Proloog

Met gekruiste vingers kijk ik toe hoe Sofie duizend keer op haar telefoon drukt. " IK HOOR IETS," Schreeuwt Sofie tegen mij. "LUIDSPREKER" Roep ik. Snel zet ze hem op de luidspreker. We horen een stem; " I' m sorry, but there ar no more tickets afvailable." horen we een vrouw met een overdreven accent zeggen. De tranen branden in mijn ogen. Sofie en ik hadden zo gehoopt op kaartjes. Ik hoor Sofie naast me huilen. Ik bijt op mijn lip, maar ook ik kan mijn tranen niet tegen houden.

3 weken geleden
"JANE!" Ik keek op toen ik iemand mijn naam hoorde roepen. "JAHANE, WAAR BEN JE?" Aan de stem hoorde ik at het Sofie was. Waarom moest ze me nou altijd voor schut zetten. Met een zicht sta ik op en loop ik naar Sofie toe. " Waarom zet je me nou voor schut??", sis ik in haar oor. " ONE DIRECTION KOMT NAAR NEDERLAND," Met grote ogen kijk ik Sofie aan. Zei ze nou at onze favo boyband naar Nederland komt? Sofie begint gelijk te vangarmen, en even later staan we allebei nog te trillen op onze benen. "DE KAARTJES VERKOOP IS OVER EEN WEEK!" Acuut begin ik weer te gillen. " Ik ga gelijk naar huis en vraag of ik mag!" roep ik. En ik spurt weg naar huis. Mijn vader was hoop ik thuis, want hij was echt heel makkelijk. Mijn moeder daar in tegen. Het komt waarschijnlijk omdat ze opgegroeid is in Brazilië. The city of football, drugs and sex. Mijn moeder werkte bijna altijd thuis, maar soms moest ze weg voor een afspraak. Mijn vader werkt in het buitenland. Hij moet vaak reizen. Maar deze laatste weken was hij vooral in Nederland dingen aan het regelen. Ik heb eigenlijk geen idee warm, maar ik zoek er verder geen dingen achter.

Met gehijg en gesteun druk ik op de bel. Gelukkig mijn vader doet open. "PAP, JE RAADT NOOIT WIE ER NAAR NEDERLAND KOMEN." Iedereen van de familie weet dat ik echt een big fan van One direction ben. " Nou drie keer raden, gok 1, One direction?" zegt mijn vader. "WAAT, hoe weet je dat." Je moeder kreeg een berichtje van de moeder van Sofie, of wij het óók goed vonden. " DUS SOFIE MAG." Begin ik te gillen. Inmiddels zit ik aan de keuken tafel en er wordt eenkoppig thee ik mijn handen gedrukt. Mijn vader kijkt me moeilijk aan. Meteen vertrekt mijn gezicht. " Ik mag niet hè ?" mompel ik zachtjes. Dan verschijnt er een glimlachen mijn vaders gezicht. " Mijn prinsesje wordt groot." Ik begin gelijk weer te gillen. Ik sla mijn armen om mijn vaders nek, en hij draait een rondje. Ik ga dan wel naar een concert ik ben nog steeds papa's meisje. Dan komt mijn moeder binnen, en ook haar geef ik een dikke knuffel. " Nu nog kaartjes te pakken krijgen."roep ik. Mijn ouders wisselen een blik met elkaar. " Je krijgt het geld van ons." "WHAT THE FUCK, I LOVE U MOMY AND DADDY," En ik geef ze een groupshugg.
" Ik ga naar boven, alles aan Sofie vertellen!"

De tranen rollen over mijn wangen. Ik hoor een klop op de deur. Ik hoor mijn vader praten; " Gaat alles goed, ik hoorde geen gegil meer dus ik dacht misschien zijn jullie flauwgevallen. Ik hoor mijn vader lachen. "Fuck off dad" mompel ik. Mijn vader opent de deur, en kijkt ons bezorgd aan. "Jullie hebben geen kaartjes hè?", vraagt hij zacht. Ik schud mijn hoofd. " O, ik zal die One direction kaartjes wel regelen hoor, wat ik zie jullie meiden niet graag verdrietig." zegt hij nog voordat hij naar zijn kantoortje spurt. "Dat gaat hem nooit lukken," mompel ik.

Sofie en ik heb de hele middag een potje zitten janken als mijn vader de kamer met een ernstig gezicht binnen komt. " Dames," begint hij " ik heb slecht nieuws." Een zucht verlaat mijn mond. "Pahap, we hoeven het niet te horen, we zijn er net overheen." Sofie knikt voorzichtig. "Nou als jullie geen interesse hebben in deze vip-kaartjes, dan verkoop ik ze wel." Mijn vader schudt met een paar briefjes voor onze ze ogen. Dan dringt het tot me door. " MENEER U ENT GEWELDIG," roept Sofie. "PAP JE BENT DE ALLERBESTE VADER VAN DE WERELD." Sofie en ik begin samen te gillen. En we geven mijn vader allebei een knuffel. "You're the best dad. I love you." mompel ik tegen zijn vest aan.