Quatre

Ik ga op een van de stoelen zitten en haal mijn Ipad en schrift uit mijn tas terwijl Michael een beetje ongemakkelijk in de kamer blijft staan.
"Heb je iets tegen zitten?" Vraag ik lachend als hij geen aanstalten maakt om te gaan zitten.
"Oh nee, sorry. Ik ben gewoon een beetje overdonderd." Zegt hij dan terwijl hij ook op een stoel gaat zitten. Uit zijn tas die bij elkaar gehouden word door patches haalt hij zijn schrift en zijn maatschappijleer boek er uit .
"Wat is de opdracht?" Vraagt hij als hij alles heeft.
"We moeten een van deze stellingen kiezen, dan kiezen of we voor of tegen zijn. Daarna onderzoek gaan doen en als laatste een conclusie schrijven en kijken of onze mening verandert is." Leg ik uit terwijl ik mijn Ipad even draai zodat hij mee kan kijken.
"Dat was het?" Vraagt hij spottend.
"Nee, we moeten een logboek bijhouden, en onze samenwerking beschrijven en of we het met dingen een zijn of niet." Zeg ik snel.
"Oh, en zijn er nog regels waar we ons aan moeten houden?"
"Ik zal even kijken." Ik draai de Ipad weer naar me toe en veeg over het scherm om de rest van de opdracht te lezen.
"Ja, we moeten minimaal 8 verschillende bronnen vinden over het onderwerp, waarvan er maximaal 4 van voor 2010 mogen zijn. Er moeten er minimaal 2 bij zitten die niet door een Amerikaan geschreven zijn en je moet minimaal twee bronnen voor en twee bronnen tegen gebruiken." Vertel ik hem als ik alles even heb doorgelezen.
"Dat is inderdaad veel…" Zegt Michael uiteindelijk zuchtend.
"Uhu, maar goed dat we er nu al aan gaan beginnen." Zeg ik een beetje zelfvoldaan.
"Oke dan. Welke stelling wil je pakken?" Vraagt Michael uiteindelijk als hij zich even uitgerekt heeft.
"Geen idee, deze klinkt wel interessant." Ik draai de Ipad weer even zodat hij kan meekijken. Spottend kijkt hij me aan als hij de stelling gelezen heeft die ik aanwijs.
"Nou, welke wil jij dan doen?" Vraag ik gepikeerd. Hij pakt de Ipad van me over en scrolt over door de opdracht heen.
"Wat vind je van deze?" Vraagt hij uiteindelijk. Ik pak de Ipad weer aan en lees de stelling die hij aanwijst.
"Ik vind het goed. Door de huidige westerse cultuur word de upper class steeds kleiner en rijker terwijl de gewone burger steeds armer word." Herhaal ik de stelling even. Ik weet nu al dat onze meningen hier recht tegenover elkaar zullen staan.
"Ik ben tegen, maar ik neem aan dat jij voor zult zijn." Zeg ik uiteindelijk als Michael niet reageert.
"Ja, natuurlijk. Hoe kan je hier tegen zijn? Het is gewoon zo!" Zegt Michael verhit.
"Nou, dan is het voor ons de taak om de ander over te halen, het maakt toch niet uit dat we allebei iets anders vinden?" Zeg ik nonchalant.
"Ik begrijp echt niet hoe je zo kan denken!" Zegt hij nu haast boos.

Als we nog steeds aan het kibbelen zijn komt Erica binnen gelopen met een dienblad vol met sandwiches en thee er op die ze voorzichtig op tafel neer zet.
"Sorry Michael. Ik wist niet wat je lekker vind dus heb ik verschillende dingen gemaakt." Verontschuldigd Erica zich als ze het dienblad heeft neergezet.
"Dat is geen probleem, dank je wel Erica." Zeg ik vriendelijk waarna ze de studeerkamer weer verlaat. Michael kijkt met grote ogen naar het dienblad vol eten terwijl ik gulzig mijn tanden zet in een boterham.
"Heb je geen honger?" Vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw als Michael nog steeds naar het dienblad kijkt.
"Jawel." Zegt hij snel waarna hij ook een boterham pakt.
"Wow, dit is heerlijk!" Zegt hij als hij een hap genomen heeft waardoor ik hard begin te lachen.
"Haha, ja. Erica is echt een geweldige kokkin. Ze kan echt van alles iets lekkers maken!"

Als we alles op hebben beginnen we aan de opdracht. Om niet opnieuw ruzie te maken werken we beide in stilte, totdat ik me bedenk dat Michael op dit moment niet veel kan doen omdat hij geen laptop of Ipad of zo bij zich heeft.
"Waarom heb je geen Ipad?" Flap ik er uit. Michael kijkt vragend op van zijn boek.
"Denk je dat als ik een tabled zou kunnen veroorloven in Brownsville zou wonen?" Zegt hij dan met een schuin lachje.
"Is het dat? Wil je mijn oude hebben?" Zonder op antwoord te wachten sta ik op en sprint de twee trappen op naar mijn kamer om daar mijn oude Ipad te pakken.

"Hier, ik gebruik hem toch niet meer." Zeg ik terwijl ik hem het ding voor houd.
"Nee, dat is echt niet nodig." Zegt hij snel terwijl hij hevig zijn hoofd schud.
"Pak gewoon aan, dat is een stuk handiger. Al gebruik je hem alleen voor school." Zeg ik terwijl ik het ding voor hem neerleg. Uiteindelijk pakt hij hem toch aarzelend op en bekijkt hem even.
"Nee, het hoeft echt niet. En ik heb niet eens een oplader." Probeert hij het dan nog eens terwijl hij de Ipad weer naar mij schuift.
"Oke. Je kan kiezen. Of jij pakt hem nu, samen met de oplader die er bij hoort, of ik gooi hem nu uit het raam." Zeg ik dan serieus. Natuurlijk zou ik de Ipad nooit uit het raam gooien. Ik gebruik hem misschien niet meer, maar dat zou gewoon zonde zijn en dan zouden mijn ouders echt mega pissig worden.
"Oke, oke. Je hoeft niet met dingen te gaan gooien!" Lacht Michael dan waarna hij de Ipad toch aanpakt.