we steeds meer een hechtere band mee kregen. Het zal moeilijk worden om vrijdag afscheid te nemen.
Joris was helemaal dol op de dikke wollige Aaron. Als de slee even stopten zodat wij foto's konden maken of eten en de honden ook even konden eten en uitrusten, liepen Joris en Aaron altijd te stoeien. Lia vond het erg leuk dat haar vriendje eindelijk een keertje aan een hond gehecht was. Hoewel Joris altijd meehielp bij de kennel, was hij nog nooit helemaal weggeweest van een hond.
Zelf vond Lia de oude vrouwtjeshond Zanna heel erg lief. Tijdens de pauzes ging ze altijd dicht bij Zanna zitten om haar te knuffelen, eten te geven en tegen haar te praten. Wilma had natuurlijk Vira en ik zelf vond alle honden lief!
Maar het meest grappige was mijn grote zus Amy! Al van begin af aan is de drukke Tilly zich gaan hechten aan de rustige serieuze Amy. Tilly loopt haar overal achterna en wil continue met haar spelen en gek doen. In het begin vond Amy dat bloedirritant maar nu begint ze Tilly langzaam te accepteren. Wonder boven wonder beginnen ze zelfs een beetje een band te krijgen. En ook een heel erg speciale band. Amy en Tilly vullen elkaar aan en het lukt Tilly zelfs om Amy een stuk minder gespannen te maken en ze laat Amy soms zelfs even al haar zorgen over mijn tumor vergeten. Dat is in al die jaren nog niemand helemaal gelukt.
Volgens Wilma is dit ook heel erg speciaal en gebeurd dit bijna nooit. Natuurlijk houd Marvin zijn kleine zusje Tilly goed in de gaten en verliest hij haar geen moment uit het oog. Daardoor heeft Amy twéé honden achter zich aanlopen!
Verder is de sledetocht natuurlijk geweldig en maken we allemaal een heleboel mooie en grappige foto's. Het landschap in Zweden is werkelijk fantastisch.
Iedere ochtend vertrekken we om zeven uur. De honden trekken de slee terwijl wij knus in de slee zitten onder een paar dekentjes, en foto's maken en gezellig kletsen terwijl Wilma de slee bestuurt. Soms mogen wij ook wel eens de slee besturen. Het is niet zo moeilijk als je doorhebt hoe het moet en de honden luisteren heel goed. Het is wel één keertje gebeurd dat ik de slee bijna in een meters diep ravijn bedekt door sneeuw stuurde. Gelukkig greep Wilma op tijd in en stuurde ze de honden de andere kant op.
Als de honden moe werden stopten we de slee en maakten we een vuurtje om ons en de honden warm te houden. We zaten dan met z'n allen rond het vuur dicht tegen onze lievelingshond aan en met de dekentjes om ons heen, te eten, te lachen en elkaar verhalen vertellen. Toen de honden en wijzelf niet meer moe ware en weer volle magen hadden, gingen we weer op pad.
De sledetocht duurde iedere dag tot een ander tijdstip. Soms waren we om drie uur 's middags al weer terug en soms pas om half negen. 's Nachts sliepen we in onze bungalow (na gegeten te hebben bij het buffetrestaurant van het Zweedse compagnon of gewoon thuis gegeten te hebben). 's Avonds sliepen we in onze bungalow om 's morgens weer vroeg op te staan om te ontbijten in de bungalow of bij het buffet.

Vandaag was het woensdag. We waren om half vier weer bij het Zweedse compagnon gearriveerd en waren nu in onze bungalow. Amy zat bij de open haard in een oude rode sofa waarin ze helemaal wegzakte een van haar geliefde Harry Potter boeken te lezen die ze mee had genomen. Joris zat aan de keukentafel met een kop koffie een spelletje te doen met Lia. Ganzenbord was het geloof ik, want ik hoorde Lia schreeuwen; 'Ja! Haha, je valt in de put! Nu moet je persé zes gooien om eruit te komen! Yes!'
'Nee dat meen je niet!' hoorde ik Joris roepen.
'Jawel, kijk maar,' hoorde ik Lia zeggen, en ik hoorde hoe ze de papieren spel beschrijving van het spel uit de doos haalde en op tafel kwakte.
Ik hoorde een hoop gekraak van het papier en daarna de stem van Joris die zei: 'Jezus, je hebt gelijk! Nee hè! Ik kan nooit zes gooien.'
'Haha, dan win ik!' riep Lia triomfantelijk, en ik hoorde een dobbelsteen rollen. 'NEE! Ik zit ook in de put!'
Ik hoorde Joris haar uitlachen.
'Kan het wat zachter? Ik ben aan het lezen!' Drie keer raden wie dát zei...
Zelf had ik mezelf teruggetrokken op de slaapkamer die ik met Amy deelde. Ik lag op mijn buik op bed in mijn dagboek te schrijven. Ik schreef er iedere dag in.

Zometeen gaan we naar het buffet. Ik weet nog niet wat ik moet gaan eten. Ze hebben daar echt alles dus ik heb keuze genoeg. Sommige dingen zijn van die typische gerechten die ik helemaal niet ken maar waar Wilma gek op is. Misschien probeer ik het wel gewoon een keer.
Amy wil Wilma vanavond ook uitnodigen om mee te eten. Iedereen was het ermee eens. Wilma is echt een goede vriendin geworden van ons. Het zal moeilijk worden om straks afscheid te nemen van haar. En natuurlijk ook van de honden...
Ik kan het gewoon nog steeds niet geloven dat Amy en Tilly het zo goed met elkaar kunnen vinden. Wie had dat nou gedacht! Amy probeert altijd haar flatje tegen de hondenharen te beschermen als ik een keer een hond mee neem van de kennel, haha.
Ik heb trouwens al een heleboel mooie foto's gemaakt. Zodra ik thuis ben print ik ze uit en plak ik ze hierin. Dat beloof ik zowaar ik Jennifer de Jong heet!
Maar nu moet ik helaas gaan. Zo te horen is het spelletje afgelopen en heeft Joris gewonnen. Ik had juist verwacht dat Lia zou winnen, maar op het einde zaten ze samen in de put haha!
Nou, Amy roept dat we moeten gaan. We willen vanavond vroeg eten en vroeg naar bed, want morgennacht brengen we in de natuur door! Brrr!
Wens me succes! Ik ga een paar zweedse gerechten uitproberen!