24.

Ik kijkt verschrikt naast me en zie een glimlachende Fouad zitten. Mijn hart begint opgelucht weer op een normale tempo te kloppen. Ik kijk hem zonder iets te zeggen lang aan en ineens schiet me iets binnen. Een plan. Een nieuwe plan.

Ik tover een geforceerde glimlach op mijn gelaat en kijk hem zogenaamd verlegen aan. Zoals gepland herpak ik mezelf weer en loop stevig door. Als ik de hoek om ga zie ik dat hij me nog steeds volgt. Mijn telefoon rinkelt en ik neem meteen op. 'Ik kom er zo aan sam.' Zeg ik kalm en leg zonder op zijn antwoord te wachten neer. Mijn plannetje zal hoe dan ook werken, ook al verafschuw ik het. Dit is mijn enige kans om dichterbij de daders te komen. Om dichterbij mijn vijanden te komen. Een donkere waas verschijnt voor mijn ogen. 'Ik ben uit op wraak.' Zeg ik zelfverzekerd. 

Ik hoor dat Fouad uitstapt en voordat ik het weet staat hij voor me. Verveeld staar ik hem aan. Hij trekt een wenkbrauw op en kijkt me ongelovig aan. 'Waaraan heb ik het verdient dat jij mijn voorstel negeert?' Vraagt hij me quasi beledigd. Ik lach als een boer met kiespijn. 'Kan je je vraag herhalen?' 'Heb je een lift nodig?' 'Oh nee hoor.' Zeg ik snel en maak aanstalten om hem voorbij te lopen. Hij grijpt me bij mijn pols vast en draait me naar zich om. 

Hij komt dichterbij staan. Hij staat nu gevaarlijk dichtbij. 'Je gaat met mij mee.' Fluistert hij verleidelijk in mijn oor waarna hij mij met zich mee trekt. Hij duwt me zijn auto in en stapt zelf ook in. Ik werp hem een dodelijke blik toe. 'Niet te geloven!' Mompel ik kwaad. Wat een lafaard. 'Verleid hem Rania!' Zegt er een duivelse stem in mijn hoofd. 'Nee doe het niet.' Zegt er een andere stem. Ik word gek van die stemmetjes en zet mijn verstand op nul. Ik moet nergens aan denken en gewoon doen. Als ik hem voor me kan winnen door hem te verleiden dan moet dat maar. 'Waar gaan we naartoe?' Vraag ik hem schor als ik zie dat hij bij een winkelcentrum parkeert. 'Heb je honger?' Vraagt hij me kalm. 'Nee.' Antwoord ik kort. Hij zwijgt en stapt uit. 

'Wat wil je eten?' vraagt hij mij als we een restaurant zijn binnen gestapt. 'Ik had toch gezegd dat ik niks wil eten?' Barst ik uit, wat is dit voor een arrogante zak? Hij doet maar waar hij zin in heeft en dat is de reden dat ik zo fel reageer. Dit word echt moeilijk voor me. Hoe moet ik dit aanpakken? Ik heb geen tijd meer. Althans niet zoveel tijd. Alles moet tot zijn puntjes voorbereid worden. En Fouad is één van de dingen dat ik nodig heb. Ik moet sneller handelen. Ik moet Foaud zijn vertrouwen binnen enkele dagen zien te winnen. 'Dat lukt me wel!' Zeg ik vastberaden tegen mezelf. Ik moet hem helemaal inpalmen en dat lukt alleen als ik hem vaker zie. 'Weet je, bestel maar wat te drinken voor me.' Hij knikt en loopt weg.