Hoofdstuk 3

Jake staart me aan. 'Ik wil eigenlijk naar het ziekenhuis,' zeg ik. Jake zet een glas water neer voor mijn neus. 'Het bezoek uur is voorbij. Je mag er nu toch niet meer naar binnen.' Waarom was hij nou zo eerlijk? Ik staar naar het glas water. Het was al bijna zeven uur. Mijn moeder zou zich wel afvragen waar ik bleef. Ik sta op. 'Ik moet echt naar huis.' Jake kijkt me aan met zijn helder groene ogen. 'Zal ik je thuisbrengen?' Ik schud mijn hoofd. 'Ik weet de weg naar huis echt nog wel hoor,' zeg ik bitchie. Jake's gezicht verandert in 0.2 seconden naar een beteuterd gezicht. Geweldig nu had ik Jake al weer zitten afsnauwen. 'Sorry ik ben gewoon een beetje gestrest.' Jake knikt en geeft verder geen antwoord. Ik loop de bakker uit en stap op mijn fiets. Het was al donker en de regen plenst neer op mijn hoofd.
Als ik thuis kom valt mijn moeder me om de hals. 'Waar ben je geweest? Ik heb me zo'n zorgen gemaakt!' Ik zucht diep. Ik moest het hele verhaal wel vertellen maar eerst wilde ik de ouders van Tayler vragen of er al nieuws was. 'Mam, ik leg het uit tijdens het eten maar mag ik eerst even bellen?' Ze knikt. Ik zie duidelijk dat ze van slag is. Grace zit aan de keukentafel. De telefoon gaat 1x over en nog een keer en nog een keer. Ik hang op. Ik had zo gehoopt dat ik wat nieuws te horen zou krijgen maar nee. Hoe erg ik het ook vind dat ik bedrogen was door hun, maakte het me wel wat uit als Tayler dood zou zijn. Ik had het zelfs gezegd. Misschien zelfs wel gehoopt.
Tijdens het avond eten vertel ik het hele verhaal over het ongeluk. Mijn ouders luisteren aandachtig. 'En uiteindelijk zat ik dus even in de bakkerij met Jake om op adem te komen. Hij had alles ook gezien.' Mijn moeder neemt een hap van haar eten. 'Dat is zeker een goeie reden om later thuis te komen,' zegt mijn vader. Ik glimlach een beetje geforceerd. De spruiten op mijn bord lijken niet echt mee te willen werken om mijn mond in de gaan. Met moeite neem ik een hap en slik door zonder te kauwen. Niet zo slim, ik hoest alles er weer uit. Vlug neem ik een slok water. 'Ga jij maar vroeg slapen. De week is pas net begonnen en je bent nu al een wrak.' Je zou zeggen dat mijn moeder sarcastisch was maar helaas. Ze keek me dodelijk serieus aan. 'Ik heb niet zo veel honger, mag ik van tafel?' Mijn moeder knikt. Ik sta op, zet mijn bord op het aanrecht en loop de trap op naar boven.

"Are U okay? xN"

Wat lief van Noah. Ik had haar het nieuws natuurlijk gelijk verteld toen ik in de bakkerij zat.

"Ja het gaat. Was wel geschrokken"

Ik verzend het bericht en leg mijn telefoon aan de oplader. Ik had zin om mijn favo liedje te luisteren. Ik word er altijd rustig van. Ik scroll door de playlist. River flows in you ligt groen op en de piano muziek galmt door mijn kamer. Ik start de pc op en ga naar MSN. Gelukkig Noah is online.

16Yearsold: Heeeeyyy!
NoahXLola: Haaiii
NoahXLola: Wat eruggg van Tayler! Ik wist niet dat je het meenden van dat op je verjaardag
16Yearsold: Ik meende het ook niet!
16Yearsold: Ik was echt bang dat hij dood zou zijn! :o
NoahXLola: Weet ik weet ik...Tog wel raar wat hij doet hoor met dat bedriegen en liegen
16Yearsold: Ik snap ook niet dat hij dat doet, zo was hij vroeger dus echt niet.
NoahXLola: Ik snap je punt, weet Lynn al dat hij in het ziekenhuis ligt?
16Yearsold: Nee ik heb haar niks verteld...Ik heb vanmiddag al haar spullen voor haar deur gelegd
NoahXLola: Soso stoere meid hier
16Yearsold: Ja zekers XOXO
NoahXLola: Ga je morgen naar Tayler toe?

Ik twijfel. Zal ik naar hem toe gaan? Is dat wel slim? Het was niet meer mijn vriendje.

NoahXLola: ???
NoahXLola: Hallow ben je er nog?
16Yearsold: Ja sorry, ik weet het nog niet maar als ik ga, ga je dan mee? Ik wil echt niet alleen daar heen
NoahXLola: Ik kan niet morgen. Waarom ga je niet gewoon wat kan er mis gaan'?
16Yearsold: Ik ben zijn vriendin niet meer of wel dan? Het is eigenlijk Lynn's beurt om te gaan
NoahXLola: Okay wat je zelf wilt App maar als je je beslissing hebt genomen
NoahXLola: GTG xxx komt goed meid
16Yearsold: GTG? wat betekent dat nou weer?
16Yearsold: Of het goed komt weet ik niet hoor
NoahXLola: GTG=Got To Go
16Yearsold: Ooohh okay
16Yearsold: BYEEE xoxo
NoahXLola: doooeeeggg xx

Ik sluit de pc af. Ik gaap en trek mijn pyjama aan. Opeens hoor ik de telefoon. Ik race zowat de trap af naar beneden. Nog net op tijd weet ik hem van de tafel te gissen en plak hem tegen mijn oor. 'Hallo?' 'Megan?' 'Ja ja daar spreekt u mee.' Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn. 'Hij heeft naar je gevraagd.' Natuurlijk hoef ik er niet bij stil te staan om wie het gaat. 'Wil hij dat ik nu kom?' Er klinkt een snik aan de andere kant van de lijn. 'Ja..Hij wil dat je nu komt.' Ik voel een brok in mijn keel opkomen. 'Ik bel u zo terug.' Ik leg de hoorn terug op de tafel en schiet de woonkamer in. 'Mam! Tayler wil dat ik naar het ziekenhuis kom. Nu.' Ze kijken me allebei wazig aan. 'Wil hij dat?' Ik knik heftig. 'Alsjeblieft misschien haalt hij de morgen niet.' Natuurlijk wist ik dat, ik loog, maar ik wilde zo graag gaan. Mijn moeder staat op. 'Ik breng haar wel.' Ik kijk op de klok, tien uur. Wat boeide mij het eigenlijk hoe laat ik in bed lag. 'Ga je echt in je pyjama?' Ik kijk naar de zwarte joggingsbroek en het zwarte hemdje. Gelukkig droeg ik wel een bh. 'Ja?' Ze haalt haar schouder op pakt een jas en trekt haar schoenen aan. Met de autosleutels in mijn handen sta ik bij de deur. Waarom was ik zo blij dat ik mocht gaan? Ik moest boos zijn op hem. Hem haten. Maar dat deed ik niet. Ik voelde me schuldig en bezorgd. Ik stap de deur uit en loop de straat over naar de auto. Met een harde klap gooi ik het portier dicht. Mijn moeder stapt ook in. Ze kijkt me even aan voor ze de motor start en we de straat uit rijden.