5. Liefde
Ik kon de dag dat ik met Harry had gespendeerd niet uit mijn hoofd halen. Ik voelde me na vier jaar nog eens gelukkig. Ik gaf er niet om wat mensen dachten en liet me blindelings mee voeren door Harry. Hij had me de zin van het leven terug gegeven die dag. s'Avonds hadden we nog samen gekookt. We hadden een wok gerecht samen gemaakt en het was overheerlijk. We hadden gepraat over zijn werk en over zijn verleden. Ook ik bleef er niet van gespaard en we hadden ook over mij gepraat. Het luchtte wel op. Ik had hem nu al twee weken niet meer gezien. Hij had me op het einde nog eens gezegd dat ik het een plaats moest geven en het los moest laten. Ik wist wat hij bedoelde. Hij doelde er niet op dat ik Niall moest vergeten maar dat ik kon verder leven. Dat ik een nieuwe relatie kon beginnen, zonder me schuldig te voelen. Dat ik terug kon lachen zonder te denken dat hij er niet meer was. Ik krabde aan mijn achterhoofd en keek naar de getallen op het blad. Ik moest de facturen ingeven maar het lukte niet echt als ik de hele tijd aan Harry dacht.
'Bedankt en tot morgen.' Zei ik tegen Paul. 'Ja. Verzorg je goed.' Zei hij. Ik knikte en liep naar buiten. Ik had hem gezegd dat ik me echt niet kon concentreren dus had ik vandaag een halve dag genomen en morgen ook. Zodat ik dan een halve dag thuis was samen met Thoma. Ik liep naar de begraafplaats en liep naar het graf van Niall en ging ervoor zitten. 'Hey lieverd.' Fluisterde ik. 'Ik mis je.' Zei ik en een traan verliet mijn ooghoek. 'Ik denk dat ik verliefd ben.' Mompelde ik en speelde met mijn trouwring. 'Ik weet dat het niet mag, maar ik vind hem leuk. Hij doet me terug leven.' Fluisterde ik. 'Ik ben bang dat ik jou ga vergeten. Help me.' Fluisterde ik. Ook al wist ik dat niemand ging antwoorden. Dat was alleen in films. En dit was geen film. Of het moest een hele slechte film zijn. 'Ik hoop dat je op me wacht.' Fluisterde ik nog en stond recht. Ik deed mijn trouwring af en stak die in mijn zak.
Ik wandelde naar de Starbucks en bestelde Twee koffie's en een chocomelk. Ook drie muffins. Ik betaalde de vrouw. 'Zou ik even een pen mogen lenen?' Vroeg ik. Ze knikte en gaf me de viltstift. Ik schreef op twee bekers iets en gaf haar de stift terug. Ik pakte het zakje muffins en het plateautje met drinken en wandelde rustig naar de school van Thoma. De bel ging en iedereen rende naar buiten. De ouders waren al snel verdwenen en ik liep de klas in. 'Thoma dat is niet echt lief wat je had gedaan eh.' Zei Harry. Ik bleef in de hal staan. 'Hij zei gemene dingen.' Zei mijn zoon. 'Dan moet je naar mij komen. Wat zei hij?' Vroeg hij weer. 'Hij zei dat ik homo was. Dat ik niets betekende en dat mijn vader een stomme janet is.' Zei hij. Ik beet op mijn lip. Ik hoorde Harry zuchten. 'Ik zal hem morgen even aanspreken oké.' Zei hij. 'Hij mag die dingen niet meer zeggen. Want mijn papa is de liefste papa en hij doet veel voor me.' Zei hij. Ik glimlachte. 'Dat weet ik Thoma, waarschijnlijk staat die nu buiten te wachten.' Zei hij. Ik liep iets terug in de hal en deed alsof ik net aankwam. 'Hey.' Zei ik en liep het lokaal in. 'Oh, hey Liam.' Zei Harry verbaasd. 'Ik hoop dat het goed is wat ik bij hem.' Zei ik met een glimlach en gaf de chocomelk aan Thoma en de koffie met het tekstje op aan Harry. 'En ik heb ook.' Zei ik en toverde de zak muffins boven. 'Muffins!' Riep Thoma lachend. Ik grinnikte en gaf hem ene met chocolade. 'Dat had je niet moeten doen.' Zei Harry. Ik haalde mijn schouders op. 'Bosbes of Vanille?' Vroeg ik hem. Hij pakte die met Bosbes en glimlachte. 'Bedankt.' Zei hij. 'Oh, er staat iets op.' Mompelde Thoma en pakte zijn beker en bekeek wat er opstond. 'Ik hou ook van jou papa.' Zei hij met een glimlach en gaf me een kus. Ik beet een hapje van mijn muffin en keek stiekem naar Harry die zijn beker ook bekeek. Hij legde zijn hand op de mijne en kwam dichter met zijn hoofd naar mijn oor. 'Ik zou graag met jou op een date gaan kleine engel.' Fluisterde hij. Ik bloosde. Hij ging terug normaal zitten en begon te eten. Ik zuchtte opgelucht.
We kwamen buiten en ik gaf Thoma een hand. Harry liep langs de andere kant en Thoma keek me ineens verbaasd aan en liet mijn hand los. Ik keek hem verontwaardigt aan. 'Is mijn hand niet meer goed genoeg voor meneer.' Zei ik lachend. 'Jawel maar waar is je ring?' Vroeg hij en keek me met grote ogen aan. Ik pakte het uit mijn broekzak. 'Hier.' Zei ik. 'Je hebt hem af gedaan.' Fluisterde Harry. Ik bloosde en knikte. 'Thoma wil je even in de auto gaan.' Zei ik en opende de auto. Hij zuchtte waarschijnlijk omdat hij het niet mocht horen maar hij luisterde wel. 'Ik ben daarstraks naar de begraafplaats geweest.' Zei ik hem. Hij knikte en legde zijn hand op de mijne. 'Ik heb gepraat en ik ben klaar voor een nieuwe relatie. Ik ga het proberen.' Mompelde ik. Hij glimlachte en trok me in een knuffel. Zonder een woord te zeggen en dat voelde goed. 'Papa gaan we nu nog!' Riep Thoma. Ik liet Harry los. 'Ik spreek je nog over die date.' Zei Harry met een knipoog en liep naar zijn eigen auto. Ik ging zitten en keek Thoma aan. 'Ik ben trots op je papa.' Zei hij met een glimlach. Ik grinnikte. 'Kom vanavond is het pizza avond.' Zei ik blij en reed naar huis.
Reageer (1)
Goed zo Liam, hoe moeilijk het ook is, je moet veder gaan met je leven. En je vergeet Niall echt niet zomaar want hij heeft een plek in je hart.
8 jaar geleden