Partie 22

Liam POV;
De bel gaat. Je doet de deur open en ziet Delphine in de deuropening staan. Je wilt de deur weer dichtslaan maar ze steekt haar voet ertussen. 'Liam wacht!', roept ze. 'Wachten op wat?', roep je terug. 'Liam alsjeblieft laat het me uitleggen..', smeekt ze. 'Wat valt er uit te leggen?'. 'Mag ik even binnenkomen?..' Noujaa misschien kun je maar even naar haar luisteren. Daar doe je niets verkeerds mee.. Toch? Langszaam doe je de deur verder open als teken dat ze binne mag komen. 'Dankje', zegt ze zacht met een geforseert glimlachje erbij. Ze loopt naar binnen en je doet de deur dicht. Je loopt achter d'r aan naar de woonkamer. 'Ga zitten', zeg je stilletjes. Ze gaat zitten en je gaat naast haar zitten. 'Nou..?' zeg je om de stilte te breken. Je kijkt haar diep in d'r ogen aan. Een diepe pijn dringt tot je binnen. Je voelt een traan prikkelen achter je oog..

Delphine POV;
Je ziet hoe een traan over Liam's wang loopt. 'Hé, je moet niet huilen!', zeg je geruststellend en je slaat zachtjes je armen om hem heen. 'Leg het dan uit.. Waarom liep je weg?', snikt hij. 'Ik was bang..', antwoord je. 'Bang voor wat? Dat ik het niet meende? Delphine.. ik heb nog nooit zo van een meisje gehouden als van jou!', zegt hij terwijl hij diep in je ogen kijkt. 'Ja dat weet ik. Ik was gewoon stom. Alsjeblieft Liam vergeef me.. Ik wilde je niet kwijt, wilde onze vriendschap niet verpesten.. Maar nu weetik wel beter.. Nu weetik dat het alleen belangrijk is, wat er nù gebeurt. De toekomst zien we wel.. En nù, op dit moment, weet ik dat het enige wat ik wil.. dat ben jij' Je ziet hoe een lach op z'n betraande gezicht verschijnt. 'Ik hou van je, Liam', voeg je er nog aan toe. Je veegt de tranen van z'n gezicht en kijkt diep in z'n ogen. 'Ik ook van jou', zegt hij. Je geeft hem een superdikke knuffel en, natuurlijk, ook zoentjes. Je bent zo verschrikkelijk blij dat het weer goed is!