Hoofdstuk 16. Dus zo werkt Royal?!

"Hij hield het wel lang vol Jude. We moeten nog sterker worden." hoorde Mark David fluisteren. "Hier, laat me je helpen." Mark zag een hand, die bedekt was met een keepershandschoen, richting hem komen. Mark keek verbaast naar de hand, maar nam deze wel aan. Het was de keeper van Royal, Joseph King, die hem overeind had geholpen. Dit was niet een normaal persoon, nee zeker niet. Joseph King was de beste keeper van het land. Dat was ook een reden waarom Mark twijfelde aan de uitlening aan Royal. Waarom zouden ze hem inzetten als ze King hadden?
"Je hield het lang vol Evans, maar je liet hem toch door." Joseph stak nogmaals zijn hand uit naar Mark. "Joseph King is de naam aangenaam." Mark schudde de hand en stelde zichzelf ook voor.
"Geen zorgen. Ik zal veel trainen. Ik maak de hand van god nog sterker." zei Mark vastbesloten. Joseph draaide zich naar Mark en legde zijn handen op zijn schouders. "Daarom heb ik je apart genomen. Je zal je speeltijd krijgen erewoord, maar als je zo blijft niet."
"Huh, wat bedoel je? Als ik zo slecht ben, waarom leende jullie mij dan?"
"Je bent niet slecht Mark, maar je hebt nog maar twee wedstrijden gespeeld. Alle twee bij Raimon. Je houd je teveel vast aan Raimon. Accepteer dat je nu bij Royal zit." Joseph keek met een serieuze blik naar Mark. "Je snapt het niet Mark. Wat ik bedoel te zeggen is dat je jezelf moet verbeteren, zoals ik. Ik wil niet opscheppen, maar ik hoef echt niet voor elke hissatsu er één tegen te gebruiken. Weet je wat jou probleem is? Je bent nu al populair. Je wordt in de gaten gehouden. Iedereen weet dat je sterkste hissatsu de hand van god is." Mark zag dat Joseph een serieuze en ernstige blik had opgezet. "Royal weet nu het zwakte punt, maar spoedig zullen meerdere teams dat weten, daarom moet je jezelf verder ontwikkelen. Verzin een nieuwe hissatsu." Mark keek naar zijn rechterhand, maar..." Mark keek op en zag dat Joseph King opeens verdwenen was. Met een diepe zucht liet Mark zich langs een muurtje naar beneden glijden en bleef al starend naar zijn hand zitten.
"Mark?"
Mark schoot uit zijn trans en keek om zich heen. "Nelly?" Al lachend kwam Jude achter een muurtje vandaan. "Lijkt mijn stem zo erg op die van Nelly Raimon?" Mark keek getreurd naar de grond. "Wat kom je doen Jude?" "Ik wil dat je met me meegaat. We gaan een speciaal iemand aan je voorstellen. Diegene zal veel voor je betekenen." Mark keek verbaast naar Jude toe en had zo zijn twijfels over wat Jude had gezegd. Iets klopte er gewoon niet...

Mark besloot toch mee te gaan met Jude. Jude bracht hem naar het trainingscomplex van Royal.

"Klop op deze deur. Wacht dan even een paar seconden en ga dan maar naar binnen." Mark had nog steeds zijn twijfels of hij dit wel zou moeten doen, want iets klopte er gewoon niet. "Als ik dit gedaan heb...." er ontsnapte een diepe zucht uit Mark's mond. "Heb ik dan de dag voor mijzelf?" "Dat betwijfel ik.... En ik ga daar niet over Evans." Mark klopte zachtjes op de deur, er kwam geen antwoord. Jude gaf Mark een klein duwtje als aanwijzing dat hij naar binnen kon gaan.
"Zozo, kijk eens aan wie we daar hebben." Mark kon niet zien wie er tegen hem praten, maar die stem beviel hem niet. Het enige wat Mark kon zien was de rugleuning van een stoel. Jude liep naar voren en knielde neer. "Het is bijna geregeld meneer. Je zullen spoedig klaar zijn." Een klein zwak lachje kwam van achter de stoel vandaan. "Je kunt gaan Jude." Jude gaf een klein knikje richting de stoel en liep vervolgens weg. Pas nadat de deur dicht was, klonk opnieuw de stem. "Mark Evans, je hebt me aardig onder de indruk van je gemaakt. Zo nieuw op dit niveau van het voetbal, maar toch zo goed. Tegen Wild had je zelfs de nul gehouden. Maar je ontwikkelt je te langzaam..." Mark keek verbaast en stotterde wat. "ZWIJG! Had ik al gezegd dat je kon spreken? Nee!" "Excuses meneer". "Ik denk dat we iets nodig hebben, waardoor je wat sneller vooruitgaat. Ik kreeg een anonieme tip vandaag door en ik denk dat dat ook de juiste manier is om jou een beetje in toon te houden." Er ging een beeldscherm aan met daarop Nelly die vastgebonden zat aan een stoel. "NEEEEEE NELLY!