Catch me

"Nee dat kan niet!!!! Ik....Ik....." Ik zucht diep. "Het is gewoon onmogelijk. Dat is het niet Skylar! Ik wil wel met je in discussie blijven maar daarmee redden we niet jou vriendin en mijn zusje. 'wat kunnen we dan gaan dan doen? Naar het bos? Precies ja! Maar ik dacht dat niemand uit het bos terug keerde. Je hebt niet goed geluister "zegt Luca hoofdschuddend. "Mensen kwamen nooit uit het bos terug. Maar wat als we het mis hebben en ik toch een mens ben? Dat is waarom jij niet mee gaat. Wat!! Maar mijn vriendin dan? Rustig Skylar " zegt Luca om mij te kalmeren. "Ik ga naar het bos en zoek naar mijn zusje en jou vriendin. Maar ik ken je pas maar 2 dagen hoe kan ik je op zoiets vertrouwen? Het komt goed Skylar je kunt me vertrouwen. En ik heb niks aan je als je mee gaat. Jij weet de weg niet naar de put en je loopt me waarschijnlijk toch alleen maar voor de voeten. Maar ik wil je helpen!! En jij kunt me toch beschermen met je vampier krachten of zoiets? Mijn krachten werken niet in het bos Skylar!!" Geïrriteerd staat Luca op om zijn jas te pakken die aan het haakje bij zijn bureau deur hangt. "Skylar de discussie is alweer over en uit. Je begint me nu alweer op mijn zenuwen te werken moet je nagaan hoe geïrriteerd ik van je word als ik in het bos ben. Sorry..... Je hebt gelijk Luca... Ik vertrouw jou. " Ik kijk neergeslagen naar de grond. Luca kijkt niet naar me om en draaft snel zijn kantoor uit. Ik gluur om het hoekje heen dan loop ik stilletjes Luca achterna. Het spijt me Luca mompel ik in mezelf. Maar je zou nooit je leven voor Violet opgeven.... Want je kent haar geen eens. En ik zou het mezelf nooit vergeven als ik jou alleen het bos in liet gaan en je je eigen leven boven dat van haar kiest. Het is natuurlijk wel begrijpelijk. Ik zou ook niet mijn eigen leven opgeven voor iemand die ik niet ken. Maar voor Violet door ik alles.... Ik laat je niet alleen....