32.

At Miami...

'Damn wat is het hier mooi!!' 'Zeg dat wel.' Zucht Amal genietend van de zon. Wanneer ik Zakaria zie aanlopen maakt mijn hart een vreugde sprongetje. Verdomme!! Waarom wekt hij zulke vreemde gevoelens bij me op? Tot mijn schrik zie ik een bloedmooie meisje naast hem staan. Nieuwsgierig onderzoek ik haar onopvallend. Wauw. Ze is echt mooi. Met haar donkerbruine kijkers en volle roze lippen kan ze volgens mij elke man op de wereld rond om haar vinger krijgen. Ik zie hoe haar ogen stralen in de zon en hoe Zakaria met een glimlach op haar neer kijkt. Een steek van jaloezie gaat er op dit moment door me heen. Waarom deze onbeschrijfelijke gevoelens in me worden opgewekt is voor mij niet helemaal duidelijk. Ben ik nou verliefd aan het worden, nee toch? 'Wat zeg je nou Rania? Jij kan helemaal niet verliefd worden op een man. Elke man is hetzelfde. Mannen zijn de schuld van de dood van je ouders. Meedogenloze mannen Rania.' Zegt er een stemmetje in mijn hoofd. Verslagen schud ik mijn hoofd in gedachten. Vervolgens maken mijn stralende ogen door de zon plek voor een verdrietige blik. Een blik die niet meer af te slaan is. 

'Gaat het wel?' Vraagt Reda me wanneer we bij het hotel aankomen. 'Ja het gaat.' Antwoord ik kort. Hij kijkt me bedenkelijk aan waarna hij zijn arm om mijn schouders slaat. 'Ik wil dat je het hier naar je zin hebt Rania. En niet dat je zo gebroken voor je uit staart. Kijk me niet zo aan, ik ben heus niet blind. Er zit jou duidelijk iets dwars. Zet het opzij, voor even en geniet van Miami dame.' Ik knik en bedank hem. Hij heeft gelijk. Ik moet mijn onbeschrijfelijke gevoelens opzij zetten en genieten van Miami. Met mijn koffers die ik mee sjouw wandel ik naar mijn kamer. Wanneer ik die open kijk ik mijn ogen uit. 'Wauw wat is het hier luxe ingericht.' Breng ik er bewonderend uit. Dit worden vast geweldige weken. Mijn ontwerpen die ik in zo'n korte tijd heb ontworpen haal ik als eerst uit mijn koffer. Met mijn handen strijk ik ze glad en hang ze vervolgens in mijn klerenkast. Tevreden knik ik en stop de rest van mijn kleren in de kast. 'Ik wil zwemmen!' Zeg ik opgewonden en pak mijn fel roze bikini. Dat past mooi bij mijn gebruinde lichaam vertelde sam me thuis. Ik zal hem echt missen. Het strand is precies tegenover het hotel. Nu moet ik er alleen voor zorgen dat er iemand mee gaat. Snel doe ik mijn bikini aan waarna ik een korte jurkje aan doe. 

Zakaria:

Samen met Yessine en Miryam die pas geleden bij me gesolliciteerd heeft neem ik plaats op het terras. 'Laten we gaan zwemmen.' Stelt Miryam enthousiast voor. 'Ja dat lijkt me een goed idee.' Zegt Yessine nog enthousiaster dan Miryam. Haar bruine kijkers kijken mij vervolgens smekend aan. 'Ik wil dat je met ons mee gaat.' 'Waar wachten we dan nog op?' Lach ik. De stralende blik in haar ogen ontgaat me niet. Het is echt een prachtige madame. Ze gedraagt zich nu zo anders als bij de sollicitatiegesprek. Ze is nu wat opener en vrolijker. Niet zo arrogant als toen. Toen ik de keuze maakte om haar mee te nemen naar Miami keek iedereen me ongelovig aan. 'Ze is nieuw!' Hoorde ik iedereen verward roepen. Maar ze heeft talent. Ze heeft haar prachtige ontwerpen klaar staan. En dat, dat is wat we nu hier ik Miami nodig hebben. Iemand met talent, net zoveel talent als dat Rania heeft. Reda heeft haar ontwerpen aan me laten zien. Mijn hart ging razend tekeer bij het zien van die prachtige jurken. Op dat moment kon ik wel door de grond zakken van jaloezie. Waarom kwam ze niet bij ons solliciteren? 

In mijn short loop ik met Miryam en Yessine op het strand. Zoekend naar een plek die vrij is. Het is hier echt ontzettend druk. Overal liggen er wel mensen te zonnen. Zelf in het water is er bijna geen rustige plekje te vinden. Miami beach staat voor de drukste stranden in Amerika. En ja hoor, het is echt druk. 'Hier!!' Horen we iemand roepen. In de verte zien we Amal al zwaaien met haar kleine handjes. Amal is een geweldige vriendin. Ik ken haar al een lange tijd. Het is echt een toffe meid. Lachend lopen we naar haar toe. 'Met wie...' Voordat ik mijn zin kan afmaken komt Rania naast haar staan. Mijn mond valt bijna open van verbazing. Ik kan mijn mond gelukkig nog net dicht houden. 'Oh je bent hier met Rania.' 'Ja, komen jullie ook zwemmen?' Vraagt Rania ons glimlachend. 'Wij komen er zo aan.' Roepen we allemaal in koor. Ze haalt haar schouders op en rent elegant naar de zee. Vervolgens neemt ze een prachtige duik. Haar gebruinde lichaam glinstert in het water. Verschillende emoties voel ik opkomen. Emoties en gevoelens die ik moeilijk kan beschrijven in woorden.