#007

Goed, vandaag was de dag. De dag dat ik met mijn vader mee ga naar zijn werk. Als ik beneden kom word ik door mijn opgewekte vader begroet.
'Goodmorning sunshine! Heb je er een beetje zin in?' Vraagt hij terwijl hij de koffie naar me toe schuift.
'Tuurlijk, maar je mag ze niet vertellen dat ik een pyromaan ben hoor.' Zeg ik grijnzend.
Mijn vader kijkt me gemaakt telleurgesteld aan.
'Hoe vaak moet ik nou nog zeggen dat je geen fikkie mag stoken.' Grijnzend geef ik hem een stomp.
Tot mijn verassing merk ik dat ik er oprecht zin in heb.
Als we hebben ontbeten stappen we in de auto en Mickey gaat bij mijn voeten liggen. Mijn vader draagt een jas met Squad 3 erop wat zijn groep aangeeft. Ik heb zelf mijn wind dichte bodywarmer aan. Ik werp een blik op mijn vader en hij kan niet stoppen met lachen en zijn gezicht straalt.

Na een tijdje rijden we de oprit van de brandweer op. Als we binnenkomen kijk ik bewonderend naar de grote wagens. Mickey blijft veilig achter me.
'Heeeeey Eric.' Een man met zwart haar en een zelfde jas als mijn vader slaat joviaal een arm om hem heen.
Mijn vader schiet in de lach en wurmt zich los.
'Ook goed jou te zien Leo.' Grijnst hij.
Dan kijkt de man die mijn vader net Leo noemde naar mij.
'Zozo, dus dit is je dochter waar je niet over op kon houden.' Hij geeft me een hand.
'Aangenaam, ik ben Leo, de allerbeste brandweerman hier.' Roept hij bulderend van het lachen.
Grijnzend schud ik zijn hand en Mickey snuffelt nieuwsgierig aan zijn broek.
'Ik ben Maya, en dat is Mickey.' Zeg ik wijzend op de herdershond.
Kwispelend snuffelt Mickey de hand van Leo en we lopen verder naar binnen.
'Goedemorgen chef.' Begroet mijn vader een lange man.
'Goedemorgen Jones.' Hij tikt even tegen zijn pet. 'Is dat je dochter?' Vraagt hij vervolgens.
Mijn vader knikt trots.
'Ja, dit is Maya. Maya, dit is chef Leo Hoffman.' Stelt mijn vader ons voor.
Ik schud de hand van de chef en we lopen de kantine in. En daar zit hij, de jongen die ik gister tegen kwam tijdens het rijden. Als hij me ziet verschiet hij van kleur en woede borrelt in mij op.
'Jij.' Zeg ik woedend terwijl ik op hem af been.
Ik ben van plan hem eens flink de waarheid te vertellen als mijn vader me tegenhoud.
'Maya, kan ik je even spreken?' Vraagt hij doordringend.
Ik werp nog even een vuile blik op de jongen en volg dan mijn vader.
'Wat is er met jou en Thomas?' Vraagt hij.
'Dat joch joeg gisteren alle herten weg, zei dat ik niet kon rijden en schopte daarna zijn paard met die gemene sporen.' Zeg ik boos.
Mijn vader zucht even.
'Blijf alsjeblieft bij hem uit de buurt. Zijn vader is net zo'n vervelend mannetje maar we moeten elkaar hier te vriend houden anders gaat ons werk niet goed komen. We moeten op elkaar kunnen vertrouwen en dat lukt niet als je ruzie hebt met iemand.' Legt mijn vader uit.
Ik knik begrijpend.
'Maar alsnog is hij een arrogante klootzak.' Zeg ik waarschuwend.
Mijn vader schiet in de lach en aait even over mijn haar.
'Ik ben blij dat je mee bent.' Grinnikt hij.

Opeens hoor ik een luid geloei en mijn vader word allert.
'Dit is een oproep aan truck 81, ambulance 61 en squad 3.' Klinkt er door de luidsprekers.
'Ik moet gaan.' Zegt hij ernstig.
'Pap wacht!' Zeg ik geschrokken.
Ik omhels hem.
'Doe voorzichtig.' Fluister ik.