De sorteerhoed

Iedereen maakt paren van 4 en gaat in de bootjes zitten. Margo zit met harry, ron en hermelien. Ze kijkt margo expres niet aan. "Je mag best wel naar mij kijken hoor, in de wet staat dat het mag en je raakt heus niet verblind door mijn schoonheid hoor" grapt margo. "Het komt niet door jou'n "schoonheid", maar door jou'n hele manier van doen" zei hermelien bits. "Blaas haar nou niet op of laat een donderwolkje boven haar verschijnen, we zijn er" zei harry omdst hij weet wat er kan gebeuren als ze boos is. Hermelien keek ineens een stuk banger dan dat ze eerst al voor haar was. "Het laatste wat ik wil is dat ik met hàar op een afdeling kom" zei ron toen ze net door de grote schooldeuren liepen. "Wat is het hier groot!" zeiden harry,margo en ron tegelijkertijd. "Eerste jaars, hier komen" zei een strenge vrouwenstem. "Ik ben professor anderling. Jullie doen zometeen als ìk het zeg dehoed op jullie hoofd. De hoed vertelt waar jullie gaan zit...." "willbrord!!!" zei een blije stem. "Em.. Em.. Ik was volgens mij aan het praten, meneer lubbermans". Iedereen moest lachen behalve hermelien. "Okè jullie mogen naar binnen"zei professor anderling en ze liepen dè grote zaal in. Er waren 4 tafels waar verschillende kinderen aan zaten. Kinderen met groen en zilver, met rood en goud, met geel en zwart en kinderen met blauw en brons. Toen zagen ze de hoed. Op een vreemde manier keek iedereen aan. Opeens vormde er in de hoed een mond en begon te zingen.Ik ben misschien wat sjofel,

Maar dat is de buitenkant,

Niemand weet zo goed als ik,

Van de hoed en van de rand.

Op gebreide mutsen kijk ik neer,

En ook op hoge hoeden,

ik ben de Sorteerhoed van de school.

En weet meer dan je zou vermoeden.

Al puilen de geheimen uit je hoofd,

De Sorteerhoed ziet ze vast,

Dus zet me op, dan zeg ik je,

Wat het beste bij je past.

Misschien hoor je bij Griffoendor,

Bekend om zijn dapperheid, ridderlijkheid en durf en lef,

Is wat Griffoendor onderscheidt.

Misschien hoor je bij Huffelpuf,

Vind je hard werken oké,

Huffelpuffers blinken uit door moed,

en hebben geduld voor twee.

En bij het wijze Ravenklauw,

Vinden mensen met verstand,Die geleerd en bij de pinken zijn,

Altijd wel een geestverwant.

Misschien voel je je pas werkelijk thuis,

Als je naam bij Zwadderich prijkt.

Die sluwe lui schuwen echt niets,

Als hun doel maar wordt bereikt.

Dus raak vooral niet in paniek,

Zet me rustig op je kop,

Al ben ik een hoed,

ik heb van jou,

Vast een vrij hoog petje op. Iedereen begon te klappen. Toen riep anderling "Als ik je naam zeg, zetten jullie de hoed op en gaan op het krukje zitten om ingedeeld te worden,' zei ze. 'Albedil, Hannah!'

Een meisje met een roze gezicht en blonde vlechten liep haast struikelend naar de kruk en ging zitten. Ze zette de hoed op, die over haar ogen zakte en even viel er een stilte -

'HUFFELPUF!' riep de hoed.

De leerlingen rechts juichten en klapten toen Hannah aan de tafel van Huffelpuf ging zitten. Harry zag dat de geest van de Dikke Monnik vrolijk naar haar zwaaide.

'Bonkel, Suzanne!'

'HUFFELPUF!' riep de hoed opnieuw en Suzanne ging haastig naast Hannah zitten. 'Bootsman, Terry!' 'RAVENKLAUW!'

De tweede tafel van links applaudisseerde en diverse Ravenklauwen stonden op om Terry een hand te geven.

'Brokkeling, Amanda' werd ook ingedeeld bij Ravenklauw, maar 'Broom, Belinda' werd de eerste Griffoendor en de meest linkse tafel barstte in luid gejuich uit; Harry zag Rons tweelingbroers joelen en roepen.

'Bullemans, Margriet' werd de eerste Zwadderich. Misschien was het verbeelding, maar na alles wat Harry over Zwadderich had gehoord, vond hij het maar een misselijk stelletje.

