What happened between us? (TH)

Mijn naam is Bill. Meeste mensen kennen me als ‘Bill van Tokio Hotel’. Om eerlijk te zijn vind ik het soms echt verschrikkelijk om zo bekend te zijn. Mensen vallen niet voor de echte bill, maar op degene die ze willen dat ik ben. Maar dat zien de meeste niet. Er is maar 1 meisje dat weet hoe ik écht ben, die me door en door kent. Haar naam is Manon. Het is ondertussen 3 jaar geleden dat ik haar voor het laatst gezien heb. Toen, die dag, in de luchthaven zag ik haar en ze zei me dat ze weg ging, voorgoed. Ik was er, ondanks dat we met spijt in het hart al een lange tijd uit elkaar waren gegroeid, kapot van. Ik herinner me nog de dag toen ik wist dat het niet meer hetzelfde was. Het was zonnig, we zaten op een bankje voor de schoolpoort en er was een ijzige stilte. Ik hield nog steeds met heel mijn hart van haar, maar toch was er niet meer dezelfde connectie tussen ons als vroeger. ‘we worden ouder, denken anders, maar het komt allemaal weer goed tussen ons’. Dat zinnetje herhaalde ik toen ik ’s nachts niet kon slapen door de tranen die over mijn wangen bleven rollen…
1 jaar later ging ze naar een andere school, ze zei me dat ze me zou missen, en als het kon nam ze me mee. Dat gaf me hoop, zo bleef ik hopen dat het allemaal weer goed kwam, dat we weer beste vrienden gingen ondanks de afstand. Achteraf gezien bleek dat ik te naïef was. Het werd erger en erger! Onze beloftes hielden we niet, en ik zag haar amper. Toen werd ik met men band beroemd. Ze vond dat ik door de bekendheid veranderd was, dat ik verwend was. Dat voelde als een pijl door men hart. Dat was de laatste keer dat ik haar zag…
Ik weet misschien niet veel, maar ik weet 1 ding… ik moet, en ik zal haar terug vinden.