26.

'Ik ben zo snel ik kan gekomen.' Zeg ik opgewonden. Jason kijkt me nerveus aan. Zijn ogen staan strak op mij gericht. 'Het gaat veel verder Zakaria.' Ik kijk hem niet begrijpend aan. 'Hoe bedoel?' Hij begint na te denken en kijkt ernstig voor zich uit. 'Ik heb dit nog nooit gezien, ze word achtervolgt.' 'Ja dat weten we nu wel.' Zeg ik geïrriteerd en bereid me stilletjes voor op wat er komen gaat. 'Ze word achtervolgt door verschillende bendes Zakaria. De criminelen gaan een strijd met elkaar aan. Ik heb heel diep zitten graven en ben erachter gekomen dat er meerdere leiding gevers zijn. Dus ook meerdere groepen. Het is alleen heel moeilijk om achter te halen wie het zijn. Ze vegen hun sporen heel goed uit. Ze willen iets van haar, maar wat is nog steeds de vraag.' 'Dit kan niet.' Zeg ik verschrikt. Wat moeten ze van haar willen? Ze staat alleen in het leven. Helemaal alleen. Ze heeft geen ouders meer. Geen familie, alleen een vriend. Tenminste als dat wel echt haar vriend is. Dat er groepen criminelen waarvan ze niks weet achter haar aanzitten is gewoon niet normaal meer. Criminelen die achter één meisje aanzitten? Een meisje zonder familie?

'Hoe moeten we haar helpen? Ik denk niet dat het ons zal lukken haar te helpen. Ze zijn met z'n zovelen. Het word echt moeilijk voor ons. Misschien is het zelfs niet te doen.' Brengt hij er aarzelend uit. 'Luister Jason. Het zal ons hoe dan ook lukken haar te beschermen. Ik zal haar beschermen en niemand mag weten hoe. Het enige wat ik nodig heb is een grotere groep met betrouwbare mannen. We zullen hen verslaan!' Jason kijkt me verward aan. 'Waarom doe jij zoveel moeite voor haar? Je kent haar niet eens man.' Barst hij ineens uit. 'Zo jij bent vandaag wel erg prikkelbaar. What's up?' Merk ik nog wat gekalmeerd op. Hij werkt me nu echt op mijn zenuwen. Ik ken haar wel. Misschien niet zo lang maar ik ken haar! En klim door het raam naar het dak.


'Oh wat was dit een lange dag zeg.' Merkt Amin zuchtend op. Hij zet zich naast mij op het dak neer. 'Vertel wat doe jij hier?' Voegt hij er vragend aan toe. Hij weet inmiddels al dat ik hier alleen naartoe kom als me iets dwars zit. Zodat ik dingen op een rijtje kan zetten en kan nadenken zonder gestoord te worden. Dit is mijn vaste plek om even bij te komen. Sinds kort ook die van Amin. 

'Ik moet wat dingen verwerken.'Beantwoord ik zijn vraag naar waarheid. Hij slaakt een diepe zucht en gaat achterover liggen zodat hij een goede zicht op de sterren heeft. 'Ik heb het gehoord. Jason heeft het me verteld. We kunnen haar helpen Zakaria.' Ik knik enkel en volg hem voorbeeld door ook achterover te liggen. In gedachten gezonken staar ik naar de sterren. Ze zijn prachtig. 

Rania:

Ik ga op mijn tenen staan en druk zachtjes een kus op Fouad zijn wang. Met grote ogen kijkt hij me aan maar herpakt zich meteen weer. 'Net goed' denk ik bij mezelf. We zijn al een paar keer uit geweest. Ik merk ook dat het steeds moeilijker word voor mij. Ik heb meer tijd nodig. 

'Laten we een leuke film gaan kijken. Bij mij thuis.' Stelt Fouad voor. Ik kijk hem bedenkelijk aan. Het is niet echt iets voor mij om zomaar met een jongen naar zijn huis te gaan. En al helemaal niet om er bij een te zijn. Maar ja als ik mijn plan voort wil zetten moet ik soms dingen doen die ik niet graag doe. Ik knik enkel en loop stilletjes met hem mee. Mijn gedachten dwalen ineens af naar Zakaria. Een naar gevoel bekruipt me. Waar het gevoel vandaan komt weet ik niet. Snel schud ik het van me af en stap samen met Fouad zijn auto in. Op weg naar zijn huis waar ik hopelijk met succes aan mijn plan ga werken.