OO1

Hier stond ik dan, oog in oog met de jongen van daarnet in de lobby. Hij grijnsde naar me. Nu viel het me pas op dat hij blond tussen zijn donkere lokken had, niet erg aantrekkelijk om eerlijk te zijn. Ik zuchtte. “ Hoi.” En wandelde verder, maar deze keer een beetje sneller. “ Hey, wacht nou eens?” Riep de jongen naar me. Ik stond stil terwijl hij naar me toe wandelde. “ Wat?” Vroeg ik toen hij eindelijk voor me stond. “ Ben jij altijd zo onvriendelijk tegen gasten?” Zei hij met een grijns. Ik rolde met mijn ogen en wou verder lopen maar helaas, hij had mijn arm vast. “ Sorry, dat had ik niet moeten zeggen. Ik ben Calum, Calum Hood.” Hij keek me aan met volle verwachting , alsof ik zou moeten weten wie hij was. “ Okay, goed voor je. Mag ik dan nu verder gaan? Ik heb betere dingen te doen.” “ Ken je me dan niet?” Vroeg hij vol ongeloof. “ Nee, zou dat moeten dan?” Ik werd ongeduldig. “ Nou ja, ik zit in de band, 5 Seconds of Summmer? Je weet wel van ‘ She looks so perfect’? We zijn nogal bekend.” Ik trok me los uit zijn greep. “ Haha, Nope. Nog nooit van gehoord, maar ik luister dan ook niet naar boybands, ik luister naar échte muziek.” Ik glimlachte en liep verder. Tot mijn verbazing volgde hij me niet, ik keek achterom naar hem. Zijn ogen vonden de mijne. ‘ Ik zie je straks nog wel, schat.’ Riep hij met een grijns. Ik zuchte en liep verder, ik denk dat ik me morgen ziek meld. Wanneer ik in de keuken aankwam was Irene al volop bezig met de voorbereidingen. ‘Goeiemorgen Cassidy, Alles oké?’ ‘Hey Irene, het gaat wel. Wat kan ik doen vandaag?’ vroeg ik met een glimlach. ‘ Wel, Thomas heeft zich deze ochtend ziek gemeld dus ik vroeg me af of jij misschien achter de bar wil staan?’ Ik knikte en nam een schort.

Het was ontzettend rustig in de cafetaria, buiten het personeel was er eigenlijk niemand. Na een tijdje ging de deur open, het waren de jongens uit de band. Ze namen plaats aan een tafeltje in de hoek, ze waren maar met drie deze keer. Gelukkig was die irritante Calum er niet bij. Maar helaas had ik te vroeg gejuicht, voor ik het wist ging de deur open en daar was hij. Met een grijs op zijn gezicht, die ik er maar al te graag wou af slaan liep hij richting de bar. ‘ Ik zei toch dat ik je nog zou zien!’ Zei hij. Ik rolde met mijn ogen en liep richting de keuken. ‘ Kom op, schat. Niet weggaan!’ Wat had die jongen toch? Dacht hij nu echt dat ik interesse had?
De deur ging terug open, met grote opluchting liep ik naar Celaena die mij met grote ogen aankeek. ‘ Wat is er gebeurt?’ vroeg ze. ‘ Die eikel uit de boyband wil me maar niet met rust laten.’ Zuchtte ik. Celaena liep richting de tafel waar de rest van de jongens zaten. ‘Kan je eens zeggen dat die vriend van je bij mijn vriendin wegblijft!’ riep ze tegen de blonde jongen. Ik grijnsde en keek naar Calum die ondertussen al naast me stond. ‘ Denk je nu echt dat dat iets gaat uithalen? Als je nu gewoon toegeeft aan je verlangen naar mij dan is het zo over.’ Zei hij met een knipoog. Ik perste mijn lippen op elkaar om niet te beginnen roepen en liep terug naar de bar. Calum wou naar me toe wandelen maar werd tegengehouden door de blonde jongen. ‘Maat , laat ze even doen.’ Zei hij en trok Calum mee naar de tafel waar de rest van de jongens zaten. Celaena stond ondertussen naast me. ‘ Hoe heb je dat gedaan?’ Vroeg ik nieuwsgierig. Ze zuchtte. ‘ Ik heb beloofd hem deze middag rond te leiden door de stad.’ ‘ Dat meen je niet? Het spijt me.’ Ik voelde me schuldig, dankzij mij zat mijn beste vriendin heel de namiddag met één van die klojo’s opgescheept. ‘ Wacht eens! Casey en ik gingen vanmiddag toch naar de stad, anders gaan we wel mee met jullie? Hij zal dat wel niet erg vinden.’ Celaena begon te glimlachen. ‘ Dat zou zo leuk zijn! Nu alleen nog een manier vinden om te zorgen dat Luke mij met rust laat!’ ‘ Ik heb een idee! Doe gewoon heel irritant en negeer hem heel de namiddag, dan laat hij je wel vallen.’