2

Draco Malfoy

Samen met Zabini, Crabbe & Goyle zaten we in de slaapzaal. We hadden een fles firewhiskey en af en toe namen we een teug. Het was toch weekend.
'Hoe reageerde Pansy toen je er met Greengrass vandoor ging vanmorgen?' Vroeg Blaise lachend. Ik grinnikte. Pansy was zo dom dat ze niet eens door had dat ik met een ander ging.
'Ze dacht dat ze me ging helpen met mijn huiswerk.' Blaise begon te lachen en Crabbe & Goyle volgde zijn voorbeeld.
'Zeg, dat ene meisje eh, volgens mij heet ze Caxton van achternaam, zij is niet echt lelijk.' Mompelde Goyle, bang dat we hem zouden uitlachen.
'Jamila? Laat me niet lachen, ik zou nog eerder een dweil zoenen dan haar en kus geven, bah.' Lachte ik en Goyle grinnikte nep.
'Ik zou haar wel willen doen, maar ze ziet toch niemand staan. Heeft ze ooit wel een vriendje gehad?' Begon Blaise en ik haalde mijn schouders op. Zo goed kende ik Jamila niet, ik weet alleen dat mijn vader en haar vader collega's zijn, en dat we ze altijd uitnodigen voor etentjes, maar daar is Jamila meestal niet bij.
'Wedden dat ik haar wel zou kunnen veroveren?' Grijnsde ik en Blaise grinnikte.
'Succes, ze haat je man.' Grijnsde Blaise, denkend dat het me niet zou lukken, maar hey ik ben Draco Malfoy, mij lukt alles.
'Oké voor hoe veel wil je wedden dat het me lukt?' Hij haalde zijn schouders op.
'Je doet een halfjaar lang alles voor mij en ik krijg 300 galjoenen van je, als jij wint andersom.' Hij knikte toen ik het voorstelde en we schudde elkaar de hand. Dit werd makkelijk.

Jamila Caxton

Het was zaterdagochtend, ik opende mijn ogen en keek om me heen. Iedereen in de slaapzaal sliep nog. Gelukkig maar want veel zin in gezeur van ze had ik niet. Moeilijk doen over wat ze aan moeten naar Hogsmeade. Ik stond op uit bed en liep naar het raam om te kijken wat voor weer het was. De zon scheen en er was geen wolkje aan de lucht. Ik kleedde me om, het was simpele maar toch leuke kleding. Daarna pakte ik een boek en liep de slaapzaal uit. Ook liep ik de leerlingenkamer uit en liep richting de grote zaal.
'Goeiemorgen Caxton.' Ik keek om en zag professor Snape staan. Er was een periode dat het niet echt goed ging op school en thuis en hoe raar het ook klinkt, professor Snape die was er voor me en hielp me door die periode heen.
'Goeie morgen professor..' Ik liep de grote zaal binnen want ik had geen zin in praten en al helemaal niet met een professor. Ik ging zitten op mijn vaste plek aan de nu nog lege tafel en pakte een broodje met wat pompoensap. Het was nog vroeg, 17 over 8 om precies te zijn dus de meeste leerlingen lagen nog te slapen, niet dat ik dat erg vond. Ik opende mijn boek en begon te lezen terwijl ik rustig zat te ontbijten.
Nadat ik klaar was liep ik naar de grote houten toegangsdeuren en opende die. Ik liep naar buiten en liep over het terrein genietend van het mooie weer, het was bijna herfst, wat betekende dat dit warme weer niet voor lange duur zou zijn. Ik ging op zoek naar de grote eik op het grasveld en ging er onder zitten toen ik hem na een aantal minuten had gevonden. Met een diepe zucht ging ik zitten en klapte mijn boek weer open, waar ik met een glimlach in verder las.

'Hey Caxton.' Met een zucht keek ik op in het bleke gezicht van een witblonde jongen. Malfoy. Wat had hij hier nou weer te zoeken? Er waren al een aantal uren voorbij gegaan en ik was geen enkel moment gestopt met lezen, als gevolg dat ik nog maar een paar bladzijdes te gaan had voordat ik het boek uit had. Ik trok mijn wenkbrauw naar Draco op en ging weer verder lezen. Ik voelde een plof naast me wat betekende dat Draco naast me kwam zitten wat een geïrriteerde zucht opleverde. Kon hij niet zien dat ik hem hier niet wilde hebben?
'Zou je vanmiddag met mij naar Hogsmeade willen? We kunnen een boterbiertje drinken?' Zijn stem klonk hoopvol en ik begon weer met lezen.
'Nee.' Was mijn korte antwoord en ik hoopte dat hij nu in zou zien dat ik geen interesse had. Tuurlijk hij was knap, dat kon ik niet ontkennen, maar ik wil niet graag zijn nieuwe slachtoffer zijn. Hij heeft zoveel meisjes gebruikt en weggegooid alsof ze allemaal vuil waren en daar pas ik voor.
'Nee? Waarom niet?' Mompelde hij, een beetje verslagen dat ik hem net had afgewezen.
'Geen zin.' Snauwde ik kort af en stond op. Als hij niet weg zou gaan, zou ik wel weg gaan. Ik liep terug naar het kasteel maar ik hoorde voetstappen achter me.
'Kom op Caxton, het wordt leuk!' Hij sloeg een arm over mijn schouder heen. Vol afschuw sloeg ik zijn arm weg en begon sneller te lopen. Wat moest hij nu ineens van me?