Geheim 6

Na zijn spullen, bestaande uit een maliënkolder en zijn helm, te hebben gevonden, stapte Dennis zijn kamer uit en klopte op de deur schuin tegenover zijn deur. Ongeduldig begon hij met zijn voet op de grond te tikken. Net toen hij terug wou kloppen, vloog de deur open en zag hij Sarah staan in haar donkerblauwe mantel waardoor het grootste deel van haar lichaam verborgen werd, evenals de spullen die ze bij zou hebben. Enkel haar boog en pijlenkoker was te zien. Met een kort knikje maakte ze duidelijk dat ze klaar was. Nu konden ze vertrekken.

In de stilte van de ochtend wandelden ze allebei door het bos. Vreemd genoeg was het Sarah die begon te spreken: “Weet jij waar we 3 edelstenen kunnen vinden?” Dennis keek strak voor zich uit en zei: “Ja, toen ik hier aankwam heb ik een grot gezien. We zullen wel diep moeten afdalen. Na ongeveer drie dagen zouden we terug boven kunnen komen.” Sarah zweeg even en vroeg toen opeens: “Eet je konijn?”
“Ja...?”
“Goed”, ze verdween in de struiken. Opeens kreeg Dennis een konijn toegegooid. “Wat moet ik hiermee doen?” vroeg hij terwijl hij naar het doden konijn keek. “Meenemen voor de tocht. Ik zie je bij die grot!” Verbaasd staarde de dwerg de wegrennende gedaante na en vervolgde zijn weg tot hij bij de grot aankwam. Even later kwam ook Sarah aan en samen liepen ze de grot in. Wat zij was gaan doen, wie zal het zeggen... de middagzon belichtte de grot nog even, maar al snel verdwenen de twee in totale duisternis.

Toen de vergadering de vorige dag werd beëindigd, was de avond al gevallen. Daarom vertrokken Nina en Niels iets later dan de rest. De leden gingen in eksternesten kijken, omdat eksters dol zijn op glinsterende dingen. Het enige probleem was: die eksternesten zaten verdraaid hoog en je moest echt met twee werken om er te komen. Zuchtend klom Nina al in de vierde boom van de dag. Nog steeds hadden ze geen succes en zij moest klimmen omdat Niels niet uit het water kan komen...

De nacht viel over het Mensenrijk en iedereen zocht een slaapplek voor de nacht. Sommigen sliepen op de grond, maar enkel Christophe sliep op een tak met een blaadje als deken. Eigenlijk was dat niet nodig, want de nachten in het Mensenrijk zijn altijd lekker warm, tenzij een betovering aan de gang was dat iets veranderde in het Mensenrijk...

Terwijl de anderen rustig lagen te slapen, waren Sarah en Dennis samen rond een vuurtje gaan zitten om zich warm te houden. Ondergronds was het heel wat kouder dan erboven. Dennis was in slaap gevallen en Sarah nam de wacht op zich. Ze vertrouwde het hier niet. Ze wist welk vreselijk geheim er in de gewelven van dit eiland woonde.
De nacht ging bovengronds over in dag. Sarah doofde het vuur en wekte Dennis. Vermoeid keek hij op en vroeg:
“Wat is er? Moeten we nu al verder? Maar ik wil nog slapen!”
“Niet klagen, als we hier snel uit willen zijn moeten we echt nu vertrekken. Trouwens, jij hebt niets te klagen, ik heb heel de nacht de wacht gehouden...”
“Goed goed, jij bent de baas...” mopperde Dennis en hij stond op.
Voor het eerst verscheen er een korte glimlach op Sarahs gezicht.