Hoofdstuk 8

De volgende dag gingen we na een karig ontbijt weer op pad. Verder langs een hoge berg en door een smalle bergpas leidde Gemslock ons verder. Tegen de middag stopte hij en draaide zich naar mij om.
'Ik verder niet ga.' Zei hij beslist. 'Tien beren-stappen verder kun je zien wat je naar zoekt. Donker gat ik volgende berg.' Ik knikte.
'Heel erg bedankt Gemslock, ik zal niet vergeten wat je voor ons hebt gedaan.' Zei ik. Gemslock knikte en knipperde een keer met zijn ogen. Toen liep hij naar mijn vrienden toen om naar elk van hen apart te knipperen. Daarna liep hij terug naar waar we vandaan kwamen. Toen hij bijna uit ons zicht was draaide hij zich nog een keer om en wiebelde met zijn oren om nog eens te knipperen als definitief afscheid. Ik draaide me naar mijn vrienden.
'Nou jongens, dit is het dan.' Zei ik met een diepe zucht.