4. Liefde

De week was voorbij gevlogen. Thoma ging naar school en ik ging naar het werk. s'Avonds praten we wat over onze dag en keken we naar de sterren. Naar mijn ster. De ster die nu te ver stond om aan te raken. Ik had Harry niet meer gezien en dat was misschien wel het beste. Hij had iemand nodig die even toegewijd was in wat hij deed. Iemand zonder een verleden zoals ik. Iemand die hem alle liefde kon geven dat hij verdiende. Ik liep door de supermarkt met het mandje in mijn handen. Wat moest ik deze avond weer maken. Thoma was niet thuis want die bleef bij een vriendje slapen. Wat ik helemaal prima vond. Hij was een populair kereltje in zijn klas. Ik keek naar de groenten die voor mijn neus lagen en ik zuchtte ik draaide me om en liep naar de diepvries pizza's. Ik was toch alleen waarom zou ik dan gezond eten maken. Ik keek naar de verschillende pizza's. 'Dat lijkt me niet echt gezond.' Klonk een diepe hese stem achter me. Ik schrok en draaide me resoluut om. Daar stond hij dan. Ik zuchtte. 'Ongezond mag ook wel eens eh.' Zei ik. 'Ja soms, maar dat zou ik dan bewaren voor een ongezond dagje met je zoon.' Zei hij glimlachend. 'Ga jij dan komen koken?' Vroeg ik hem en keek hem met opgetrokken wenkbrauw aan. Hij deed een stap dichter. 'Als het jou gezonder laat eten dan wel.' Zei hij. 'Nou is dit dan een uitnodiging?' Flirtte ik. Damn Liam hou op. Je bent getrouwd. 'Ja, dus kom.' Zei hij lachend en trok me terug mee richting de groenten.

We stonden eindelijk aan de kassa.Ik had nog nooit zo lang in een winkel vertoeft. 'Je hoeft dit niet te doen Harry.' Zei ik de man die aan het betalen was. 'Jawel.' Zei hij simpel en gaf mij één van de zakken en pakte er zelf ook één. We liepen naar zijn auto en ik legde het zakje er in. 'Ben je te voet?' Vroeg hij. 'Ja ik woon achter de hoek.' Zei ik en glimlachte. 'Dat komt goed uit, stap in.' Zei hij en ik deed wat er mij verteld werd. 'We zetten eerst die dingen bij mij thuis en dan kunnen we nog wat gaan doen.' Zei hij en reed de parking van de winkel af.

We kwamen aan bij een leuk klein huisje. 'Wat schattig.' Zei ik en keek naar het kleine blauwe huisje. 'Dank je.' Zei hij en ik zou zweren dat ik hem zag blozen. 'Heb je het zelf geverfd?' Vroeg ik. 'Ja met wat hulp.' Zei hij met een glimlach en we stapte uit. Ik pakte terug een zakje en Harry ook. We liepen naar de voordeur die Harry opende en we stapte binnen. De warme kleuren kwamen me tegemoet en ik glimlachte. Er stond een kastje in de hal en een kapstok. Meer niet. Of toch. Een tekening. Ik liep naar de tekening en bekeek het. 'Dit is mooi.' Zei ik. Het waren bomen en je zag ergens in het midden een schittering van een meer. De zonnestralen die het water verwarmde. 'Een vriend heeft het getekend.' Zei hij en kwam naast me staan. Opvallend dicht. Ik hield mijn adem in. 'Kom dan zetten we alles in de ijskast.' Zei hij en hij liep weg. Ik haalde opgelucht adem en volgde de man.

'Oké, wat wil je doen Liam?' Vroeg hij en keek me aan. Ik haalde mijn schouders op. Hij begon ineens te grijnzen en liep naar boven. Ik keek hem verbaasd na en keek eens rond. Er hingen hier en daar nog een tekening en het was echt schitterend. Zijn huis sprak me echt wel aan. Zo filosofisch en extravert maar toch niet dat het raar begon te worden. 'Oké, kom.' Zei hij lachend. Hij stond daar met een rugzak. 'Wat zit daar in?' Vroeg ik behoedzaam. 'Zal je straks wel zien. Of niet.' Zei hij lachend en pakte mijn hand vast en trok me mee naar buiten. Een blos verscheen op mijn wangen en hij legde de rugzak in de auto en we gingen zitten en hij reed weg. We kwamen aan bij een pretpark. 'Een pretpark serieus?' Zei ik en trok mijn wenkbrauw op. 'Ja, laat ons iets leuk doen.' Zei hij en stapte uit en nam de rugzak. Ik was hier te oud voor maar ik volgde hem.

Harry had betaald en ik was aan het tegenpruttelen. 'Ik wil mijn deel betalen.' Zei ik en bleef staan. 'We gaan samen koken.' Zei hij. 'Wat heeft dat nu weer met betalen te maken?' Vroeg ik en liet me meesleuren naar de eerste attractie. 'Dat je zo je schuld aflost nu geniet een beetje Liam.' Zei hij. Ik zuchtte en gaf toe. We zaten in achtbanen en in vele attracties waar ik de namen niet van wist en ik had plezier. Na vier jaar had ik oprecht nog eens plezier. 'Kom dit is de voorlaatste attractie.' Zei hij en wees naar een enorm waterattractie. 'Oh, daarom de rugzak.' Zei ik. Hij begon te giechelen en we stonden te wachten. 'Dus wat vind je van het pretpark?' Vroeg hij. 'Geweldig.' Zei ik met een kleine glimlach. 'Daarvoor doe ik het.' Zei hij lachend. Na tien minuten zaten we met twee in de attractie. De rugzak mochten we laten liggen en Harry sloeg zijn armen rond mijn middel. Een kriebel ging door mijn maagstreek en ik leunde iets dichter tegen zijn borst aan. 'We gaan ervoor.' Zei hij en we vertrokken. Voor ik het wist was ik kletsnat en Harry was ook niet droog meer. Ik grinnikte ik spette hem nog wat nat en hij begon te lachen.

Na de attractie gingen we naar een kleedhokje en Harry had ook kleren voor mij bij. Ik kleedde me om in zijn jogging die veel te groot was en ik trok de shirt over mijn hoofd. Hij spande aan mijn spieren. Dat was dus iets te klein. Ik kwam buiten. Hij grinnikte. 'Je broek is te groot en je shirt is te klein.' Zei hij giechelend. 'Kom deze wil ik nog doen.' Zei hij en wees naar het reuzenrad. Ik slikte en knikte. Daar stond niemand aan te schuiven en we stapte in. Het rad begon rustig te draaien en ik keek hem aan in zijn groene ogen. 'Liam vond je het een beetje leuk?' Vroeg hij. Ik knikte. 'Ja hoor.' Zei ik met een glimlach en keek naar boven. Ik voelde hoe hij zijn hand in de mijne legde. 'Liam, ik zeg dit niet om je te pesten maar je moet het los laten. Hij zou ook niet willen dat je ongelukkig bent.' Zei hij zacht. Ik knikte. 'Maar ik mis hem.' Snikte ik. Hij trok me in zijn armen. 'Weet ik. We missen allemaal wel iemand.' Hoorde ik hem fluisteren. 'Ik ben hier als je het een plaats hebt gegeven.' Fluisterde hij. Ik knikte. 'Bedankt Harry.' Zei ik en veegde mijn tranen weg. 'Kom dan gaan we nu naar huis, eten maken.' Zei hij. Ik glimlachte en knikte.