Hs 59 - What's Wrong with This Place?

(door Sasha)
Het scherm van Inges laptop blokkeert volledig en we horen niks meer van wat er gezegd wordt. Plots wordt het beeld volledig zwart. Ook het lampje aan het plafond begint te knipperen. Ik slaak een gilletje. Ergens klinkt een krak. Ineens vliegt de deur van onze kamer open. Inge en ik beginnen tegelijk te gillen.
In de deuropening staat de kale man, die vanmorgen als directeur werd voorgesteld. "Elektriciteit uit, slapen, elke avond zo", zegt hij in gebrekkig Nederlands en hij kijkt ons met een ijzige blik aan. Daarna stapt hij onze kamer uit en gooit de deur achter zich dicht. "Wat wàs dat,", vraagt Inge.
"Ik denk dat hij bedoelde dat elke avond de elektriciteit uitvalt en dat dat betekent dat we moeten gaan slapen", antwoord ik. Ik heb nog steeds kippenvel. "Wat een enge man", zegt Inge en ze wrijft eens over haar arm. Ik knik instemmend. Het gordijn wordt door de wind weggeblazen en de regen komt onze kamer binnen door het open raam. "Hee, had ik daarnet de ramen niet dichtgedaan?", vraag ik verbaasd. Ik ga opstaan en met het licht van mijn mobiel, want de lamp is nu volledig uitgevallen, stap ik naar het raam en probeer het dicht te doen. Helaas lukt dat niet zo goed, door de sterke windstoot. "Wacht, ik help je even", zegt Inge en ze komt naar me toe. Ineens lijkt er in de tuin, waarop we uitzicht hebben een licht te schijnen. "Wat is hier aan de hand?", fluistert Inge en ze wijst naar een grote struik, waaruit het licht lijkt te komen. Ik knijp mijn ogen dicht en plots zie ik een gestalte in de buurt van de struik. Ik gil en sla een hand voor mijn mond ,"Ik...Ik zag daar iemand", roep ik uit. Inge kijkt me bang aan. "Ok, nu sluiten we gewoon dit raam en kijken niet meer naar die tuin", stel ik voor. Ze knikt en samen trekken we het raam terug dicht. Met een naar gevoel kruip ik in bed.