Hoofdstuk 6

Natuurlijk was ik verbaast. Wat er door me heen ging? Geen idee. Ik voelde vaag iets wat met een soort kriebel te maken had. Ergens vond ik het niet zo erg dat hij hier recht tegen over me stond. 'Haii,' zeg ik een beetje schor. 'uhm...Wat doe jij in de stad?' Van binnen kon ik wel huilen. Welke idioot stelde nou weer dit soort vragen? Hij glimlacht. 'Ik zoek een pak voor het eindfeest, die is al over een maand.' Ik knik. 'Ik heb nog geen jurk, ik wacht eerst tot ik weet met wie ik wil gaan.' Ships, weer zo'n domme opmerking. Gaat lekker vandaag. 'Ga jij al met iemand?' Jake schudt zijn hoofd. Er ging een soort van feestje rond in mijn hoofd al weet ik niet waarom. 'Meg gaan we?' Ik knik naar Noah. 'Ik moet ervandoor.' Jake knikt. 'Ik zie je wel weer.' Hij knipoogt.

Aan het einde van de dag kom ik met grote tassen thuis. Nieuwe schoenen en shirts. Ik had zelfs een paar leuke shorts gevonden. Ik schenk een glas vol met cola en loop de trap op. Ik zet de tassen in de inloopkast. Snel zoek ik mijn pyjama en schoon ondergoed en loop naar mijn badkamer. 'Megan?' Ik zucht. 'JAAA?' Gil ik naar beneden. 'Zou je vanavond op kunnen passen? Wij gaan naar een meeting van je vaders werk.' Ik heb geen zin om op te passen maar anders zou ik misschien opgescheept worden met een babysitter die denkt dat ze ook op mij moet passen. Never ever! 'Ja is goed ik pas wel op.' Ik loop door naar de badkamer. Draai de deur op slot en stap onder de douch.

Nadat ik de schone vaat in de kast heb gestopt, loop ik naar de woonkamer. Grace zit voor de tv. Ze kijkt een van haar favoriete series. Ik plof op de bank. 'Je gaat zo wel je tanden poetsen, Grace. Mama zei dat je om negen uur in je bed moet leggen.' Ze knikt een beetje afwezig.
Om half negen gaat ze naar boven. Als ze klaar is, roept ze. Ik loop de trap op. Ik leg de dekens over haar heen zodra ze in haar bed ligt. 'Welterusten.' Ik doe de deur achter me dicht en loop terug naar beneden. Als ik langs de deur loop zou ik bijna zweren dat ik iemand zie staan. Ik kijk van een afstandje iets beter. Mijn hart klopt in mijn keel. Dat was echt doodeng! Het is Lynn! Ze durft zeker niet aan te bellen...En gelijk heeft ze. Ik draai alle deuren op slot en doe de lichten uit. Ze is nog steeds niet weg. Ze is gaan zitten. Ik besluit, hoe dom ook, de deur open te doen. Van schrik staat ze op. 'Het s-spijt me. Ik wil niet over komen als een stalker, maar ik had de moed niet om aan te bellen na alles wat er is gebeurd.' Ik haal mijn schouders op alsof het me niks boeit. 'Wat is er?' Vraag ik een beetje geïrriteerd. 'Ik wil het gewoon uitpraten Megan, alsjeblieft ik trek het niet meer.' Ik sla mijn ogen neer. 'Lynn je hebt het echt verknalt. Je date niet met de ex van je beste vriendin en je gaat al helemaal niet vreemd met het vriendje van je beste vriendin. Vooral dat laatste is echt heel erg.' Lynn knikt een beetje verlegen. Ik wist dat ze me begreep. 'Dan ga ik maar...' Ik knik en stap terug de hal in. Als ik de deur bijna heb dicht gegooid, kijkt ze me met puppy ogen aan. 'Fijne avond nog,' zeg ik en gooi de deur in haar gezicht dicht.