Chapter 2

Severus

Het was een hele rare dag, en die was nog niet eens begonnen. Eerst vond hij een baby en nu zat hij hier, in de logeerkamer op zijn bed naar een wieg met daarin Violet te kijken. Hij vond haar speciaal, toen ze wakker was had ze hem met grote ogen aangeken en had hij een paarse gloed in haar ogen gezien. Hij zuchtte en ging op het bed liggen, hij zou even liggen om later weer op staan. Héél even.

Hij werd wakker en vroeg zich even af waar hij was, toen schoot het hem weer te binnen. Hij had een dochter! Nou ja, niet echt een dochter, meer een geadopteerde dochter, eigenlijk was het zijn nichtje. Hij ging rechtop zitten en keek in de wieg, tot zijn grote schok was die leeg! Hij stormde de kamer uit, de trappen af toen hij Lucius in de woonkamer zag.
'Waar is ze' brieste hij. Lucius bleef merkwaardig kalm en wees naar de stoelen bij het haardvuur. Daar zaten Bellatrix en Narcissa, ze waren de baby's aan het voeden. Bellatrix gaf Violet de fles en Narcissa gaf Draco borstvoeding. Hij keek er even naar, een baby zuigend bij de borst, tot hij zich besefte dat het onbeleefd was en hij keek vlug de andere kant op.
'Hallo Severus' Narcissa glimlachte naar hem, zonder zich te schamen vanwege haar borst die onbedekt was, maar toch half verscholen achter Draco. Het was een van de eerste keren dat ze hem bij zijn voornaam noemde. 'Ze huilde en jij werd niet wakker, dus heb ik haar maar uit de wieg gehaald en een flesje klaargemaakt' zei ze.
'Wil jij haar nu eten geven? Het is tenslotte jouw kind' Bellatrix en Violet keken beide naar hem, Violet nog met de speen van de fles in haar mond. Hij knikte en liep naar de stoel, Bellatrix ging staan en legde Violet in zijn armen. Ze gaf hem daarna de fles. 'Geef haar maar de fles' zei ze. Hij bekeek de fles en keek naar de vrouwen die beide glimlachend toekeken, daarna stopte hij voorzichtig de speen in haar mondje. Violet begon te drinken en haar kleine handjes bewogen een beetje heen en weer, vertederd keek hij naar het meisje wat in zijn armen lag. Toen de fles leeg was keek ze hem met grote oogjes aan, hij zag er weer een paarse gloed in. Hij staarde in haar ogen, wat was die paarse gloed toch? Hij hoorde dat Draco begon te huilen en hij keek naar Violet, die luisterde met grote ogen naar het gehuil. Zou ze nu ook gaan huilen? Nee toch? Hij zag dat er iets was veranderd in haar ogen, alsof ze hem vertelde dat ze ging huilen. Ze begon zachtjes te huilen en keek hem verdrietig aan, o nee wat moest hij nu doen?
'Je moet haar troosten' zei Lucius die plots naast hem stond, hij pakte het meisje en hield haar voorzichtig in zijn armen. Lucius maakte sussende geluidjes terwijl hij zachtjes heen en weer wiegde. Het hielp niet want ze begon harder te huilen, Lucius gaf haar weer aan hem terug. Hij keek naar het meisje en hield haar voorzichtig in zijn armen, terwijl hij sussende geluidjes maakte. Ze bleef huilen, zij en Draco leken ontroostbaar. Narcissa probeerde Draco te troosten en hij Violet. Plots klonk het geluid van de deurbel en beide baby's hielden abrupt op met huilen. Het geluid klonk nog een keer en Violet maakte een zacht geluidje, Draco maakte ook een geluidje, hetzelfde geluidje dat Violet maakte. Ach, alle baby's maken hetzelfde geluid, het zal toch niet zo bijzonder zijn. De bel ging nog een keer maar bleef hij ingedrukt, het geluid schalde door de kamer.
'Cissy, The Dark Lord komt op kraambezoek' Bellatrix kwam met grote ogen de kamer inlopen. Achter haar verscheen de witte persoon, de persoon waarvoor iedereen bang was. De persoon met de naam die niemand uit durfde te spreken, Voldemort.
'Welkom my Lord' Narcissa keek naar Voldemort, die haar met opgetrokken wenkbrauwen negeerde.
'Severus! Kom je ook de nieuwe Malfoy's bekijken' blijkbaar dacht hij dat er een tweeling was geboren.
'Nee, my Lord, Snape heeft een baby gevonden, zuiver bloed' voegde Bellatrix er aan toe.
'Gevonden? Is het nu jouw kind?' Voldemort liep naar hem toe en keek naar Violet. 'Hoe heet ze, Severus?'
'Violet' zei hij, het liefst had hij een stap achteruit gedaan.
'Violet, en verder?' Voldemort toverde vonken boven het meisje en glimlachte naar haar.
'Prince' hij keek naar het meisje en de vonken. Hij voelde dat iedereen naar hen keek. Voldemort pakte het meisje uit zijn armen, voor hij zijn mond open kon doen om te protesteren zag hij de waarschuwende blik van Narcissa. Hij keek daarom maar toe hoe Voldemort naar het meisje keek en haar hoofdje ondersteunde, aangezien die ze nog niet zelf omhoog kon houden. Hij liep met het meisje naar een stoel en ging erin zitten.
'Prince hè? Dat is inderdaad zuiver bloed, de hele familie heeft op Slytherin gezeten' zei Voldemort. 'Ik heb nog familie van haar gekend, maar hoe komt ze bij jou?' Voldemort keek hem aan.
'Mijn moeder heette Prince' de herinnering aan zijn moeder wou hij het liefst verdringen.
'Aha, jammer genoeg wouden ze zich nooit aansluiten bij mij' Voldemort liet weer vonken sproeien uit zijn toverstok en keek glimlachend naar het meisje. 'Je moet goed op haar passen Severus' hij stond op en gaf hem Violet terug. Daarna liep hij naar Narcissa, die Draco in haar armen hield. Draco was in slaap gevallen en merkte niets van Voldemort die zich over hem heen boog. 'Een mooie jongen, hij zal erg op zijn vader lijken' zei Voldemort met een vreemde blik op Lucius. Voldemort knikte naar Bellatrix, die lachte naar hem en ging hem voor naar de gang. Een paar minuten later kwam Bellatrix, met een rode blos op haar wangen, terug. Iedereen wist dat ze graag het lievelingetje van the Dark Lord wou zijn. Hij keek naar Violet en zag dat ze in slaap gevallen was, hij liep naar een stoel en ging daarin zitten. Hij zou goed op haar passen, zoals the Dark Lord had gezegd.