000

Kleine witte sneeuwvlokken vonden langzaam hun weg naar beneden. Sommige werden door de wind gevangen, die ze meevoerde, zodat ze een eindje verder op weer vredig hun weg omlaag konden vervolgen. De straten waren bedekt met een prachtig dun sneeuwdeken. De zon drong zich gewillig door de grijze sneeuwwolken en kleine, warme straaltjes zon bereikte hun doel. Het was koud buiten, maar de kleine stralen zon boden een beetje warmte. Het was nog stil en vredig, de stad sliep nog. Het zou niet lang meer duren voordat de eerste mensen hun ogen opende en de nieuwe dag tegemoed gingen.
De zon had haar tempo opgevoert en nog geen 5 minuten later was de stad geheuld in een warme gloed. Het sneeuwen was gestopt. De wolken hadden het opgegeven en waaide langzaam over, zoekend naar een nieuw slachtoffer.
Luke staarde naar het tafereel wat de natuur hem te bieden had. Hij vond het heerlijk om ernaar te kijken terwijl de zon hem langzaam opwarmde. Het was een lange en vooral koude nacht geweest. Hij moest naar huis om te douche en zijn gemiste nachtrust in te halen. Soepel sprong hij van het houten bankje af en slenterde door het besneeuwde park richting huis.
Met gemak haalde Luke de grote, zware deur van het slot en liet zichzelf binnen. Het was donker en het rook muf. Hij was al een paar dagen niet thuis geweest, en dat was te merken ook. Met grote passen liep hij de trap op en gooide de badkamerdeur open. Zijn linkerhand vond de lichtschakelaar en zette deze aan. Een warm wit licht verspreidde zich in de badkamer. Zuchtend liep hij naar één van de wastafels en bekeek zichzelf in de spiegel.
Hij zag er niet uit, zijn shirt gescheurd en gerafeld, vol met vegen aarde en bloed. Hij rook metaalachtig, de ijzeren geur van bloed hing om hem heen. Zijn blonde haren plakte aan zijn voorhoofd, nat van het zweet. Zijn blauwe ogen schitterde niet meer, ze staarde hem dof en vermoeid aan.
Behendig trok hij zijn gesneuvelde shirt uit en gooide hem naar de andere kant van de kamer. De rest van zijn kleding volgde.
Hij draaide de kraan open en het opwarmende water omhulde zijn lichaam. Hij pakte een fles naar mint ruikende douchegel en begon zichzelf te ontdoen van de resten bloed en aarde. Al snel maakte de metaalgeur plaats voor de zoete geur van mint. Nadat hij zijn haren had gewassen stapte Luke de douche uit en greep naar een handdoek. Snel droogde hij zich af, zocht een nieuwe onderbroek en liep de slaapkamer binnen. Hij verlangde hevig naar zijn warme bed en een uurtje of 2 slapen kon ook geen kwaad. Hij sloot zijn ogen en zakte langzaam weg, even vergetend wat er gebeurd was..