Partie 1
Jennifer pov;
Nog een paar keer ga je met je pen over het hartje heen.Vandaag had je hem weer terug gezien na 2 maanden vakantie ,wat dus niet niks is.Je kijkt op de klok ,nog 2 minuten en de bel gaat.En gelijk heb je na twee minuten gaat de bel en je stopt al je boeken in je tas.Vanaf je het lokaal buiten loopt kijk je in het rond of hij ergens te zien is.Jammer genoeg vind je hm niet ..Hij zal vast de andere kant op gemoet hebben.Je zucht 'Gaat het wel?'hoor je achter je zeggen.Je herkent de stem meteen en glimlacht.'Delphine!' schreeuw je bijna en draait je om.Ze geeft je een knuffel en een zoen op je wang en samen lopen jullie naar het volgende lokaal.'Hoe was het bij pap?'vraag je stilletjes onder de les.'Geweldig! We zijn gaan paardrijden en samen naar een optreden geweest van hém!'verteld ze.Je glimlacht en staart een beetje dromerig naar buiten; Het zou geweldig zijn als je een keertje samen met hem zou mogen zingen.De vijftig minuten gaan snel voorbij en voor je het weet is het pauze.'Hoe gaat het met je?'vraagt ze.'Best goed de chemo helpt mijn haar begint er meer en meer van uit te vallen,' je glimlacht en voelt de tranen in je ooghoeken prikkelen.Ze pakt je stevig vast en geeft je een zoen op je wang,'Ik heb speciaal voor je nog een t-shirt gekocht van hem,'zegt ze en wrijft over je rug.'K vind het klote dat ik niet mee kon naar pap,'.'He volgende keer ga je gewoon mee en doen we iets geweldigs samen nog beter dan een concert van Jean Baptiste Maunier,'zegt ze en lacht.De laatste woorden bracht ze er heel triomfantelijk uit.Je lacht mee en jullie gaan zo naar de eetzaal.Je glimlach wordt nog breeder wanneer je hem in een hoekje tegen de muur geleund ziet staan met zijn boeken in z'n handen.'Hij is zo geweldig,'hoor je naast je zeggen.Je knikt stilletjes en werpt je blik vooral niet van hem af..
Reageer (1)
Hij is leuk ^^
1 decennium geledenje serie.. en die foto