7. Ster

'Kijk lieverd, zie je die grote ster daarboven?'
'Ja, hij is hier van nacht.' Fluisterde Thoma met tranen in zijn ogen.
'Ja papa is er elke nacht, hij waakt over ons.' Zei ik en slikte mijn tranen weg.
Thoma ging op het gras zitten en ik volgde zijn voorbeeld. Hij kroop tussen mijn benen en ik legde mijn armen rond zijn buik en legde mijn kin op zijn hoofd. 'Ik miss je mijn liefde. Ik weet dat je op me wacht.' Fluisterde ik en een traan vond zijn weg naar beneden.

Het leven is niet eerlijk. Het leven is niet perfect. Ook al denk je misschien dat het dat is. Er zal een dag komen dat je beseft dat het niet eerlijk of perfect is. Een dag dat de rijke misschien hun fortuin kwijt raken. Een dag dat een gewone sterveling zijn liefde verliest. Gewoon een dag waarop alles verpest is en je wou dat je de tijd kon terug halen. Om gewoon alles nog eens één keer mee te maken. Een dag om terug verliefd te worden op diegene. Een dag waaraan je je eerste kus geeft. De dag dat je hem trouwt en de dag dat je een kind adopteert. De dag dat je ruzie maakt omdat je het gewoon niet meer zag zitten, maar s'avonds huilend terug in zijn armen vallen. Gewoon de dag dat alles beter was. Dat het terug perfect was. Het leven gaat door. Maar op deze moment wil ik gewoon niet meer bestaan. Gewoon terug gaan naar mijn man die nu een ster aan de hemel is. Ik zal hem missen.