Hs 61 - Something Is Definitely Not Right

(door Shailene)
Ik loop in mijn eentje door de gangen van deze oude, verrotte school en denk mijn plannen nog eens over. Vet dat ik straks ga afspreken met haar. Daar heb ik lang op gewacht. Eindelijk kunnen we doorgaan met fase 2. We hadden even wat storingen, maar alles komt goed, en zal volgens plan verlopen. Ik verlang zo naar al wat nog gaat volgen. Ik grijns wanneer ik de knapste van de jongens hier, tegenkom: Sven. "Babe!", roept hij blij uit op het moment dat hij me ziet. "Hunk!", antwoord ik en ik grijns. Hij kijkt me geamuseerd aan ,"Hoe bevalt mijn nederige landje u tot nu toe?", vraagt hij met een nep-bekakte stem.
Ik lach, "Bah, ik had er meer bij voorgesteld." Hij kijkt me gekwetst aan ,"hoe kan je dat nou zeggen?" Dan lacht hij en geeft me een stomp.
"Hoe gaat het met je vriendinnetje?", vraag ik. "Wie bedoel je? Claire, Juliette, Léonie of Véronique?", antwoordt hij vragend.
Ik kijk hem hoofdschuddend aan, "Heb je er serieus vier?"
"Oh nee", antwoordt hij ,"Ik heb er veel meer, maar ik ken niet al hun namen, dat is niet echt mijn sterkste punt, weet je wel."
Ik grijns ,"Ken je mijn naam?" Zijn bruingroene ogen lijken me te doorboren, "Tuurlijk doe ik dat, Shailene."
Ik voel me even helemaal week van binnen maar vraag me dan af waarmee ik bezig ben. Ik heb een zakelijk leven, ik ben hier gewoon om anderen in te laten zien dat het leven niks voorstelt en dat er niks is dat dat kan veranderen. Maar voor een seconde vraag ik me af of dat wel waar is...

(door Silke)
Ik duw Rein door de gang van deze school. Aan de muren rondom ons hangen schilderijen van alle heersers die hier in de middeleeuwen geleefd hebben. Het voelt alsof ze me aangapen. Wat is er toch mis met deze school? We gaan de bibliotheek binnen om een woordenboek Frans-Nederlands te zoeken. Dat leek ons wel zo handig. Ik kijk even rond en ga op zoek naar de woordenboeken, terwijl Rein zichzelf naar de boeken over de geschiedenis van de school rolt. Even later heb ik het woordenboek gevonden en ik ga op zoek naar Rein. Tot mijn verbazing vind ik hem tussen de boeken met tranen in zijn ogen.
"Rein? Wat is er?", vraag ik bezorgd en ik ga naast hem staan. Hij schrikt duidelijk ,"Er..Er is niks, echt niks, vergeet dit."
"Wat is er aan de hand, Rein?", vraag ik dwingend. "Niks!", schreeuwt hij kwaad uit, en hij rolt alleen weg, mij verbaasd achterlatend.