Proloog.

Zuchtend keek ik naar Celaena, ik werd gek van al die schreeuwende meisjes. “ Hier gaan we dan.” Zei ik voor ik haar bij haar arm nam en we ons tussen de gestoorde menigte begaven. We werden van de ene naar de andere kant geduwd, het leek wel een moshpit, maar dan minder aangenaam en veel wilder. Na enkele minuten trekken, duwen en vuisten ontwijken waren we eindelijk in het hotel. “ Ik zal dat toch nooit begrijpen, hoe je zo kan doen voor een stomme boyband.” Zei Celaene zuchtend. “ Ik ook niet, het lijkt wel een bende kleuters die ruzie maken over het laatste snoepje.” Antwoordde ik giechelend. “ Laten we naar binnen gaan, anders zijn we weer te laat!” Ik nam haar terug bij haar arm en we gingen naar binnen.

In de lobby was het rustiger. Chen, onze baas stond op ons te wachten. “ Goeiemorgen , Veilig en heelhuids binnengeraakt?” Ik knikte. “ We hebben het overleefd,” Zei ik glimlachend. “ maak je maar geen zorgen. Wij kunnen die gefrustreerde tieners wel aan hoor!” Chen lachte kort. “ Goed, ga jullie nu maar omkleden. Cassidy, jij staat vandaag in de keuken samen met Irene. Celaena jij mag samen met Dean de kamers doen. Alé , hop genoeg getreuzeld! Aan het werk.” Celaena en ik knikten en we wandelden richting de personeelsruimte. We liepen voorbij de balie waar Ellen stond , ik zwaaide maar helaas, ze kon haar ogen weghouden van de jongen die voor haar stond. "Typisch." zuchte ik.

“Luke, kijk.” Hoorde ik iemand roepen. Ik keek op en zag 2 jongens naar ons kijken. De ene had blond haar dat op een kuif stond en een lippring en de andere had een iets donkerdere huidskleur en donkere ogen. Hij keek naar me terwijl hij op zijn lip beet en knipoogde naar me. Ik rolde met mijn ogen en liep verder. “ Zou dat de band zijn?” Vroeg Celaena. “ Zou best kunnen, ze lijken enorm raar.”