Harry begon zich steeds akeliger te voelen. Hij moest aan zijn oude school denken, als tijdens gymles teams werden gekozen. Hij werd altijd als laatste gekozen, niet omdat hij er niets van kon, maar omdat niemand wilde dat Dirk zou denken dat ze hem aardig vonden. 'Flets-Frimel, Joost!' 'HUFFELPUF!'

Harry merkte dat de hoed soms vrijwel direct riep welke afdeling het zou worden, maar soms ook even de tijd nam. 'Filister, Simon', de jongen met het rossige haar die naast Harry in de rij stond, moest bijna een minuut op het krukje blijven zitten voor de hoed ten slotte besloot dat hij een Griffoendor was.

'Griffel, Hermelien!'

Hermelien rende bijna naar het krukje en drukte de hoed gretig op haar hoofd.

'GRIFFOENDOR!' riep de hoed en Ron kreunde.

Plotseling kwam er een gruwelijke gedachte op bij Harry, zoals gruwelijke gedachten wel vaker doen als je zenuwachtig bent. Stel dat hij helemaal niet werd gekozen? Stel dat hij daar gewoon minutenlang bleef zitten, met die hoed over zijn ogen, tot professor Anderling hem ongeduldig van zijn hoofd plukte en zei dat er blijkbaar een vergissing was gemaakt en dat hij beter met de eerste de beste trein weer naar huis kon gaan?

Marcel Lubbermans, de jongen die steeds zijn pad kwijt was, struikelde en viel bijna toen hij naar het krukje liep en de hoed deed er heel lang over om de knoop door te hakken. Toen hij uiteindelijk 'GRIFFOENDOR' riep, holde Marcel gauw terug zonder de hoed af te zetten en moest hij onder daverend gelach terugsjokken om hem aan 'Maanzaat, Melissa' te geven.

Toen Malfidus aan de beurt was, liep hij met grote, arrogante passen naar het krukje; de hoed had zijn hoofd nauwelijks aangeraakt of hij krijste al: 'ZWADDERICH!'

Zelfvoldaan ging Malfidus weer bij zijn maatjes Korzel en Kwast zitten.

Er waren niet veel leerlingen over.

'Molm... 'Noot'... 'Park'... twee tweelingzusjes, 'Patil' en 'Patil'... 'Pekel, Sally... en toen, ten langen leste 'Potter, Harry!'

Harry liep naar de kruk en plotseling klonk overal gefluister in de zaal, als kleine, sissende brandjes. 'Zei ze Potter?' 'De Harry Potter?'

Het laatste wat Harry zag voor de hoed over zijn ogen zakte, was een zaal vol mensen die hem reikhalzend aankeken. Een tel later staarde hij naar de donkere binnenkant van de hoed. Hij wachtte af.

'Hmmm,' zei een stemmetje in zijn oor. 'Moeilijk. Heel moeilijk. Meer dan voldoende moed, zie ik. En een goed stel hersens. Talent heb je ook, lieve hemel, ja en een sterke drang om je te bewijzen. Heel interessant... Waar zal ik je indelen?'

Harry greep de rand van de kruk beet en dacht: 'Niet bij Zwadderich, niet bij Zwadderich!'

'Niet bij Zwadderich, hè?' zei het stemmetje. 'Weet je dat zeker? Je zou grootse dingen kunnen doen. Dan zeg ik...... Griffoendor. "Potter,margo!" de hele zaal ging nòg meer fluisteren. "Ehm..... Lastig,lastig. Nee maar! Een magiër!? Dat is iets wat ik nog nooit meegemaakt. Het verbaasde me al dat je deze hoed kon opzetten. Maar ook ben je verwant van zwadderich, huffelpuf en ravenklauw!" "ja" zei margo met een klein stemmetje. "Maar je bent vreselijk ambitieus. Ik kan niet anders dan je in.... Zwadderich te plaatsen!" "wat!? Nee!" zei margo net iets te hard zodat de hoed het kon horen. Margo ging zitten aan de tafel van zwadderich. Niemand had daar ook maar een keer geklapt. Ze ging naast draco zitten. "Wauw! Ik had al zo'n vermoede dat je hier kwam!" zei draco blij. Nadat de laatste was ingedeeld, ze de toespraak van perkamentus hadden gehoord en hadden gegeten, haalde perkamentus haar uit de groep eerstejaars. "Margo, ik weet wat je denkt, maar je bent niet slecht. Eigenlijk, nou ja, vind ik dan, hoor je bij griffoendor. Daarom gaan de hoed, ik en professor anderling praten over waar we je eventueel gaan zetten. Deze week blijf je in zwadderich" zei perkamentus en liep weg. "Eerste jaars hier" riep iemand van zwadderich en margo sprintte erachteraan.