Het ijs breken

“Dit is Julie”, zei Pieter. Ik keek terug naar die oogverblindende meid, “Hey”. Dat was het enige dat ik eruit kreeg op dat moment, ik was nog niet volledig terug op de wereld. Mijn gedachten zweefden nog eventjes gelukkig in mijn hoofd, Julie was haar naam. We gingen zoals gewoonlijk eerst nog iets drinken in het café vooraleer we de discotheek binnen gingen. Iedereen bestelde een drankje en er werd wat gepraat. Maar ik had geen aandacht voor wat er werd gezegd, mijn aandacht ging volledig naar Julie. Stiekem keek ik af en toe eens naar haar. Ik wist niet wat mij overkwam maar ik kon mij gewoon niet bedwingen om niet naar haar te kijken. Ik had geen controle meer over wat ik deed, automatisch ging mijn blik haar kant op. Een half uur ging voorbij tot ik voorstelde om naar de discotheek te gaan. Iedereen dronk zijn glas leeg en we gingen de discotheek binnen.

We gingen zitten aan ons gebruikelijk tafeltje. Ik zette mij aan de rand van de tafel tegen de muur en tegenover mij zette Julie zich neer. Ik lachte naar haar en dat rare gevoel dat ik niet kon plaatsen nam weer controle over mij. Zij trok mij aan als een magneet. Ik kon mijn blik niet van haar afwenden. Ik had schrik dat het ging opvallen, ik moest mij kalmeren. Gelukkig kwam de ober langs en ik bestelde een whisky-cola om mij te kunnen ontspannen. De tijd ging verder en er werd drank besteld, er werd gebabbeld en gelachen. “Ik ga snel naar de wc”, hoorde ik Pieter zeggen. Hij ging van tafel en naast zijn lege stoel zat Julie, in een groep waarvan ze niemand kent. Ik zag het volle glas van Pieter staan en ik keek naar Julie en toen terug naar Pieter zijn glas. Ik dronk het halfleeg en zij lachte terwijl ik een beetje van mijn glas in het glas van Pieter deed. We begonnen samen te lachen en zij deed ook een beetje van haar drinken in het glas. Voor we het wisten waren we samen voor Pieter een drankje aan het mixen door al het drank dat op tafel stond samen te voegen. Ik zag Pieter afkomen en we hadden zijn glas terug op zijn plaats gezet. We konden onze lach niet inhouden toen Pieter van zijn glas dronk en vertelden hem niks. we hadden ons eerste geheimpje samen.

Het ijs was gebroken. We begonnen te babbelden over Michael Jackson, onze hobby's en allerlei andere dingen. “Wat heeft ze toch een prachtige stem en zo’n schattige lach”, dacht ik bij mezelf. We gingen de dansvloer op met heel de groep. Haar lichaam bewoog zo perfect op de muziek. Mijn gedachten waren heel de tijd bij haar toen ze abrupt werden verbroken door Pieter zijn stem: “Stephan, ik ben al kei lang op Julie verliefd. Weet jij misschien hou ik haar zou kunnen versieren?”.