Bad wolf

Ik wil wat zeggen..... Maar mijn mond is te droog om wat te zeggen. Ik ben bang.... Het is hier donker en koud. Er lopen rillingen over mijn rug heen. "Ga ik dood? Of ben ik al dood en is dit de koude plek waar je naartoe gaat.?" Ik wil schreeuwen maar er komt geen geluid uit mijn mond. In tegenstelling in mijn hoofd want die schreeuwt harder dan ik ooit om hulp zou kunnen roepen. Er beginnen lichtjes te flikkeren aan het plafond. "Ga ik naar de hemel?" Wanneer het licht stopt met flikkeren word het weer heel even donker en daarna brand het licht fel in mijn ogen. Wanneer mijn ogen gewend zijn aan het felle licht slaak ik een diepe zucht van opluchting. "Ik ga niet naar de hemel". Ik zit vastgebonden aan een stoel. Mijn polsen doen pijn doordat het touw te strak zit. Ik merk dat ik in een van de hotelkamers zit. "Ik moet hier zien weg te komen" denk ik in mijzelf. Ik denk diep na over een ontsnappings plan. Ik zie in mijn ooghoek dat er een kast achter mij staat met een sleutel in de deur. Die sleutel is waarschijnlijk scherp genoeg om mijn handen los te krijgen. Met alle kracht die ik heb leun ik naar achteren. De stoel valt om en beland schuin tegen de kast aan waardoor de stoel net niet op de grond valt. Met mijn handen schuur ik het touw tegen de sleutel aan. Ik voel dat het touw aan het rafelen is en steeds dunner word. Als het touw los is maak ik snel mijn voeten los en zet ik de stoel weer overeind. Ik sluip uit angst zachtjes naar de deur toe. Ik hoor mijn eigen hart kloppen. Op de deur staat een briefje geplakt. Ik haal het briefje van de deur af en lees het snel door. "Ik had hier nooit moeten komen" zeg ik na dat ik het briefje heb gelezen.