18.

Dat weet ik niet en daar komen we nu achter.' Fluister ik hem met een zwakke glimlach toe. Ik been naar de deur en maak die in een ruk open. 'Hallo, bent u rania.' Vraagt een jongeman in een postbode uniform mij vriendelijk. 'Ja dat ben ik. Wat heeft u me te melden?' vraag ik net zo vriendelijk. 'Ik heb hier een pakje voor u.' Hij overhandigd mij het doosje en vraagt me naar mijn verbazing niet om mijn handtekening ergens op te zetten. Dat is wel heel vreemd. 'Er staat geen afzender op?' Zeg ik verward. Hij beantwoord mijn vraag niet en rent weg. Ik sluit de deur en blijf nog even staan. 'Wie was dat?' Hoor ik sam roepen. 'De postbode.' Beantwoord ik zijn vraag kort. 

Ik neem naast sam plaats en maak het pakje zonder sam aan te kijken open. Ik kijk er met grote ogen naar en werp sam en angstige blik toe. Ook hij snapt het niet en blijft mij maar verward aankijken. Zonder iets te zeggen sta ik op en loop naar de televisie toe. Ik weet 100% zeker dat het een boodschap is. Ik stop de dvd in de dvd-speler en neem weer plaats naast sam. Als we de schokkende beelden bekijken hoor ik sam hard snikken. Ik blijf emotieloos naar het scherm kijken en geef geen kick. Hoe jimmy daar schreeuwt doet me huiveren. Ik kan het niet geloven en blijf maar naar het beeld kijken. 

Hij krijgt vreselijke zweepslagen en de daders lachen kwaadaardig. Zijn bebloede gezichtje en zijn trillende lichaam. Ze stoppen met slaan en houden een pistool op hem gericht. 'HEEELLPPP.' Hoor ik hem huilend schreeuwen. Sam staat in een ruk op en loopt naar het scherm toe. 'Rania we kunnen dit niet bekijken.' zegt hij snikkend en heft zijn hand naar de uit knop op. Ik blijf verdoofd voor me uit staren. 'LAAT!!' Schreeuw ik hem emotieloos toe. 'Ik wil verder kijken.' Voeg ik er op hetzelfde toon aan toe. Hij kijkt geschrokken op en loopt vervolgens naar me toe. Hij neemt naast me plaats en het gesnik word minder. Hij richt zijn blik weer op het scherm en pakt mijn hand vast. We horen een vreselijke en harde knal. Dat was een teken, het was gedaan met jimmy. Ik blijf verdoofd naar het scherm kijken terwijl de dvd er al uit is. Een golf vol woede borrelt zich in me op. Ze gaan de oorlog nu echt met me aan. Ik zal blijven strijden tot het bittere einde. Ze zullen boeten voor alles, ze zullen boeten voor hun wandaden. 'We moeten naar de politie!' Schreeuwt sam kwaad. 

'Nee, we gaan niet naar de politie. We lossen dit zelf op.' Sam staart me ongelovig aan. 'Je maakt een grapje nietwaar? We moeten naar de politie voordat er meer doden gaan vallen Rania!!' Schreeuwt hij mij dit keer toe als hij ziet dat ik het meen. 'Zoals ik al zei sam, we lossen dit zelf op. Als jij niet wilt meewerken doe ik het alleen.' 'En jij denkt dat het jou zal lukken?' 'Ik ben ervan overtuigd.' Zeg ik kort en sta op. 'Ik ga slapen sam, beloof je me rustig aan te doen en goed je rust te nemen?' 'Ja als jij mij belooft dat jij dat ook zal doen.' Ik druk een zoen op zijn wang waarna ik naar mijn kamer loop. Morgen word het een zware dag. Aangezien ik een paar dagen vrij heb gekregen zal ik aan de slag moeten gaan. Ik heb veel dingen nodig om mijn plannen voort te zetten. Maar of ik die dingen zou kunnen krijgen is de vraag. Dat ze allemaal voor een baas werken weet ik zeker. Ze hebben allemaal een leider, één leider die zich niet durft te laten zien. 'Zolang jullie naar mij opzoek zijn ben ik opzoek naar hem.' Fluister ik..

Onbekend :

'Ik zal niet rusten tot de dag dat zij de mijne word. Dus blijf opzoek gaan naar der!! Jullie stelletjes eikels kunnen niet eens een normaal meid te pakken krijgen? Wat zijn jullie voor lafaards?' 'Zij is een pittige en moeilijke dame meneer. Ze is ons telkens te slim af of iets komt er telkens weer tussen.' 'VIND HAAAARRRR!! Ik heb haar verdomd nodig om mijn plannen voort te zetten. Ze is belangrijk voor elke crimineel en dat weten jullie allemaal. Als jullie haar binnen enkele dagen niet vinden zullen er doden vallen.' 


Rania: 

Ik loop op mijn gemak naar sam zijn kamer en zoals verwacht zijn de gordijnen nog steeds gesloten. 'Oh wat ben jij toch een slaapkop.' Zucht ik geïrriteerd. 'Hoe laat is het?' Vraagt hij me hees. Ik grinnik bij het zien van zijn gezicht. Zijn haar zit helemaal in de war en zijn ogen zijn nog steeds gesloten. Ik loop naar de gordijnen en maak ze open waarna ik het raam open gooi. Een frisse windvlaag komt mij tegemoet en snel sluit ik het raam weer. 'Het is al 12 uur sam. Sta onmiddellijk op, we moeten nog veel doen.' 'Wat gaan we doen?' Vraagt hij me nieuwsgierig en ietwat verbaasd. Ik kijk hem met een grijns aan. 'Je bent iets van plan hé?' Vraagt hij me geschrokken en staat in een ruk op. 'Doe iets netjes aan sam. And let's go because we have a lot work to do!'