Chapter 2:

Na een tijd had ik eindelijk een lege coupé gevonden. Waar ik snel in liep voordat iemand anders die in kon pikken, ik was minder bot dan heel mijn familie. Ik ging op de bank zitten bij het raam waar ik naar buiten zat te staren en er viel een zucht uit mijn mond. Draco was nog steeds bij onze ouders waar hij met vader zat te praten waar ik geen idee had waarover maar ik zal er ook niet vragen waar het over ging, Draco stapte de trein in toen het nog vijf minuten was voordat de Hogwarts Express vertrok. Hij ging op zoek naar mij maar hij kon me niet vinden waar hij bij iemand anders ging zitten waar hij al gauw bevriend werd. Ik keek even om me heen waar ik weer de Weasley tweelingen zag, en ik keek snel weer weg tot ik een klop hoorde van de coupédeur, waar ik opkeek en één van de tweelingen deed de deur open waar hij al snel zei ' oh ben jij het weer, ' waar ik met mijn ogen zat te rollen. Waar hij weer vervolgde mogen 'mogen ik en mijn broer hier komen zitten er is verder geen plaats meer om te gaan zitten,' ik knikte even kort naar hem waar ze meteen tegen over me ging zitten en ik keek ze even bedenkend aan. Één van hun begon te praten, waar hij zei ' hallo ik ben Fred en je hebt mijn broer George al ontmoet .' waar hij begon te grinniken. Ik keek hem aan waar ik zei zacht hoi ik ben Valerie en ik keek daarna naar mijn uil. Ik wist dat ik een erge problemen ging krijgen met mijn vader omdat ik met een Weasley had gepraat, het boeide me niet zo echt, mijn vader was eigenlijk altijd boos op me dus dit was niet nieuw als hij boos op me werd.