ik schrok, nog steeds verstijfd stond ik daar, onder aan de trap,ik zag dat de deur naar het halletje open stond. mijn moeder zat in de woonkamer en ik besloot dat dit mijn enige kans was om uit deze hel te ontsnappen...
ik zette het op een rennen....


_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

Thxx voor jullie reacties:)


Meteen voelde ik dat iemand naar de kraag van mijn trui greep. Ik rukte me los en probeerde verder te rennen, weer werd ik vastgepakt. Ik kreeg meerdere klappen in mijn gezicht. Uit mijn ooghoek zag ik mijn moeder aankomen uit de woonkamer. Ik zag haar lachen.
Toen Sven me eindelijk losliet zei hij "Ga naar boven, ik wil je hier niet meer zien." Ik rende zo snel als ik kon naar boven. Ik pakte mijn schooltas, gooide al mijn boeken er uit en propte er een vest en nog een extra trui in. Ik trok mijn oude versleten sneakers aan en scheurde de mooiste poster die ik had van Tokio Hotel van de muur. Mijn mobiel hing ik aan de oplader, vannacht als iedereen sliep, zou ik weglopen...

(00.16 middernacht)

Ik hoorde Sven en mijn moeder dronken de trap opkomen en verstopte snel mijn tas die ik had klaargemaakt om weg te gaan onder mijn bed. Wat ik al verwacht had gebeurde, mijn moeder kwam mijn kamer binnen en kotste over mijn kille houten vloer, dit gebeurde nou altijd als Sven hier was. Sven kwam, hij at, hij dronk samen met mijn moeder drie flessen wishkey en vervolgens kwam mijn moeder op deze manier mijn kamer binnen en kotste ze over de vloer. Als ze dat had gedaan, ging ze naar haar eigen slaapkamer en viel ze als een blok in slaap, meestal bleef Sven dan ook. Ik wachte nog tien minuten, en toen was het stil. Ik sloop naar mijn raam met mijn rugzak op mijn rug. Shit, dacht ik, hoe kom ik ooit beneden? Al snel vond ik het antwoord, ik gooide zo stil als kon mijn rugzak uit het raam en liet mezelf uit mijn raamkozijn hangen, ik deed alsof ik aan een klimrek van de ene naar de andere kant ging. Zo verplaatste ik mezelf naar het dak van het halletje, wat maar een verdieping had in plaats van twee zoals de rest van het huis. Toen ik op het dakje stond keek ik naar beneden, ik zag mijn rugzak roerloos op de grond liggen. Ik liet mezelf weer hangen, dit keer langs de muur van het halletje. Ik sprong op de grond, pakte mijn rugzak en rende. Zo ver en zo snel als ik kon rende ik de stad uit, tot ik bij een verlaten stalletje uitkwam.
Ik besloot hier de rest van de nacht door te brengen. Ik legde mijn rugzak neer als een kussen en had er verder nog niet aan gedacht wat ik zou doen nu ik uit huis was. Gelukkig was het zomer en was het niet koud. Ik ging liggen op het 'zachtste' plekje wat ik kon vinden. Voor zover ik kon zien in het donker was dat een hoopje oud stro. Terwijl ik daar lag dacht ik na wat ik zou gaan doen nu ik niet meer naar huis zou gaan. Ik lag een hele tijd na te denken voor ik eindelijk in een diepe slaap viel.



Reacties??(A)

Reageer (6)

  • LionStarxX3

    Wat een agressieve mensen toch. Kijken zij niet te veel naar tv? XD
    Super goede story!! Snel verrderr!!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen